Древнегреческо-русский словарь, Κ, лист 025

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Κ > 025
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Κ: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052

Лексика древнегреческого койнэ с буквы κ (часть 025) с русским переводом и комментариями.



κατερήριπα

κατερήρῐπα
эп. pf. к κατερείπω



κατερητύω

κατ-ερητύω
удерживать ex. (ἐν μεγάροισιν, sc. τινά Hom.); останавливать
ex. φωνῇ κατερήτυε φώνησέν τε Hom. — он голосом остановил (меня), т.е. обратился ко мне и сказал;
ἥκω κατερητύσων ὁδὸν ἡν στέλλει Soph. — я прихожу, чтобы удержать тебя от задуманного пути



κατερικτός

κατ-ερικτός
3
размолотый, растертый
ex. κατερικτῶν χύτραι Arph. — горшки с тертыми овощами



κατέρρωγα

pf. к καταρρήγνυμι



κατερυκάνω

κατερῡκάνω
Hom. = κατερύκω



κατερύκω

κατ-ερύκω
(ῡ), Hom. κατερῡκάνω задерживать, удерживать
ex. (τινὰ ἐσσύμενον Hom.)
ἔτι που ζωὸς κατερύκεται εὐρέϊ πόντῳ Hom. (Одиссей) жив, но где-то задерживается обширным морем;
κ. τινός Arph. — не давать доступа к чему-л., лишать чего-л.



κατερύω

κατ-ερύω
ион. κατειρύω
1) (тж. κ. εἰς ἅλα Hom.) стаскивать, спускать (на воду)
ex. (τέν σχεδίην Hom.)
2) приводить, доставлять
ex. (τὰ ναυήγια ἐς τέν σαλαμῖνα Her.)
3) натягивать
ex. (τὰ τόξα Anth.)



κατέρχομαι

κατ-έρχομαι
1) сходить, спускаться
ex. (οὐλύμποιο, ἐξ οὐρανοῦ, πόλινδε, ἐπὴ νῆα, Ἄϊδος εἴσω, Ἄϊδόσδε Hom.; εἰς Ἅιδου Eur.; σκότου πύλας Arph.; ἄνωθεν Arst., NT.; ἀπὸ τοῦ ὄρους NT.)
κ. εἰς ἀγῶνα Sext. — спускаться на арену, выходить на состязание;
νεῖλος κατέρχεται πληθύων Her. — Нил течет к морю, становясь полноводнее
2) приходить, прибывать
ex. (εἰς καισάρειαν NT.)
3) падать, рушиться
ex. ἐκλύσθη θάλασσα κατερχομένης ὑπὸ πέτρης Hom. — всколебалось море от рухнувшей скалы
4) приходить из изгнания, возвращаться
ex. (εἰς γῆν τήνδε Aesch.; εἰς πόλιν Aesch., Plut.)
φυγὰς κατελθών Soph. — вернувшись из изгнания;
ὑπό τινος κατελθεῖν Thuc. — быть возвращенным кем-л. из изгнания



κατερῶ

κατ-ερῶ
ион. κατερέω <fut. к κατεῖπον>
1) подробно рассказать, точно сообщить
ex. (πᾶν τὠληθὲς ἔς τινα Her.; πᾶσίν τι Eur.; ὄνομά τί τινι Arph.)
2) выступить с обвинением, обвинить
ex. κ. τινα πρός τινα Her. и τινός τινι Xen. — обвинить кого-л. перед кем-л., донести на кого-л. кому-л.;
κ.τινος ἐναντίον τινός Plat. — обличить кого-л. перед кем-л.



