Древнегреческо-русский словарь, Κ, лист 019

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Κ > 019
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Κ: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052

Лексика древнегреческого койнэ с буквы κ (часть 019) с русским переводом и комментариями.



καταπειράω

κατα-πειράω
подвергать испытанию
ex. καταπειραθεὴς ὑπ΄ ἀρρωστίας Diod. — измученный недугами



καταπειρητηρίη

κατα-πειρητηρίη
мор. лот Her.



καταπελτάζομαι

κατα-πελτάζομαι
наводнять легковооруженными войсками, захватывать с помощью пельтастов
ex. (τέν βοιωτίαν Arph.)



καταπέλτης

κατα-πέλτης
v. l. κατα-πάλτης -ου (лат. catapulta) катапельт или катапульта
1) стрелометательная машина Arst., Polyb., Plut.
2) орудие пытки Diod.



καταπελτικά

κατα-πελτικά
τά (sc. ὄργανα) стрелометательные орудия, катапульты Polyb.



καταπελτικόν

κατα-πελτικόν
τό искусство пользоваться катапультами, стрелометание Diod.



καταπελτικός

κατα-πελτικός
3
стрелометательный
ex. (ὄργανα καὴ βέλῃ Polyb.; βέλος Plut.)



καταπέμπω

κατα-πέμπω
1) посылать (преимущ. из глубины страны к побережью)
ex. (κατεπέμφθη - sc. κῦρος - σατράπης λυδίας τε καὴ φρυγίας καὴ καππαδοκίας Xen.)
κ. εἰρήνην Xen. — посылать предложение о мире
2) направлять, назначать
ex. (στρατηγόν τινα Plut.; εἰς ἐπισκοπήν τινος Luc.)
3) низвергать, сталкивать
ex. (εἰς Ἔρεβος Hes.)



καταπενθέω

κατα-πενθέω
оплакивать
ex. (ἄνδρα σοφὸν ἀποφθίμενον Anth.)



καταπεπληγός

κατα-πεπληγός
τό подавленность, уныние Plut.



καταπεπραγμένα

τά достижения, успехи Xen.



καταπεπταμένος

Xen. part. pf. pass. к καταπετάννυμι



καταπεπτηώς

Hes. part. pf. 2 к καταπτήσσω



{*}καταπέπτω

атт. = καταπέσσω



{*}κατάπερ

adv. ион. = καθάπερ



{*}καταπέρδω

κατα-πέρδω
(aor. 2 κατέπαρδον) тж. med., груб. (лат. oppedere) издеваться, глумиться, высказывать крайнее презрение
ex. (τινός Arph.)



καταπερεί

ион. Her., Plat., Arst. = καθαπερεί



καταπερίειμι

κατα-περίειμι
<εἰμί> далеко превосходить
ex. (τινος Polyb.)



καταπερονάω

κατα-περονάω
застегивать, закреплять
ex. (ταῖς λαβίσι Polyb.)



καταπέσσω

κατα-πέσσω
атт. καταπέττω и *καταπέπτω (fut. καταπέψω)
1) переваривать
ex. (ἕως ἂν καταπεφθῇ τροφή Arst.; καταπέττεσθαι ῥᾳδίως Plut.)
2) подавлять в себе, сдерживать, скрывать
ex. (χόλον Hom.)
3) носить в себе, т.е. не проявлять
ex. (μέγαν ὄλβον Pind.)



καταπετάννυμι

κατα-πετάννῡμι
(fut. καταπετάσω и καταπετῶ, aor. κατεπέτασα - эп. κατεπέτασσα; pf. pass. καταπέπταμαι)
ex. (у Hom. и Eur. - in tmesi)
1) расстилать
ex. (λῖτα Hom.)
2) разворачивать, распускать
ex. (ἱστία Eur.)
3) накрывать, покрывать
ex. (ἱστίῳ πολλοὺς ἀνθρώπους Plat.; τέν κεφαλέν φοινικίδι, τέν αὐλέν δικτύοις Arph.; τέν πάροδον ἱστίοις Plut.; ἵπποι ἱματίοις καταπεπταμένοι Xen.)



καταπετάομαι

Her. v. l. = *καταπέτομαι



καταπέτασμα

κατα-πέτασμα
-ατος τό завеса NT.



{*}καταπέτομαι

κατα-πέτομαι
(fut. καταπτήσομαι, 3 л. sing. aor. 1 κατέπτατο, aor. 2 κατέπτην, part. καταπτάμενος; aor. 2 med. κατεπτόμην, conjct. κατάπτωμαι; aor. pass. κατεπετάσθην) налетать с высоты, слетать вниз Her., Arph., Arst., Diod., Luc.



καταπετροκοπέω

κατα-πετροκοπέω
разбивать о скалы
ex. (τὰ ὅπλα Diod.)



καταπετρόω

κατα-πετρόω
побивать камнями
ex. (κλέαρχος μικρὸν ἐξέφυγε τὸ μέ καταπετρωθῆναι Xen.)



καταπέττω

атт. = καταπέσσω



{*}καταπεφνεῖν

κατα-πεφνεῖν
(только aor. 2 κατέπεφνον, 3 л. sing. conjct. καταπέφνῃ, part. καταπεφνών или καταπέφνων) убить
ex. (τινά Hom., Soph.)



καταπεφρονηκότως

κατα-πεφρονηκότως
adv. презрительно, пренебрежительно Dem., Diod.



καταπήγνυμι

κατα-πήγνῡμι
и Arst. (только praes.) καταπηγνύω (fut. καταπήξω, aor. κατέπηξα, pf. καταπέπηγα; aor. 2 pass. κατεπάγην)
1) вонзать, втыкать
ex. (ἔγχος ἐπὴ χθονί Hom.; εἰς τέν γῆν τι Arst.)
2) вбивать, вколачивать
ex. (σκόλοπας Hom., Her.; ὀβελίσκους περὴ τὸν τάφον Arst.)
στήλη καταπεπηγυῖα Her. — врытый в землю столб
3) замораживать, pass. замерзать, застывать
ex. (ρεῦμα καταπαγέν Plut.) или коченеть (οἱ ἰχθύες ὑπὸ τοῦ ψύχους καταπήγνυνται Arst.)



καταπηδάω

κατα-πηδάω
соскакивать, спрыгивать
ex. (ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen., Plut.)



καταπιαίνω

κατα-πῑαίνω
делать жирным, утучнять, откармливать
ex. (καταπεπιασμένον ζῷον Plat.)



καταπιέζομαι

κατα-πιέζομαι
pass. испытывать давление
ex. ( ὄροφος καταπιέζεται Arst.)



καταπιθανεύομαι

κατα-πῐθᾰνεύομαι
убедительно говорить, пользоваться убедительными доводами Sext.



καταπίμπλημι

κατα-πίμπλημι
(fut. καταπλήσω) наполнять, переполнять, преисполнять
ex. (τινὰ φρονήματος Plut.; καταπιμπλάμενος ἀνομίας Plat.)
ὄμβρων ἐπιγενομένων, πηλοῦ κατεπίμπλαντο τὰς σκηνάς (acc. relat.) Plut. — в связи с наступившими ливнями их палатки наполнились грязью



καταπίμπρημι

κατα-πίμπρημι
(fut. καταπρήσω, 3 л. pl. aor. pass. κατεπρήσθησαν) сжигать дотла, испепелять
ex. (τέν πόλιν, τὰ πλοῖα Plut.; πολλοὴ ὑπὸ τῆς φλογὸς κατεπρήσθησαν Polyb.; καταπρήσας τοὺς ἐπὴ γῆς φαέθων Anth.)
καταπρησθέντες τὸ σῶμα Luc. — сожженные живьем



καταπίνω

κατα-πίνω
(ῑ) (fut. καταπίομαι, aor. 2 κατέπιον, pf. καταπέπωκα; inf. aor. pass. καταποθῆναι)
1) выпивать, поглощать
ex. (ὅλον πίθον Eur.; τὸ καταποθὲν ἐκ τῶν ὑψηλῶν ὕδωρ Plat.)
2) проглатывать, пожирать
ex. (τοὺς παῖδας κατέπινε κρόνος Hes.; τὰς βδέλλας Her.; τεμάχη Arph.; σῖτον Arst.; πόλις καταποθεῖσα ὑπὸ τῆς θαλάττης Polyb.)
διυλίζειν τὸν κώνωπα, τέν δὲ κάμηλον κ. погов. NT. — оцеживать комара, а верблюда проглатывать
3) (о земле) впитывать, вбирать в себя
ex. (ποταμοὴ καταπινόμενοι Arst.)
4) перен. жадно впивать
ex. (εὐριπίδην Arst.)
5) перен. пожирать, поглощать
ex. (λύπῃ καταποθῆναι NT.)
ἐρίων τάλαντον καταπέπωκε Arph. (эта одежда) пожрала (т.е. на нее ушел чуть ли не) талант шерсти
6) расточать, проматывать
ex. (τέν οὐσίαν Aeschin.)
7) pass. тонуть
ex. (πλοῖα καταπίνεται Arst.)



καταπιπράσκω

κατα-πιπράσκω
(aor. pass. καταπρᾱθείς) продавать
ex. τὸ καταπραθέν Luc. — выручка от продажи



καταπίπτω

κατα-πίπτω
(fut. καταπεσοῦμαι, aor. κατέπεσον - эп. κάππεσον)
1) падать
ex. (ἀφ΄ ὑψηλοῦ πύργου Hom.; ἀπὸ τῆς κλίμακος Arph.; ἐν κονίῃσι, ἐπὴ γαίῃ Hom., ἐπὴ τῆς γῆς Xen. и εἰς τέν γῆν NT.)
πληγεὴς κατέπεσεν Lys. — от удара он упал;
κατέπεσε νεκρός NT. — он упал мертвым
2) бросаться, кидаться
ex. πρηνές ἁλὴ κάππεσε Hom. (Одиссей) бросился стремглав в море
3) падать, погибать, гибнуть
ex. πρὸς ἡμῶν κάππεσε Aesch. — от нашей руки пал (Агамемнон)
4) перен. попадать, впадать
ex. (εἰς ἀπορίαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.; πρὸς οἴκτους καὴ ὀλοφυρμούς Plut.)
5) перен. (о духе или духом) падать, приходить в уныние
ex. (γένος ἄτιμον καὴ καταπεπτωκός Plut.)
πᾶσιν παραὴ ποσὴ κάππεσε θυμός Hom. — у всех (данайцев) дух упал
6) (тж. κ. πρὸς τέν σελήνην Luc.) страдать падучей болезнью Luc.
7) слипаться
ex. (τὰ βλέφαρα καταπίπτει Arst.)



καταπισσόω

κατα-πισσόω
атт. καταπιττόω
1) покрывать смолой, осмаливать
ex. (τινα Arph.)
2) осмаливать и поджигать, сжигать на медленном огне (вид казни)
ex. (ἐὰν ἀδικῶν ἄνθρωπος ἀνασταυρωθῇ ἢ καταπιττωθῇ Plat.)
3) чернить, хулить
ex. (τινα Arph.)



καταπιστεύω

κατα-πιστεύω
доверять(ся), питать доверие
ex. (τινί Polyb.)
πάντες ἀπεσφάγησαν οἱ καταπιστεύσαντες Plut. — все (жители Милета), доверившиеся (Лисандру), были перебиты



καταπιστόομαι

κατα-πιστόομαι
давать ручательство, ручаться
ex. κ. ὑπέρ τινος πρός τινα Plut. — ручаться за кого-л. перед кем-л.



καταπίστωσις

κατα-πίστωσις
-εως порука, ручательство
ex. τὰς καταπιστώσεις ποιεῖσθαι Arst., Plut. — ручаться, давать клятву



καταπιττόω

атт. = καταπισσόω



καταπλαγής

2
перепуганный, охваченный страхом
ex. κ. γενόμενός τι Polyb. — испуганный чем-л.



κατάπλασμα

κατά-πλασμα
-ατος τό пластырь, (целебная) мазь Arst., Plut.



καταπλάσσω

κατα-πλάσσω
атт. καταπλάττω (fut. καταπλάσω)
1) намазывать, смазывать, натирать
ex. (τὰ βλέφαρά τινος Arph.; ἑαυτὸν πηλῷ Arst.)
ψιμυθίῳ καταπεπλασμένη Arph. — намазанная белилами, набеленная;
med. — натирать себе (πᾶν τὸ σῶμα Her.)
2) замазывать, затыкать
ex. (τὰ ὦτα κηρῷ τινι Plut.)



καταπλαστός

κατα-πλαστός
3
1) намазанный или служащий для намазывания
ex. (φάρμακον Arph.)
2) деланный, искусственный, неестественный
ex. (βαρύτης Plut.)



καταπλαστύς

-ύος Her. = κατάπλασμα



καταπλάττω

атт. = καταπλάσσω



καταπλέκω

κατα-πλέκω
1) сплетать: ex. (οἱ Ἰνδοί), φλοῦν φορμοῦ τρόπον καταπλέξαντες, ὡς θώρηκα ἐνδύνουσι Her. индийцы, сплетя тростник наподобие рогожи, надевают его как броню
2) перен. вплетать:
ex. ( πόλεμος) καταπεπλεγμένος τῇ ποικιλίᾳ Arst. (Троянская) война, пестро переплетенная (разными событиями)
3) впутывать, вовлекать
ex. (τινὰ προδοσίῃ Her.)
4) приводить к концу, оканчивать
ex. (τέν ζόην, τέν ῥῆσιν Her.)



κατάπλεος

2 и 3
v. l. = κατάπλεως



καταπλέω

κατα-πλέω
ион. καταπλώω (fut. καταπλεύσομαι)
1) приплывать, прибывать (на корабле), причаливать
ex. (ἔνθα Hom.; ἐς αἶαν, ἐπὴ Ἑλλησπόντου Her.; ἐκ πόντου Ἀθήναζε, εἰς τέν γῆν Xen.; εἰς τέν χώραν NT.; νεωστὴ καταπεπλευκώς Plat.)
2) плыть вниз по течению
ex. (ἐς τὸν εὐφρήτην ἐς βαβυλῶνα Her.; εἰς θάλασσαν Arst.)
3) возвращаться (морем), плыть обратно
ex. (ἐς τέν φώκαιαν Her.)



κατάπλεως

κατά-πλεως
2, v. l. κατάπλεος 2 и 3
переполненный, изобилующий
ex. (ὀργάνων παντοδαπῶν Plut.)
πολλῶν ἀκοντισμάτων κ. Plut. — пронзенный множеством копий;
κ. γῆς καὴ αἵματος Xen. — весь в земле (грязи) и в крови



καταπληκτικόν

κατα-πληκτικόν
τό страшный вид
ex. (τῆς τισιφόνης Plut.)



καταπληκτικός

κατα-πληκτικός
3
1) внушающий страх, наводящий ужас
ex. (προσβολή, κραυγή Polyb.)
2) поразительный
ex. (διήγησις Polyb.; ὄψις Plut.)



καταπληκτικῶς

κατα-πληκτικῶς
ужасающе, наводя ужас
ex. (ἐπεβάλετο πολεμεῖν, sc. τιβέριος Polyb.)



κατάπληκτος

κατά-πληκτος
2
поразительный, изумительный
ex. (ἅρμα ἐλεφάντιν ν Diod.)



καταπλήξ

κατα-πλήξ
-ῆγος adj.
1) перепуганный, приведенный в ужас
ex. (ὑπὸ τῶν ἁμαρτημάτων Lys.)
2) робкий, стыдливый, застенчивый Arst., Plut.



κατάπληξις

κατά-πληξις
-εως
1) страх, ужас, смятение Thuc., Polyb., Plut.
2) изумление
ex. (κ. καὴ καταξίωσις Polyb.)



καταπλήσσω

κατα-πλήσσω
атт. καταπλήττω (fut. καταπλήξω; aor. pass. κατεττλάγην - эп. κατεπλήγην) тж. med.
1) поражать, подавлять, угнетать, смущать
ex. (τὰς ψυχάς Xen.; med. τοὺς ὑπεναντίους Polyb.)
κ. ἐπὴ τὸ φοβεῖσθαι Thuc. — нагонять страх;
καταπλαγῆναι τῷ πολέμῳ Thuc. и (med.) τὸν πόλεμον Polyb. — испугаться войны;
μέ καταπέπληχθε ἄγαν Thuc. — не поддавайтесь чрезмерному страху
2) производить (сильное) впечатление, потрясать
ex. (τοὺς ἀκροατάς Arst.)
τοὺς φαύλους τῇ τιμωρίᾳ καὴ τῷ φόβῳ καταπλήττεσθαι Diod. — воздействовать на дурных страхом наказания



{*}καταπλίσσω

κατα-πλίσσω
(только fut. 2 pass.) опрокидывать (противника)
ex. ἡμῶν ἴσως σὺ καταπλῐγήσει (v. l. καταπλαγήσει) τῷ χορῷ Arph. — ты будешь, пожалуй, побежден нашим хором



καταπλοκή

κατα-πλοκή
сплетение, переплетение
ex. (τοῦ νεύρου καὴ τοῦ δέρματος Plat.)



κατάπλοος

стяж. κατάπλους
1) прибытие кораблей, высадка
ex. τοῖς (λακεδαιμονίοις) ἀφειδές κ. καθεστήκει Thuc. — лакедемоняне производили высадку не щадя кораблей;
σικελικὸς κ. Dem. — прибытие кораблей из Сицилии;
ἐκ κατάπλου πολιορκεῖν τέν πόλιν Polyb. — тотчас же после высадки начать осаду города
2) обратное плавание, возвращение
ex. (οἴκαδε Xen.)



καταπλουτίζω

κατα-πλουτίζω
(fut. καταπλουτιῶ) обогащать
ex. (τινά Her., Xen.)



καταπλουτομαχέω

κατα-πλουτομᾰχέω
бороться или побеждать своим богатством
ex. (ἅπαντας διὰ τέν ἐκ τῶν μετάλλων γινομένην εὐπορίαν Diod.)



καταπλύνω

κατα-πλύνω
(ῡ)
1) ополаскивать, омывать
ex. (ὕδατι τέν κεφαλήν Xen.)
2) споласкивать, смывать
ex. (τὸ ὑγρόν Arst.)
3) перен. смывать, стирать, изглаживать из памяти
ex. (νῦν δ΄ ἤδη καταπέπλῠται τὸ πρᾶγμα Aeschin.)



κατάπλυσις

κατάπλῠσις
-εως омовение, мытье
ex. (τῶν σκελῶν Xen.)



καταπλώω

ион. = καταπλέω



καταπνείω

κατα-πνείω
эп. = καταπνέω



καταπνέω

κατα-πνέω
эп. тж. καταπνείω (fut. καταπνεύσω)
1) дуть (сверху вниз), обдавать дыханием или навевать
ex. ἡδὺ καταπνείουσα HH. — нежно дыша;
χώραν (v. l. χώρας) μετρίας ἀνέμων αὔρας κ. Eur. — овевать край мягким дыханием ветров;
φλὸξ καταπνεομένη Plut. — колеблемое ветром пламя
2) дуть, веять
ex. (ὅταν οἱ ἐτησίαι καταπνέωσιν Plut.)
νότος τοῖς πρὸς ἄρκτον οἰκοῦσι καταπνεῖ Arst. — нот (южный ветер) дует в сторону жителей севера, т.е. в северном направлении
3) перен. вдыхать, внушать
ex. (πειθώ, μολπᾶν ἀλκάν Aesch.; ἵμερον κατὰ τῶν κόλπων τινός Arph.)
4) вдохновлять
ex. (τινα Eur.)



καταπνίγω

κατα-πνίγω
(ῑ)
1) сдавливать, сжимать
ex. (τὰς φύσας Arst.)
ἐν τοῖς καταπεπνιγμένοις (sc. τόποις) οἰκεῖν Arst. — жить в помещениях со спертым воздухом
2) подавлять, задерживать, останавливать
ex. (τέν αὔξησιν Plut.)
οἱ καταπνιγόμενοι ἄνθρακες Arst. — гаснущие угли;
φωναὴ καταπεπνιγμέναι Arst. — заглушенные звуки;
καταπνιγόμενα ἐν τῷ σώματι ὑγρά Arst. — задерживаемая в теле влага



κατάπνιξις

κατά-πνιξις
-εως задержка дыхания, стесненное дыхание Arst.



καταπνοά

дор. = *καταπνοή



{*}καταπνοή

κατα-πνοή
дор. καταπνοά дыхание, веяние
ex. (ἀνέμων Pind.)



καταποδ-

κατα-ποδ-
v. l. = κατὰ ποδ-



καταποθῆναι

inf. aor. pass. к καταπίνω



καταποικίλλω

κατα-ποικίλλω
1) пестро расписывать, разукрашивать
ex. (ὑπὸ τῶν γραφέων τὰ ἱερὰ καταπεποίκιλται Plat.)
ὀροφέ ἀστέρας ἐν κυανῷ καταπεποικιλμένη Diod. — потолок, украшенный звездами по синему фону
2) покрывать пятнами, испещрять
ex. (τὸ σῶμα λεύκας ἀλφούς τε Plat.)



καταπολεμέω

κατα-πολεμέω
1) покорять военной силой, побеждать на войне, завоевывать
ex. (τέν πελοπόννησον Thuc.; τοὺς ἐναντίους Arst.; τοὺς Ἀθηναίους Plut. - ср. 2; δόξαν πόλις ἔσχε μήποτ΄ ἂν καταπολεμηθῆναι Plat.)
2) вести войну, воевать
ex. τοὺς Ἀθηναίους κ. Thuc. — воевать против афинян (ср. 1);
ἄλλοις καταπολεμῶν ἐκράτησε Plut. — воюя с остальными (галлами, Цезарь) вышел победителем
3) истощать войной
ex. (τέν πόλιν Thuc.)



καταπολιτεύομαι

κατα-πολῑτεύομαι
1) побеждать политическими или дипломатическими средствами, т.е. подавлять без применения силы
ex. (τέν πλεονεξίαν, τὸν κάσσανδρον Plut.)
2) хитростью обходить, обманывать
ex. (τινα Dem.)



καταπολύ

κατα-πολύ
v. l. = κατὰ πολύ



καταπομπεύω

κατα-πομπεύω
вызывающе хвалиться
ex. κ. τινός Luc. — хвастаться перед кем-л.



καταπονέω

κατα-πονέω
1) ослаблять, изнурять
ex. (τέν ἀλκέν τοῦ θηρίου Diod.; νόσῳ καταπονηθείς Diog.L.)
2) мучить, терзать
ex. (οἱ σάμιοι καταπονηθέντες ὑπὸ τῶν τυράννων Arst.; Ἡρακλῆς καταπονούμενος τῷ τῆς δηϊανείρας χιτῶνι Polyb.)
ποιήσασθαι ἐκδίκησιν τῷ καταπονουμένῳ NT. — отомстить за истязаемого



κατάπονος

κατά-πονος
2
ослабленный, изнуренный, надломленный
ex. (τέν ψυχήν Plut.)
ποιεῖν ἀμφοτέρους καταπόνους ὑπ΄ ἀλλήλων Plut. — предоставить обеим сторонам ослаблять друг друга;
τῆς δυνάμεως ὑπερτόνου γενομένης καὴ καταπόνου Plut. — когда силы перенапряглись и (затем) надорвались



καταποντίζω

κατα-ποντίζω
(тж. κ. εἰς τὸ πέλαγος Polyb. или ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης NT.) бросать или погружать в море, топить
ex. (τινά Lys., NT.; ναῦς Plut.)
καταποντίζεσθαι ὑπὸ τῆς θαλάσσης Diod. — погрузиться в море;
pass. — тонуть NT., Plut.



καταποντισμός

κατα-ποντισμός
бросание в море, утопление
ex. (καταποντισμοὴ καὴ τυφλώσεις Isocr.)



καταποντιστής

κατα-ποντιστής
-οῦ топящий в море т.е. морской разбойник, пират
ex. (λῃοταὴ καὴ καταποντισταί Isocr., Dem.)



καταποντόω

κατα-ποντόω
Her., Plat., Plut. = καταποντίζω



καταπορεύομαι

κατα-πορεύομαι
возвращаться, преимущ. из изгнания Polyb.



καταπορθμίας

κατα-πορθμίας
-ου (sc. ἄνεμος) катапортмий, восточный ветер (дующий в Сицилии со стороны Мессанского пролива) Arst.



καταπόρνευσις

-εως предавание разврату, проституирование
ex. (θυγατέρων παρθένων Plut.)



καταπορνεύω

κατα-πορνεύω
1) предавать разврату
ex. (τὰ θήλεα τέκνα Her.)
2) насиловать, обесчещивать
ex. (τοὺς διονυσίου παῖδας καὴ τέν γυναῖκα Plut.)



κατάποσις

κατά-ποσις
-εως проглатывание, глотание Plat., Arst., Plut.



καταπραΰνω

κατα-πρᾱΰνω
успокаивать, умиротворять, унимать
ex. (τι и τινά Isocr., Plat., Arst., Polyb., Plut.)
κ. τινὰ τῆς ὀργῆς Plut. — унимать чей-л. гнев



καταπράσσω

κατα-πράσσω
атт. καταπράττω (fut. καταπράξω) тж. med. исполнять, совершать, осуществлять, тж. достигать
ex. (τέν ἀρχήν, τέν ἡγεμονίαν Xen.; med.: παντελῶς Plut.; τὸν γάμον Luc.; τι τῶν ἐπειγόντων Plut.)
οὐκ ἐδύναντο καταπρᾶξαι, ὥστε … Xen. — они не могли добиться, чтобы …- см. тж. καταπεπραγμένα



καταπρεσβεύω

κατα-πρεσβεύω
принимать на себя посольское поручение, быть назначенным в качестве посла Polyb.



καταπρηνής

κατα-πρηνής
2
наклоненный или обращенный вниз
ex. χεὴρ κ. Hom. — рука, обращенная вниз ладонью или ладонь



καταπρηνόομαι

κατα-πρηνόομαι
бросать (головой вниз), швырять, ввергать
ex. (τινὰ πόντῳ Anth.)



καταπρίω

κατα-πρίω
(ῑ)
1) распиливать
ex. (κορμοὺς ξόλων Her.)
2) разрезать или раскусывать
ex. (τὸ κύμινον Theocr.)



{*}καταπροΐημι

κατα-προΐημι
(только med. καταπροΐεμαι, fut. καταπροήσομαι) упускать, терять
ex. (τοὺς καιρούς, τοὺς ἰδίους βίους Polyb.; ῥᾳθυμίᾳ τι Plut.)


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика