|
|
|
Лексика древнегреческого койнэ с буквы ε (часть 012) с русским переводом и комментариями.
εἰσαυτίκα
εἰσ-αυτίκα
adv. тотчас же, немедленно Arph.
εἰσαφίημι
εἰσ-αφίημι
впускать, допускать
ex. (τινά Xen.)
εἰσαφικάνω
Hom., Hes., Theocr. = εἰσαφικνέομαι
εἰσαφικνέομαι
εἰσ-αφικνέομαι
ион. ἐσαπικνέομαι приходить, прибывать
ex. (συβώτην Hom.; Ἑλλάδα Eur.; ἐς Ἄργος Her.; ὥς τινα Isocr.; δῆμον Ἀθηνῶν Plut.)
αἱ πόλεις ἐῶσαι εἰ. τινα Plat. — доступные (открытые) для кого-л. города;
πρὴν τέν φήμην ἐσαπικέσθαι Her. — прежде, чем дошла эта весть
εἰσβαίνω
εἰσ-βαίνω
ион. и староатт. ἐσβαίνω
1) входить, вступать
ex. (πρὸς νυμφεῖον Soph.; δόμους τινός Eur.)
ἐμοὴ οἶκτος εἰσέβη Soph. — жалость охватила меня
2) (тж. εἰ. σκάφος и ἐς νῆα Her.) погружаться, садиться на корабль
ex. (εἴσβαινον καὴ ἐπὴ κληῖσι κάθιζον Hom.; εἰσέβησαν τῶν ἱππέων πολλοί Xen.)
3) погружать на корабль
ex. (ἑκατόμβην θεῷ Hom. - in tmesi)
4) вводить, приводить
ex. (τινά Eur.)
5) перен. попадать
ex. ἄτης πέλαγος ἐσβέβηκα Aesch. — я ввергнут в пучину бедствий;
τοιαῦτα εἰσέβην κακά Soph. — вот какие бедствия постигли меня
εἰσβάλλω
εἰσ-βάλλω
ион. и староатт. ἐσβάλλω
1) бросать, ввергать
ex. (τινά εἰς ἕρκη Soph.; τινὰ εἰς ἀπρόοπτον πῆμα Aesch.)
ἐλέχθη φάρμακα ἐσβεβλήκοιεν ἐς τὰ φρέατα Thuc. — был пущен слух, что (пелопоннесцы) отравили колодцы
2) вводить (на корабль), грузить ex. (τοὺς ἵππους ἐς νέας Her.); med. грузиться
ex. (ἐσβαλόμενοι ἀπέπλευσαν Thuc.)
3) вести
ex. (στρατιέν ἐς σμύρνην Her.; βοῦς εἰς ἀρούρας Eur.)
4) вливаться, впадать
ex. (αἱ διώρυχες εἰσβάλλουσι εἰς τὸν εὐφράτην Xen.; ποταμὸς εἰς ὃν εἰσβάλλει ἡ κρήνη Arst.)
5) вторгаться
ex. (στόλῳ μεγάλῳ ἐς Ἐλευσῖνα Her.; εἰς χώραν τινά Thuc., Plut.; χῶρόν τινα Eur.)
6) (случайно или нечаянно) попадать, оказываться
ex. (βρομίου πόλιν εἰσβαλεῖν Eur.)
7) нападать, атаковать
ex. (ἐς τοὺς ὁπλίτας Thuc.)
εἰσέβαλλον ἱππικαὴ πνοαί Soph. — (их) обдавало дыханием коней
εἴσβασις
εἴσ-βᾰσις
староатт. ἔσβᾰσις -εως ἡ
1) вход
ex. εἰσβάσεις μηχανᾶσθαι Eur. — придумывать способы войти
2) посадка на корабли
ex. (ἐν τῇ εἰσβάσει Thuc.)
{*}εἰσβατός
εἰσ-βᾰτός
староатт. ἐσβατός 3
доступный
ex. (θάλασσα καὴ γῆ τῇ τόλμῃ τινός Thuc.)
εἰσβιάζομαι
εἰσ-βιάζομαι
врываться силой, вторгаться
ex. (πρός τινα Diod.; εἰς τοὺς οἴκους и μετὰ τῶν ὅπλων Plut.)
ὢν οὐκ ἀστὸς εἰσβιάζεται Arph. — не являясь гражданином, он хочет им стать насильно;
εἰς τέν ἀρχέν εἰ. Plut. — силой захватить власть;
εἰ. τινα ἄκοντα ποιεῖσθαί τι Dem. — силой принудить кого-л. к чему-л.
εἰσβιβάζω
εἰσ-βῐβάζω
ион. и староатт. ἐσβιβάζω
1) сажать
ex. (τινὰ ἐς ἅρμα Her. и εἰς νέας Her. или εἰς πλοῖα Xen.)
2) сажать на корабли
ex. (τινάς Theocr., Isocr., Xen.)
εἰσβλέπω
εἰσ-βλέπω
ион. и староатт. ἐσβλέπω смотреть, глядеть
ex. (εἴς τινα и εἴς τι Her., Eur., Xen., Theocr. или τι Eur.; κατ΄ εὐθυωρίαν Arst.)
εἰσβλέπων ὡς ἐλέγχων αὐτόν Xen. — глядя на него как бы уличающе
εἰσβολά
ἡ дор. = εἰσβολή
εἰσβολή
εἰσ-βολή
ион. и староатт. ἐσβολή, дор. εἰσβολά ἡ
1) вторжение, нападение
ex. (εἰς χώραν τινά Her., Thuc., Xen.; ξενικός Eur.)
εἰσβολαὴ σοφισμάτων Arph. — софистические приемы
2) вход, проход, доступ
ex. (ἐκ τῆς μακεδονίης ἐς θεσσαλίην Her.; ἀμήχανος Xen.)
3) место впадения, устье
ex. (τῶν ποταμῶν Polyb.)
4) вступление, начало
ex. (εἰσβολαὴ γὁων, v. l. λόγων Eur.)
εἰσγράφομαι
εἰσ-γράφομαι
ион. и староатт. ἐσγράφομαι
1) записывать себе (sc. μαντεῖα Eur.)
2) записываться
ex. εἰ. ἐς τὰς σπονδάς Thuc. — присоединиться к союзному договору
εἰσδανείζω
εἰσ-δᾰνείζω
отдавать деньги в рост, ссужать на проценты Plat.
εἰσδέρκομαι
εἰσ-δέρκομαι
ион. ἐσδέρκομαι (aor. 2 ἐσέδρακον, pf. εἰσδέδορκα)
1) пристально смотреть, глядеть
ex. (τινα Hom., Eur.)
2) видеть, воспринимать
ex. (τι ὀφθαλμοῖσι Hom.)
εἰσδέχομαι
εἰσ-δέχομαι
староатт. ἐσδέχομαι, ион. ἐσδέκομαι
1) принимать, впускать, допускать
ex. (μηδαμοὺς ἐς τὸ ἱρόν Her.; τι οἶκον и τινα ἄντροις Eur.; τινα τειχέων Eur. и τοὺς φυγάδας Arst.; τῆς γῆς Soph.)
εἰ. τινα ὑπόστεγον Soph. — принять кого-л. под свой кров
2) воспринимать, усваивать
ex. (εὐνομίαν διὰ τῆς μουσικῆς Plat.; τὸν λόγον δι΄ ὤτων Plut.)
{*}εἰσδίδωμι
εἰσ-δίδωμι
ион. ἐσδίδωμι
1) вливаться, стекать
ex. (ἡ χιὼν τηκομένη ἐσδιδοῖ ἐς τὸν Ἴστρον Her.)
2) впадать
ex. (κρήνη ἐς τὸν ποταμὸν ἐσδιδοῦσα Her.)
εἰσδοχή
εἰσ-δοχή
ἡ принятие, прием
ex. εἰσδοχαὴ (v. l. ἐσδοχαὴ) δόμων Eur. — гостеприимство
εἰσδρομή
εἰσ-δρομή
староатт. ἐσδρομή ἡ набег, вторжение
ex. (λογχῇ εἰσδρομέν ποιεῖσθαι Eur.; ἐν τῇ ἐσδρομῇ ἀπολέσαι τινά Thuc.)
εἰσδύνω
εἰσ-δύνω
ион. и староатт. ἐσδύνω (ῡ) проникать
ex. (ἐς τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλῆος Her.; εἰς τέν Ἀμφικτυονίαν εἰσδεδυκώς Dem.; διὰ τῶν πόρων Arst.)
οἷον εἰσέδυ μ΄ οἴστρημα! Soph. — какая боль пронзила меня!;
δεινόν τι εἰσέδυνε σφίσι Her. — какой-то страх объял их;
τεύχεα εἰ. Hom. - in tmesi — надевать доспехи
εἰσδύομαι
εἰσ-δύομαι
ион. и староатт. ἐσδύομαι (= εἰσδύω)
1) проникать, входить
ex. (ἡ ψυχέ ἐς ἄλλο ζῷον ἐσδύεται Her.; εἰς τοὺς πόρους Arst.; εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων Polyb.)
ὀφθαλμοὴ εἰοδυόμενοι Arst. — глубоко сидящие глаза
2) врезываться, впиваться
ex. (εἰσεδύοντο εἰς τοὺς πόδας οἱ ἱμάντες Xen.)
3) вступать
ex. (ἀκοντιστύν Hom.)
εἴσδυσις
εἴσ-δῠσις
-εως ἡ вход, доступ Arst., Plut.
εἰσδύω
= εἰσδύομαι
εἴσεαι
эп. (= εἴσει) 2 л. sing. fut. med. к *εἴδω
εἰσεγγίζω
εἰσ-εγγίζω
приближаться, подходить вплотную
ex. (τοῖς πολεμίοις Polyb. - v. l. ἐγγίζω)
εἰσέδρακον
aor. 2 к εἰσδέρκομαι
εἰσέδραμον
aor. 2 к εἰστρέχω
εἰσέδυν
aor. 2 к εἰσδύνω
εἴσει
2 л. sing. fut. med. к *εἴδω
εἰσεῖδον
aor. 2 к εἰσοράω
εἴσειμι
εἴσ-ειμι
ион. и староатт. ἔσειμι <εἶμι>
1) входить, приходить
ex. (μετά τινας Hom.; δόμους и εἰς δόμους Eur.; παρά τινα Her., Xen., Plat. и πρός τινα Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Dem.)
τὰ εἰσιόντα Xen., Arst. — поступающее внутрь, т.е. пища
2) приходить на суд
ex. εἴς τινας εἰσιέναι Plat. — предстать перед кем-л., т.е. на чей-л. суд;
ἡ δίκη εἰσῄει Isae. — дело поступило на судебное рассмотрение;
δίκην εἰσιέναι κατά τινος Dem. — возбуждать судебное дело против кого-л.
3) вступать, приступать
ex. (ἐς τὰς τῶν Ἀθηναίων σπονδάς Thuc.)
ὁ ἐσιών Her. — вступающий на престол, новый царь
4) наступать, начинаться
ex. τοῦ εἰσιόντος μηνός Arst. — в наступающем месяце
5) выступать на сцене, играть роль
ex. (τοὺς τὰ σκῆπτρ΄ ἔχοντας εἰσιέναι Dem.)
6) (о душевных явлениях) возникать, появляться
ex. εἰσῄει αὐτοὺς ὅπως ἄν οἴκαδε ἀφίκωνται Xen. — ими овладела мысль о том, как бы вернуться домой;
οὐδέν μοι ἐλεεινὸν εἰσῄει Plat. — я не ощутил никакой жалости;
τὸν Ἀστυάγεα ἐσῄει ἀνάγνωσις αὐτοῦ Her. — Астиаг (вдруг) узнал его
εἰσελάαν
Anth. эп. inf. fut. к εἰσελαύνω
εἰσέλασις
εἰσ-έλᾰσις
-εως ἡ стремительная атака, (тактический) удар
ex. (διακόψαι τὰς τάξεις βίᾳ τῆς εἰσελάσεως Plut.)
εἰσελαστικός
εἰσ-ελαστικός
3
относящийся к триумфальному въезду (ludi iselastici Plin.J.)
εἰσελαύνω
εἰσ-ελαύνω
эп. тж. εἰσελάω
1) погонять, подталкивать
ex. (ἵππους Hom.; τινὰ πρός τι Plut.)
εἰ. τινὰ εἰς τὸν τοῦ πράγματος δρόμον или εἰς τοὺς τοῦ πράγματος λόγους Aeschin. — заставлять кого-л. держаться в рамках вопроса, т.е. не разрешать уклоняться от темы
2) приводить корабль, приставать, причаливать
ex. (ἔνθ΄ οἵγ΄ εἰσέλασαν Hom.)
3) въезжать
ex. (εἰς τέν πόλιν Xen.)
εἰ. βιαίως εἰς τοὺς προτεταγμένους Plut. — врезаться на всем скаку в стоявший впереди строй;
τὸν θρίαμβον εἰ. Plut. — (у римлян) совершать триумфальный въезд
εἰσελεύσομαι
fut. к εἰσέρχομαι
εἰσελκύω
εἰσ-ελκύω
ион. ἐσελκύω втаскивать
ex. (τι ἐς τὸ ἱρόν Her.; τινὰ εἰς τὸ βουλευτήριον Arph.)
εἰσένθωμες
Theocr. 1 л. pl. conjct. к εἰσέρχομαι
εἰσέπειτα
εἰσ-έπειτα
adv. (чаще раздельно) впоследствии, после, впредь Soph.
εἰσέπεσον
aor. 2 к εἰσπίπτω
εἰσεπιδημέω
εἰσ-επιδημέω
прибывать или селиться как иноземец Plat.
εἰσεπτάμην
aor. 1 к εἰσίπταμαι
{*}εἰσέργνυμι
εἰσ-έργνῡμι
ион. ἐσέργνῡμι заключать, вкладывать
ex. (τὸν νεκρόν, sc. ἐς ξύλινον τύπον Her.)
εἰσερπύζω
εἰσ-ερπύζω
вползать, проползать
ex. (εἰς δωμάτιον Plut.)
εἰσερρύη
Plut. 3 л. sing. aor. к εἰσρέω
εἰσέρρω
εἰσ-έρρω
(aor. εἰσήρρησα, pf. εἰσήρρηκα) проникать, попадать
ex. (εἰς τέν οἰκίαν Arph.)
εἰσερύω
εἰσ-ερύω
втаскивать
ex. (νῆα σπέος Hom.)
εἰσέρχομαι
εἰσ-έρχομαι
ион. и староатт. ἐσέρχομαι (fut. εἰσελεύσομαι, aor. εἰσῆλθον и εἰσήλῠθον)
1) входить, приходить, прибывать
ex. (πόλιν Hom.; φρυγίην Hom.; ἐς πλάταιαν Thuc.; δόμους Eur.; ἐς οἴκημα Thuc.; οἴκαδε Xen., Aeschin.; πρός τινα Xen. и παρά τινα Plat.)
2) поступать, проникать
ex. (ἡ νόσος ἐς πελοπόννησον οὐ ἐσῆλθεν Thuc.)
ἐς σπονδὰς ἐσελθεῖν Thuc. — примкнуть к союзному договору;
εἰ. εἰς τοὺς ἐφήβους Xen. — вступать в число эфебов;
τὰ εἰσερχόμενα καὴ τὰ ἐξερχόμενα Arst. — поступления (доходы) и расходы
3) юр. являться, представать
ex. (εἰς τὸ δικαστήριον Plat., Dem. и εἰς τοὺς δικαστάς Dem.)
οἱ ὑπὲρ τῶν κοινῶν εἰσεληλυθότες δικασταί Dem. — судьи, собравшиеся для разбора дел общественной важности;
εἰσελθεῖν τέν γραφήν или οἰκην Dem. — начать тяжбу
4) появляться на сцене, выступать Xen., Plat.
5) (о душевных явлениях) возникать
ex. κροῖσον γέλως εἰσῆλθε Her. — Крез разразился смехом;
κροίσῳ ἐσῆλθε τὸ τοῦ σόλωνος Her. — Крезу вспомнилось изречение Солона;
εἰσελθέτω σε μήποθ΄ ὡς θηλύνους γενήσομαι Aesch. — не надейся, что я оробею, как женщина;
εἰσῆλθε με φοβηθῆναι ξυννοήσαντα, τί … Plat. — мною овладел страх при мысли о том, что именно …
εἰσέτι
εἰσ-έτι
adv. еще
ex. καὴ εἰ … Theocr. — (с оттенком угрозы) а не то …
εἰσευπορέω
εἰσ-ευπορέω
доставлять в изобилии
ex. (χρήματα τῇ πόλει Diod.)
εἰσέχω
εἰσ-έχω
ион. ἐσέχω
1) простираться, тянуться, доходить
ex. (ἡ διῶρυξ ἐσέχει ἐς τὸν ποταμόν Her.; κόλποι εἰσέχοντες ἀπὸ τῆς ἔξω θαλάσσης Plut.)
2) быть смежным
ex. (θάλαμος ἐσέχων ἐς τὸν ἀνδρεῶνα Her.)
3) входить, проникать
ex. (ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος Her.)
εἰσηγέομαι
εἰσ-ηγέομαι
ион. и староатт. ἐσηγέομαι
1) вводить, учреждать, устанавливать или устраивать
ex. (τὰ περὴ τὸν διόνυσον Ἕλλησι Her.; δημαγωγίαν Polyb.; πολυτελῆ βίον Diod.; νόμους τοῖς πολίταις Plut.)
2) внушать, советовать, предлагать или убеждать
ex. (τι Thuc., Xen., Plat., Plut., περί τινος Isocr. и ποιεῖν τι Plat., Plut.)
εἰ. ὡς οὐ χρεών … Thuc. — доказывать, что не следует …;
πτοιοδώρου ἐσηγουμένου Thuc. — по предложению Птеодора
3) представлять, вносить
ex. (ψήφισμά τι Plut.)
4) разъяснять, истолковывать
ex. (τέν τοῦ ἔρωτος δύναμίν τινι Plat.)
εἰσήγημα
εἰσ-ήγημα
-ατος τό предложение Isocr.
ex. τὸ εἰ. τινος ἀποδοκιμάζειν Aeschin. — отвергать чьё-л. предложение
εἰσήγησις
εἰσ-ήγησις
староатт. ἐσήγησις -εως ἡ
1) введение, почин
ex. (τοῦ πράγματος Plut.)
ᾐτιῶντο τέν ἐσήγησιν τοῦ παντός Thuc. — они объявили, что (коринфяне) являются виновниками всего
2) предложение, внесение
ex. (ψηφίσματος Plut.)
εἰσηγητής
εἰσ-ηγητής
староатт. ἐσηγητής -οῦ ὁ зачинщик, зачинатель, виновник
ex. (κακῶν Thuc.; τοιούτων ἔργων Aeschin.; μοχθηρῶν ἐθῶν Plut.; ἐπιτηδευμάτων Luc.)
{*}εἰσηθέω
εἰσ-ηθέω
ион. ἐσηθέω впрыскивать, вливать
ex. (τὸ ἀπὸ κέδρου ἄλειφαρ Her.)
εἰσήκω
εἰσ-ήκω
староатт. ἐσήκω
1) входить
ex. (Arph. - v. l. ἥκω)
2) доходить, достигать
ex. (ἡλίου πρὸς ἀντολάς ἐσήξειν - v. l. ἐσᾴξειν Aesch.)
εἰσῆλθον
aor. к εἰσέρχομαι
{*}εἰσηλυσίη
εἰσ-ηλῠσίη
ион. ἐσηλυσίη ἡ приход, прибытие Anth.
εἰσήνεγκον
aor. 2 к εἰσφέρω
εἶσθα
эп. (= εἶ) 2 л. sing. praes. к εἶμι
εἰσθέω
εἰσ-θέω
староатт. ἐσθέω вбегать, прибегать
ex. (πρός τινα Arph.)
εἰσθλίβω
εἰσ-θλίβω
(ῑ) вдавливать, втискивать Plut.
εἰσθρῴσκω
εἰσ-θρῴσκω
поэт. ἐσθρῴσκω (только aor. 2 ἔσθορον) вскакивать, устремляться
ex. (ἔσθορε Ἕκτωρ Hom.; δόμον τινός Aesch.)
εἰσί
3 л. pl. praes. к εἰμί
εἶσι
3 л. sing. praes. к εἶμι
εἰσιδέειν
дор. = εἰσιδεῖν
εἰσιδεῖν
ион. Aesch. ἐσιδεῖν, дор. εἰσιδέειν inf. aor. 2 к εἰσοράω
{*}εἰσιδρύω
εἰσ-ιδρύω
ион. ἐσιδρύω строить (внутри), ставить, воздвигать
ex. (Ἄρηος ἱρόν Her.)
εἰσιδών
Eur. part. aor. 2 к εἰσοράω
{*}εἰσίζομαι
εἰσ-ίζομαι
ион. ἐσίζομαι садиться
ex. ἐ. λόχον Hom. — засесть в засаду
εἰσίημι
εἰσ-ίημι
ион. и староатт. ἐσίημι (aor. 1 εἰσῆκα)
1) впускать ex. (τοὺς πέρσας ἐς τὸ τεῖχος Her.); med. впускать к себе, пропускать
ex. (τοὺς πολεμίους Xen.)
2) вливать
ex. (τέν κεδρίην ἔς τι Her.)
ἐς τέν (λίμνην) ποταμοὴ δύο ἐσιεῖσι τὸ ὕδωρ Her. — в это озеро изливают свои воды две реки
3) med. устремлять
ex. (αὖλιν ἐσιέμεναι Hom.)
εἰσίθμη
εἰσ-ίθμη
ἡ вход
ex. (λεπτή Hom.)
εἰσικνέομαι
εἰσ-ικνέομαι
ион. ἐσικνέομαι входить внутрь, проникать
ex. ἐσικνέεται καταγράφων Her. — (детеныш) когтями прокладывают себе путь;
εἰ. βέλει Aesch. — вонзать стрелу, ранить
εἰσιππεύω
εἰσ-ιππεύω
въезжать на коне
ex. (εἰς τέν πόλιν Diod.)
εἰσίπταμαι
εἰσ-ίπταμαι
ион. ἐσίπταμαι (aor. 1 εἰσεπτάμην, aor. 2 εἰσέπτην)
1) влетать
ex. (πέλεια κοίλην εἰσέπτατο πέτρην Hom.; στρουθὸς εἰσέπτη Plut.)
2) взлетать, взвиваться
ex. (διὰ τῶν πυλων εἰς τὸν ἀέρα Arph.)
3) перен. быстро пролетать, распространяться с быстротой молнии
ex. (φήμη ἐσέπτατο ἐς τὸ στρατόπεδον ἅπαν Her.)
εἰσιτήρια
εἰσῐτήρια
τά <εἴσειμι> (sc. ἱερά) вступительное жертвоприношение (новогоднее или по случаю вступления в должность)
ex. (εἰ. θύειν Dem.)
εἰσιτητέον
εἰσῐτητέον
adj. verb. к εἴσειμι
εἰσκαθοράω
εἰσ-καθοράω
ион. ἐσκατοράω взирать, созерцать
ex. (πόλιν Anacr.)
εἰσκαλαμάομαι
εἰσ-κᾰλᾰμάομαι
староатт. ἐσκαλαμάομαι <κάλαμος> досл. выуживать, ирон. втаскивать
ex. (τινα Arph.)
εἰσκαλέω
εἰσ-κᾰλέω
ион. и староатт. ἐσκᾰλέω тж. med. звать к себе, призывать
ex. (τινας Arph., med. Polyb.; τινα πρός τινα Thuc., Xen.)
εἰσκαταβαίνω
εἰσ-καταβαίνω
ион. ἐσκαταβαίνω сходить, спускаться, тж. входить
ex. (ὄρχατον Hom.; δόμον τινός Her.)
εἰσκαταδύνω
εἰσ-καταδύνω
погружаться
ex. ὄχλοιο περίστασιν εἰσκατέδυνεν Timon ap. Diog.L. — он вошел в середину толпы
εἴσκειμαι
εἴσ-κειμαι
староатт. ἔσκειμαι досл. быть сложенным внутрь (о грузе), быть погруженным
ex. (ἐσέκειτο πάντα Thuc.)
εἰσκέλλω
εἰσ-κέλλω
(aor. εἰσέκελσα) причаливать, приставать
ex. (χώραν τινὰ σκάφει Arph.)
εἰσκηρύττω
εἰσ-κηρύττω
староатт. ἐσκηρύττω через глашатая вызывать
ex. (ἕτερος εἰσκηρύττεται Arph.) или провозглашать, объявлять, назначать (ἄεθλα Soph.)
εἰσκομιδή
εἰσ-κομῐδή
староатт. ἐσκομιδή ἡ ввоз
ex. (τῶν ἐπιτηδείων Thuc.)
εἰσκομίζω
εἰσ-κομίζω
ион. и староатт. ἐσκομίζω
1) приносить, привозить ex. (χόρτον ἐσκομίσαι Hes.); med. привозить, ввозить к себе
ex. (τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν Thuc.)
2) уводить
ex. (πρευμενῶς τινα Aesch.; τινὰ ἐς οἶκον Soph.)
3) увозить, доставлять ex. (τινὰ ἐς τέν πόλιν ἔτι ἔμπνουν Thuc.; ἐσκομίσασθαι πόλει Eur.; εἰσκομισθῆναί τινι Plut.); pass. уходить
ex. (οἱ μακεδόνες ἐς τὰ τείχη ἐσεκομίσθησαν Thuc.)
εἰσκρίνομαι
εἰσ-κρίνομαι
проникать, внедряться
ex. (εἴδωλα εἰσκρινόμενα ταῖς ὄψεσι Diog.L.)
εἴσκρισις
εἴσ-κρῐσις
-εως ἡ проникновение
ex. (ἀκτίνων Plut.)
εἰσκτάομαι
εἰσ-κτάομαι
приобретать, снискивать
ex. (εὔκλειαν Eur.)
εἰσκυκλέω
εἰσ-κυκλέω
досл. поворачивать внутрь, т.е. за кулисы (о вращающейся сцене), шутл. возвращать в исходное положение
ex. (τινα Arph.)
ἄπορα ἡμῖν πράγματα δαίμων τις εἰσκεκύκληκεν εἰς τέν οἰκίαν Arph. — какой-то демон поставил все в доме вверх дном
εἰσκυλίνδω
см. ἐσκυλίνδω...
εἰσκυλίω
εἰσ-κῠλίω
староатт. ἐσκῠλίω (ῑ) (aor. εἰσεκύλισα и ἐσεκύλισα) ирон. наворочать, т.е. натворить
ex. (πράγματα εἴς τινα Arph.)
εἰσκωμάζω
εἰσ-κωμάζω
врываться в разгульном виде
ex. (τινί Luc.)
εἰσλάμπω
εἰσ-λάμπω
бросать свет, освещать Plut.
εἰσλεύσσω
εἰσ-λεύσσω
глядеть, взирать
ex. (τι Soph.)
{*}εἰσμαίομαι
εἰσ-μαίομαι
ион. ἐσμαίομαι (только aor. ἐσεμασσάμην) больно задевать
ex. ἐσεμάσσατό με θυμὸν θανών Hom. — его смерть глубоко потрясла меня
εἰσμάσσομαι
εἰσ-μάσσομαι
ион.-дор. ἐσμάσσομαι всовывать, просовывать
ex. (ἐς κόλπον ἐσεμάξατο χεῖρας Theocr.)
|