κἀτέρωτα

(in crasi = καὴ ἑτέρωθε) также и в другой раз Sappho



κατεσθίω

κατ-εσθίω
эп. (fut. κατέδομαι, aor. 2 κατέφαγον, pf. κατεδήδοκα - эп. κατέδηδα; pf. pass. κατεδήδεσμαι)
1) съедать, пожирать
ex. (τοὺς τετριγῶτας νεοσσούς, ταῦρον, βοῦς Hom.; τὰ φύλλα Her.; ὑπ΄ ὄφεων κατεδηδεσμένος Arst.)
ὠμὸν κ. τινά Xen. — съесть живьем, т.е. полностью уничтожить кого-л.
2) перен. пожирать, истреблять, расточать
ex. (τὰ κοινά, τὰ πατρῷα Arph.; τὰ ὄντα Dem.; τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν NT.)
3) разъедать
ex. (οἱ λίθοι οὐ κατεδηδεσμένοι ὑπὸ ἅλμης Plat.)
4) терзать
ex. ( ζῆλος κατέφαγέ - v. l. καταφάγεταί - με NT.). - см. тж. κατέδω



κατεσκεψάμην

aor. к κατασκοπέω



κατέσκληκα

pf. к κατασκέλλω 2



κατεσπευσμένως

κατ-εσπευσμένως
adv. поспешно, торопливо Plut.



κατέσσυτο

κατέσσῠτο
эп. 3 л. sing. aor. 2 к κατασεύομαι



κατεσταλμένος

3
<part. pass. к καταστέλλω> уравновешенный, спокойный Diod.



κατεστεμμένος

3
<part. pass. к καταστέφω> обмотанный, увитый
ex. (ἐρίῳ Plut.)



κατεστεώς

ион. part. pf. к καθίστημι



κατέστησα

aor. к καθίστημι



κατεστραμμένος

3
<part. pf. pass. к καταστρέφω> покоренный, порабощенный
ex. (ἔθνη Xen.)



κατεστραμμένως

κατ-εστραμμένως
adv. наоборот
ex. κ. προσπεφυκώς τινι Plut. — расположенный в направлении, обратном чему-л.



κατεστράφατο

ион. 3 л. pl. ppf. pass. к καταστρέφω



κατέσχον

aor. к κατέχω



κάτευγμα

κάτ-ευγμα
-ατος τό (только pl.)
1) обет, (сопровождаемая обетом) мольба, молитва Aesch., Eur.
2) проклятие
ex. (οἰδίπου Aesch.)
3) молитвенное подношение, дар
ex. (ἱκέτις ἀφῖγμαι τοῖσδε σὺν κατεύγμασιν Soph.)



κατευδοκέω

κατ-ευδοκέω
горячо одобрять
ex. κ. τινι κατά τι Polyb. — хвалить кого-л. за что-л.



κατευδοκιμέω

κατ-ευδοκῐμέω
превзойти славой
ex. (τινος Diod.)



κατεύδω

ион., тж. Arph. в произн. скифа = καθεύδω



κατευημερέω

κατ-ευημερέω
иметь больший успех, заслужить большую славу
ex. (παρά τινι Aeschin.)



κατευθύ

κατ-ευθύ
I.
или κατ΄ εὐθύ adv. прямо, напрямик:
ex. (φέρεσθαι Luc.)
τὸ κ. ὁρᾶν Xen. — смотреть прямо
II.
praep. cum gen. (на)против
ex. (τινος Plut.)



κατευθύνω

κατ-ευθύνω
(ῡ)
1) выпрямлять, делать прямым, направлять по прямой линии
ex. (τέν πτῆσιν Arst.)
2) направлять, вести
ex. (τέν ναῦν Arst.; τὰς φύσεις Plat.; τοὺς νέους πρὸς τὰ βελτίονα, τὰ παρόντα πρὸς τὸ κάλλιστον τέλος Plut.; τοὺς πόδας τινὸς εἰς ὁδὸν εἰρήνης NT.)
3) управлять
ex. (τὸν ἐλέφαντα τῷ δρεπάνῳ Arst.)
κ. τέν ἀρχήν Plut. — управлять справедливо
4) привлекать к ответу, требовать отчета
ex. (τινός Plat.)
5) (sc. ἑαυτόν) направляться, устремляться
ex. (ἐπὴ τοὺς πολεμίους Plut.)



κατευκαιρέω

κατ-ευκαιρέω
находить удобный случай Polyb.



κατευλογέω

κατ-ευλογέω
1) сильно хвалить, превозносить
ex. (τινι и τι Plut.)
2) благословлять NT.



κατευνάζω

κατ-ευνάζω
1) укладывать спать, отводить место для ночлега ex. (κ. τινὰ ἐκτὸς τάξεων Eur.); pass. ложиться спать
ex. (ἐν τρητοῖσι λεχέεσσιν Hom.)
2) убаюкивать, усыплять
ex. (Ἅλιος, ὃν αἰόλα νὺξ κατευνάζει Soph.)
3) давать отдых, успокаивать, унимать
ex. (αἱμάδα ἠπίοισι φύλλοις κ. Soph.; τέν φύσιν Plut.)
κ. τινὰ μόχθων Anth. — дать кому-л. отдых от трудов
4) перен. упокоить (вечным сном)
ex. (τινά Soph.)



κατευνασμός

κατ-ευνασμός
усыпление Plut.



κατευναστής

κατ-ευναστής
-οῦ
1) домашний слуга Plut.
2) проводник душ усопших в подземное царство
ex. (κ. καὴ ψυχοπομπός Plut.)



κατευνάω

κατ-ευνάω
(= κατευνάζω) усыплять
ex. (τινα Hom.)
κατευνηθείς Hom. — спящий



κατευορκέω

κατ-ευορκέω
клятвенно заверять, торжественно клясться Arst.



κατευπορέω

κατ-ευπορέω
обладать достаточными средствами Diod.



κατευστοχέω

κατ-ευστοχέω
быть удачливым, преуспевать
ex. (ἐν πᾶσι Diod.)
θεμιτὸν οὐκ ἔστιν τὸν μέ βάλλοντα κ. погов. Plut. — не так устроен мир, чтобы не стреляющий попадал в цель



κατευτελίζω

κατ-ευτελίζω
относиться с пренебрежением, презирать
ex. (τὰς πράξεις τινός Plut.)



κατευτρεπίζω

κατ-ευτρεπίζω
приводить в порядок, выправлять
ex. (ταῦτα πάντα Xen.)
κ. τινά Arph. — помогать кому-л. одеться



κατευτυχέω

κατ-ευτῠχέω
иметь удачу, преуспевать
ex. τούτων κατευτυχηθέντων Diod. — когда это благополучно закончилось;
στρατηγὸς κατευτύχησε Plut. — полководец вышел победителем



κατευφημέω

κατ-ευφημέω
громко одобрять, восхвалять
ex. (τινα Plut.)



κατευφραίνω

κατ-ευφραίνω
(3 л. sing. aor. κατεύφρονεν) весьма радовать
ex. (τινά Luc.)



κατευχή

κατ-ευχή
мольба, молитва Aesch., Plut.



κατεύχομαι

κατ-εύχομαι
1) молиться
ex. (θεῷ Eur.; κ. τινι εὖ γενεσθαι Her.)
τί σοι κατεύξει τάγαθόν ; Eur. — о какой милости станешь ты молиться?
2) (о проклятьях) посылать, призывать
ex. (πόλει οἵας κατεύχεται τύχας Aesch.)
κ. τινα κακὸν κακῶς ἐκτρῖψαι βίον Soph. — желать кому-л. несчастливо жить и умереть;
πολλὰ καὴ δεινὰ κατά τινος κ. Plut. — осыпать кого-л. множеством проклятий
3) хвалиться, хвастаться
ex. (τὸν Ἔρωτα λυγιζεῖν Theocr. - v. l. κατ΄ εὔχεσθαι λυγίζειν)



κατευωχέομαι

κατ-ευωχέομαι
угощаться, устраивать пир, пировать
ex. (ἑψήσαντες τὰ κρέα κατευωχέονται, sc. οἱ σκύθαι Her.)



κατέφαγον

κατέφᾰγον
aor. 2 к κατεσθίω



κατεφάλλομαι

κατ-εφάλλομαι
(fut. κατεφαλοῦμαι, эп. 3 л. sing. aor. 2 κατέπαλτο - см. тж. καταπάλλομαι - эп. part. κατεπάλμενος) соскакивать, спрыгивать
ex. (ἐξ ἵππων κατεπάλμενος Hom.)
πέτρης ἐκ δισσῆς κατεπάλμενον ὕδωρ Anth. — вода, низвергающаяся с двувершинной скалы;
οὐρανοῦ ἐκ κατέπαλτο Hom. (Афина) спорхнула с небес



κατεφίσταμαι

κατ-εφίσταμαι
(aor. 2 κατεπέστην) восставать, нападать
ex. (τινι NT.)



κατέχω

κατ-έχω
(aor. κατέσχον и κατέσχεθον - эп. 3 л. sing. κάσχεθε)
1) держать
ex. (καλύπτρην χείρεσσι Hes.)
2) удерживать, задерживать
ex. (τινὰ βίῃ ἀέκοντα, τινα ἐνὴ οἴκῳ Hom.; ξίφος ἐν κουλεῷ Pind.; τινὰ πρὸς ἑαυτόν NT.)
οἱ Ἀθηναῖοι περὴ κρήτην κατείχοντο Thuc. — афиняне были задержаны у берегов Крита;
κ. τινὰ μέ ποιεῖν τι NT. — уговаривать кого-л. не делать чего-л.
3) сдерживать, унимать
ex. (ἵππους Aesch.; ὀργήν Soph., Arst., Plut.; δύνασιν Soph.; τὰ δάκρυα Plat.; τὸν γέλωτα Xen.)
4) подавлять
ex. (τέν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ NT.)
τὸ κατέχον NT. — препятствие, помеха
5) связывать, обязывать, pass. быть связанным
ex. (ὁρκίοισι Hom.; ἐν τῷ νόμῳ NT.)
6) (тж. κ. νέας Her. или νηΐ Hom.) приставать к берегу, приплывать
ex. (θορικόνδε HH.; εἰς τὸν αἰγιαλόν Her., NT.; τῆς Ἐρετρικῆς χώρης Her.; ἐς τήνδε γῆν Soph.; χθόνα Eur.; εἰς δῆλον Plut.)
7) хранить, блюсти
ex. (τὰς παραδόσεις NT.)
8) держать в повиновении, притеснять
ex. (τὸ Ἀττικὸν - sc. ἔθνος - κατεχόμενον ὑπὸ πεισιστράτου Her.)
9) угнетать, удручать
ex. (μιν κατὰ γῆρας ἔχει Hom.; κατέχεσθαι νοσήματι NT.)
τῶν σεισμῶν κατεχόντων τῆς εὐβοίας Thuc. — так как на Эвбее свирепствовали землетрясения
10) неотступно следовать, преследовать по пятам
ex. (ἰσχυρῶς Xen.)
11) (sc. ἑαυτόν) останавливаться (для отдыха)
ex. προξένων δ΄ ἔν του κατέσχες ; Eur. — и ты остановишься у кого-л. из проксенов?
12) задерживаться, останавливаться, прекращаться
ex. (κατέχει πολέμου αὔρα Arph. - ср. 24)
13) овладевать, усваивать
ex. (τῶν ἐπιστημῶν Arst.)
14) завладевать, захватывать, занимать ex. (τέν ἀκρόπολιν Her.; τὸ καδείων πέδον Soph.; τὰς πόλεις φρουρᾷ Xen., Plut.; τέν κληρονομίαν τινός NT.); med. присваивать себе
ex. (χρήματά τινος Her.)
15) владеть, обладать
ex. (τοὺς ἄμφω ζωούς, sc. κάστορα καὴ πολυδεύκεα Hom.; τέν χιονώδη θρῄκην Eur. περσίδα γῆν Xen.)
θήκας κ. Aesch. — покоиться в могилах;
κ. πανδάκρυτον βιοτάν Soph. — влачить печальную жизнь
16) pass. быть одержимым, боговдохновенным
ex. (ἐκ θεῶν Xen.; ποιηταὴ ἔνθεοι καὴ κατεχόμενοι Plat.)
17) (sc. ἑαυτόν) сдерживаться, воздерживаться
ex. (μόλις Eur.)
κ. τὸ μέ δακρύειν Plat. — удерживаться от слез;
εἶπεν μέ κατασχών Plut. — он не мог удержаться, чтобы не сказать
18) завершаться, оканчиваться
ex. εἰ μέ τόδε φάσμα εὖ κατασχήσει Soph. — если это видение не к добру
19) помещаться, занимать ex. (μέσον ὀμφαλὸν γᾶς Eur.); обитать
ex. (Ὀλύμπου αἴγλαν Soph.; παρνασίαν πέτραν Arph.)
20) охватывать, закрывать, покрывать
ex. (νὺξ δνοφερέ κατέχ΄ οὐρανόν Hom.; ὃν τόπον κατέχει θάλασσα Arst.)
ἡμέρα πᾶσαν κατέσχε γαῖαν Aesch. — день озарил всю землю;
κατεσχομένη ἑανῷ Hom. — окутанная покрывалом;
μεγάλοι θόρυβοι κατέχουσ΄ ἡμᾶς Soph. — великое смятение охватывает нас;
τοὺς Ἀθηναίους τοιαῦτα κατέχοντα Her. (Крез узнал, что) у афинян положение следующее;
κατέχοντα πρήγματα Her. — существующее положение вещей
21) наполнять
ex. (τέν ὁδὸν ἅπασαν ὑπὸ πλήθους ἁμαξῶν Plut.; ἀλαλητῷ πᾶν πεδίον Hom.; στρατόπεδον δυσφημίαις Soph.; οἶκος πᾶς κλαυθμῷ κατείχετο Her.)
22) достигать, совершать
ex. (τέν πρᾶξιν Polyb.)
εἰ δὲ μέ κατέσχον, οὐδὲν ἧττον τό γ΄ ἐκείνων πεποιῆσθαι Lys. — если же они и не добились своего, тем не менее сделали, что могли
23) улавливать, схватывать, понимать
ex. (τὸ ἐρωτώμενον Plat.)
24) держаться, удерживаться
ex. ὅσον λὁγος κατέχει Thuc. — как утверждает молва;
ἐπεὴ κατέσχεν πόλεμος Plut. — когда началась война (ср. 12)



κατηγε-

ион. = καθηγε-



κατηγορέω

κατ-ηγορέω
1) порицать, упрекать, бранить
ex. (εὐλογοῦντες ἢ κατηγοροῦντες Plat.)
2) обвинять
ex. (κ. ἢ ἀπολογεῖσθαι Lys.)
κ. τινος Her., Lys., NT. и κατά τινος Xen. — обвинять кого-л.;
κ. τινός τι Soph., NT., τινος περί τι Thuc. или περί τινος NT. и τινός τινος Dem. — обвинять кого-л. в чем-л.;
κ. τινος πρός τινα Plat. — обвинять кого-л. перед кем-л.;
τὰ κατηγορημένα Plat. — обвинения
3) обнаруживать, показывать
ex. (τέν ὀλιγοετίαν Xen.; ἀπειροκαλίαν Luc.)
εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σου κατηγορεῖ Aesch. — глаза твои свидетельствуют о (твоем) сочувствии;
σαφέστατα κατηγορεῖ, ὅτι τοῦτο οὕτως ἔχει Plat. — совершенно очевидно, что дело обстоит (именно) так
4) высказывать(ся), утверждать
ex. κατηγορεῖσθαί τινος, κατά, περί и ἐπί τινος или ἐπί τινι Arst. — быть высказываемым (утверждаться) о чем-л.;
τὸ κατηγορούμενον Arst. — высказывание, лог. и филос. предикат
5) высказывать(ся) утвердительно, утверждать
ex. (μήτε κ. μήτ΄ ἀπαρνεῖσθαι Arst.)



κατηγόρημα

κατ-ηγόρημα
-ατος τό
1) порицание
ex. (τοῦ τρόπου σου Dem.)
2) обвинение
ex. τῶν κατηγορημάτων τῶν μεγίστων εἶναι Plat. — быть одним из главных пунктов обвинения
3) филос. высказывание, предикат Arst.
4) = κατηγορία 2



κατηγορητικός

κατ-ηγορητικός
3
Arst. = κατηγορικός I



κατηγορία

κατ-ηγορία
ион. κατηγορίη
1) обвинение
ex. κ. οὐδεμία προετέθη Thuc. (против платейцев) не было выставлено никакого обвинения;
κατηγορίαν τινὸς ποιεῖσθαι Xen. или φέρειν NT. — выдвинуть обвинение против кого-л.;
κατεγορίας ἔχειν ἐπί τινι Dem. — нести ответственность за что-л.
2) филос. основной и всеобщий признак, категория
ex. (κατηγορίαι τοῦ ὄντος Arst.)



κατηγορικός

κατ-ηγορικός
I.
3
1) обвинительный
ex. (εἶδος, sc. λόγου Arst.)
2) филос. утвердительный, утверждающий
ex. (πρότασις Arst.)
3) склонный обвинять, придирчивый
ex. (πικρὸς καὴ κ. Plut.)
II.
обвинитель Plut.



κατηγορικῶς

κατ-ηγορικῶς
утвердительно Arst.



κατήγορος

κατ-ήγορος
,
1) обличитель
ex. τῶν φρονημάτων γλῶσσα ἀληθές γίγνεται κ. Aesch. — язык правдиво раскрывает мысли;
σαφές ψυχῆς κ. κακῆς Xen. — верный признак порочного характера
2) обвинитель
ex. (ἀπολογήσασθαι πρὸς τὰ κατηγορημένα καὴ τοὺς κατηγόρους Plat.; οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἔφερον NT.)



κατῆκα

ион. aor. к καθίημι



κατήκοος

κατ-ήκοος
I.
2
1) слушающий
ex. (λόγον Plat.)
2) послушный
ex. (γοναί Soph.; κ. καὴ πειθαρχικός Arst.)
κ. τινος и τινι Plat., Plut. — покорный кому-л.
3) внемлющий
ex. (εὐχωλῇσι Anth.)
II.
подслушиватель, шпион
ex. (κατάσκοποι καὴ κατήκοοι Her.)



κατήκω

ион. = καθήκω



κατῆλιψ

κατ-ῆλιψ
ῐφος верхний этаж или чердак Arph., Luc.



κατηλογέω

κατ-ηλογέω
ион. *καταλογέω относиться с пренебрежением, пренебрегать, презирать
ex. (τὸν νόμον, τὰ πρήγματά τινος, τούτου - v. l. τοῦτο Her.)



κατήλυσις

κατ-ήλῠσις
-εως
1) возвращение Diod.
2) сошествие, спуск
ex. (εἰς Ἀΐδην Anth.)
3) падение
ex. νιφετοῖο κ. Anth. — снегопад



κάτημαι

ион. = κάθημαι



κατηναγκασμένως

κατ-ηναγκασμένως
adv. по принуждению, в силу необходимости, поневоле Diod.



κατήνεγκα

aor. 1 к καταφέρω



κατῆξα

эп. (= κατέαξα) aor. к κατάγνυμι



κατηπιάω

κατ-ηπιάω
унимать, смягчать
ex. (ὀδύναι κατηπιόωντο βαρεῖαι Hom.)



κατηργμένος

part. pf. pass. к κατάρχω



κατηρεμεω

κατ-ηρεμεω
Xen. = κατηρεμίζω



κατηρεμίζω

κατ-ηρεμίζω
Xen. κατηρεμέω
1) успокаивать, унимать
ex. ἐπεὴ δὲ κατηρεμίσθησαν Xen. — когда (воины) успокоились
2) усыплять
ex. (τέν αἴσθησιν Plut.)



κατηρεφής

κατ-ηρεφής
2
1) закрытый сверху, крытый
ex. (κλισίαι, σηκοί Hom.; σμήνεα, σίμβλοι Hes.)
δάφνῃσι κατηρεφὲς σπέος Hom. — осененная лаврами пещера;
ἐν κατηρεφεῖ πέτρῳ Soph. — в полой скале, т.е. в пещере;
κ. τύμβος Soph. — сводчатая могила, склеп;
κῦμα κατηρεφές Hom. — высокий морской вал
2) покрытый
ex. (τράπεζαι κατηρεφέες παντοίων ἀγαθῶν Anacr.)
ὀρθὸν ἢ κατηρεφῆ πόδα τιθέναι Aesch. — выпрямлять ногу или закрывать ее (одеждой), т.е. ходить или сидеть (неподвижно)



κατήρης

κατ-ήρης
2
снабженный, оснащенный
ex. (πλοῖον Her.)
σκάφος ταρσῷ κατῆρες Eur. — корабль с веслами;
κ. χλανιδίοις Eur. — завернувшийся в плащ;
τὸ θησαύρισμα διονύσου ὀσμῇ κατῆρες Eur. — душистое сокровище Диониса, т.е. вино



κατήριπον

κατήρῐπον
эп. aor. 2 к κατερείπω



κατηρτημένος

<part. pass. к καταρτάω> благоустроенный, целесообразный
ex. (χρῆμα Her.)



κατηρτυκώς

-υῖα -ός <part. pf. к καταρτύω> сформировавшийся, (вполне) сложившийся, зрелый Eur.



κατήφεια

κατ-ήφεια
эп.-ион. κατηφείη
1) стыд, позор, бесславие
ex. (κ. καὴ ὄνειδος Hom.)
κατεφείην σοι αὐτῷ Hom. — к твоему собственному стыду
2) уныние, подавленность
ex. (δισθυμία καὴ κ. Plut.; χάρα εἰς κατήφειαν μετατραπήτω NT.)



κατηφέω

κατ-ηφέω
1) быть подавленным, пасть духом, приуныть
ex. (ἐνὴ θυμῷ Hom.)
2) печально опускать
ex. (τί δέ κατηφεῖς ὄμμα; Eur.)
3) держать голову вниз
ex. (κατηφεῖ ἀεί, sc. ἵππος Arst.)



κατηφής

κατ-ηφής
2
1) печально опущенный, потупленный
ex. (ὄμμα Eur.)
2) испытывающий чувство стыда
ex. (ἴομεν ἢ καὴ ἔπειτα κατηφέες ἐσσόμεθα αἰεί Hom.)
3) печальный, опечаленный, грустный
ex. (παιδίον Anth.)
4) мрачный, темный
ex. (νύξ Anth.)



κατηφιάω

Plut. = κατηφέω



κατηφών

κατ-ηφών
-όνος покрывающий позором, бесчестный
ex. (κακὰ τέκνα, κατηφόνες Hom.)



κατηχέω

κατ-ηχέω
(устно) поучать, обучать
ex. (μύθοις Luc.; περί τινος NT., Plut.; τινά τι и ἔκ τινος NT.)



{*}κατηχής

κατ-ηχής
2
= καταχής



κατήχησις

κατ-ήχησις
-εως (устное) поучение, назидание Zenon ap. Diog.L.



κάτθανον

aor. к καταθνῄσκω



κατθάψαι

эп. (= καταθάψαι) inf. aor. к καταθάπτω



κατθέμεν

эп. inf. к κατατίθημι



κάτθεμεν

эп. 1 л. pl. aor. 2 к κατατίθημι



κατθέσθην

эп. 3 л. dual. med. к κατατίθημι



κἄτι

in crasi = καὴ ἔτι



κατιάπτω

κατ-ιάπτω
(только in tmesi) повреждать, портить
ex. (χρόα καλόν Hom.)



κατίαροι

οἱ катиары (одно из скифских племен) Her.



κατιδεῖν

κατῐδεῖν
inf. к κατεῖδον



κατιδών

part. к κατεῖδον



κατίζω

ион. = καθίζω



κατίημι

ион. = καθίημι



κατιθύ

см. ἰθύ II



κατιθύνω

κατ-ῑθύνω
(ῡ) Luc. = κατευθύνω


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика