Древнегреческо-русский словарь, Κ, лист 023

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Κ > 023
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Κ: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052

Лексика древнегреческого койнэ с буквы κ (часть 023) с русским переводом и комментариями.



καταφέρω

κατα-φέρω
(fut. κατοίσοι - эп. κατοίσομαι; aor. 1 κατήνεγκα)
1) (с)носить вниз
ex. (μέτρημα πυρῶν τοῖς ὤμοις Plut.)
2) сводить вниз
ex. (Ἄϊδος εἴσω τινά Hom.)
κ. ποδὸς ἀκμάν Aesch. — спускаться, сходить, т.е. приближаться
3) нести по течению
ex. (καταφέρουσιν οἱ ποταμοὴ χρυσίον Arst.)
4) относить (ветром или течением)
ex. (τὰς ναῦς ἐς τέν πύλον, πρὸς τέν πελοπόννησον κατενηνέχθαι Thuc.; εἰς τέν θάλατταν Arst.)
5) опускать ex. (τέν δίκελλαν, τέν σφῦραν Luc.; τὸ ξίφος τῷ πολεμίῳ Plut.); pass. опускаться, склоняться к закату
ex. (καταφερομένου τοῦ ἡλίου Arst.; καταφερομένης σελήνης Plut.) или близиться к концу (τῆς ἡμέρας ἤδη καταφερομένης Plut.)
τὸ τοῦ λύχνου φῶς καταφερομένου Plut. — свет гаснущего светильника
6) pass. (тж. κ. εἰς ὕπνον Luc., Plut.) хотеть спать, быть сонным
ex. καταφερόμενος καὴ νυστάζων Arst. — качающийся от дремоты;
κ. ὕπνῳ βαθεῖ NT. — быть погруженным в глубокий сон
7) сносить, разрушать ex. (τοὺς πύργους Polyb.); med.-pass. обрушиваться
ex. (ῥοίζῳ καὴ τάχει ἀπίστῳ Plut.; πολλῶν τῶν οἰκιῶν καταφερομένων ἐπὴ τοὺς διαθέοντας Plut.)
8) (тж. κ. πληγήν Luc.) наносить удар
ex. κατένεγκε θαρρῶν Luc. — бей смело;
κ. τινὸς πολλά Plut. — обрушиться с упреками на кого-л.
9) вносить, представлять
ex. (ἔγκλημα ἐπὴ δικαστήριον Dem.; ψῆφον NT.)
10) pass. впадать, попадать
ex. (εἰς κάρον Arst.)
κ. ἐπὴ γνώμην Polyb. — приходить к мысли;
ἐπὴ ἐλπίδα τινὰ κ. Polyb. — возыметь какую-л. надежду
11) вносить, уплачивать
ex. (τοὺς τόκους τοῖς δεδανεικόσι Arst.; ἀργυρίου εἴκοσι τάλαντα Polyb.; ἐν χρόνῳ ῥητῷ, sc. τὰ χρήματα Plut.)
12) возводить
ex. (τέν διαβολήν τινος Arst.)



καταφεύγω

κατα-φεύγω
1) убегать, бежать
ex. (ἐκ τῆς μάχης Her.)
2) убегать, искать убежища
ex. (ἐς τὸ ἱρόν, ἐπὴ διὸς βωμόν Her.; βωμόν Eur.; ἐς τὸν πειραιᾶ Xen.; εἰς τὸ τεῖχος Plat.)
3) прибегать, обращаться
ex. (πρὸς θεῶν εὐχάς, εἰς τοὺς λόγους, ἐπὴ τὰς μηχανάς Plat.; ἐπὴ τὸν δικαστήν Arst.; εἰς ἀλλοτρίαν πίστιν Plut.)



καταφευκτέον

adj. verb. к καταφεύγω



κατάφευξις

κατά-φευξις
-εως
1) бегство
ex. τέν κατάφευξιν ποιεῖσθαι ἐς τὸν ὅρμον Thuc. — спасаться бегством в (свою) стоянку
2) убежище
ex. (ἀσφαλής Thuc.)



κατάφημι

κατά-φημι
1) утверждать
ex. (ἀδύνατον ἅμα καταφάναι καὴ ἀποφάναι ἀληθῶς Arst.)
2) подтверждать, одобрять
ex. οὔποτ΄ ἔγωγ΄ ἄν μεμφομένων καταφαίην Soph. — я никогда не соглашусь с порицателями (Эдипа)



καταφημίζω

κατα-φημίζω
дор. καταφᾱμίζω
1) распространять, распускать слух Pind.
ex. καταπεφήμισται Polyb. — ходит слух
2) предназначать, посвящать
ex. (τοῖς θεοῖς Polyb., Plut.; θρόνος Ἀλεξάνδρῳ καταπεφημισμένος Plut.)
3) бранить, укорять Plut.



καταφθατέομαι

κατα-φθᾰτέομαι
(только part. praes. pass.) быстро пробегать, проноситься
ex. (γῆν Aesch.)



καταφθείρω

κατα-φθείρω
1) губить, уничтожать ex. (στρατόν, λαὸς πᾶς κατέφθαρται δορί Aesch.; πόλιν Soph.; ἔργα τινός Theocr.); pass. гибнуть
ex. (ἐν πενίᾳ καὴ νόσοις Luc.; κατεφθαρμένη χώρα Plut.)
2) развращать
ex. (ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν NT.)



καταφθίμενος

(ῐ) эп. part. к καταφθίνω



καταφθινύθω

κατα-φθῐνύθω
(только praes.) губить, уничтожать
ex. (τιμάς HH.; ἀρούρας Emped.)



καταφθίνω

κατα-φθίνω
(ῐ) (aor. κατεφθίνησα, pf. κατεφθίνηκα) погибать, гибнуть
ex. (νόσῳ Soph.; γήρᾳ Eur.)
τοῦ σώματος καταφθίνοντος Her. — с уничтожением тела



καταφθίω

κατα-φθίω
(pass.: 3 л. sing. aor. κατέφθιτο, part. καταφθίμενος, inf. καταφθίσθαι) губить ex. (τινά Hom., Soph.); уничтожать ex. (παλαιὰς διανομάς Aesch.); pass. погибать, гибнуть, исчезать
ex. ὡς ἀγαθὸν καὴ παῖδα καταφθιμένοιο λιπέσθαι ἀνδρός Hom. — как хорошо, когда у погибшего мужа остается сын;
ἤϊα πάντα κατέφθιτο Hom. — все дорожные припасы были истрачены;
οἱ καταφθίμενοι HH. — мертвецы;
ἐπεὴ δὲ φέγγος ἡλίου κατέφθιτο Aesch. — когда же погас свет солнца



καταφθορά

κατα-φθορά

1) уничтожение, разрушение, гибель
ex. (τῶν ἀνδρῶν, τῆς Ἑλλάδος, τῶν ἔργων Polyb.; τῶν ἀνθρώπων Plut.)
λεύσιμοι καταφθοραί Eur. — побиение камнями
2) повреждение
ex. φρενῶν κ. Aesch. — душевное смятение



καταφίημι

κατ-αφίημι
опускать, выпускать
ex. (τὸ δόρυ ἐκ τῆς χειρός Plat.; τὸν λέβητα, sc. εἰς τέν θάλατταν Arst.)



καταφιλέω

κατα-φῐλέω
нежно ласкать, целовать
ex. (τινα и τι Xen., Polyb., Plut., NT.)



καταφλέγω

κατα-φλέγω
(inf. aor. pass. καταφλεχθῆναι)
ex. (тж. κ. πυρί Hom., Hes.)
1) сжигать
ex. (πάντα Hom.; κώμας Hes.; τὰς τριήρεις Plut.)
2) жечь (огнем любви)
ex. (ἄνδρα Anth.)



καταφλεξίπολις

καταφλεξί-πολις
-ιος adj. f (ξῐ) поджигательница городов, зажигающая города (любовью)
ex. (sc. ἑταίρα Anth.)



κατάφλεξις

κατά-φλεξις
-εως сжигание, сожжение Luc.



καταφλογοειδής

κατα-φλογο-ειδής
2
похожий на пламя или объятый пламенем
ex. (ὄρη Plut.)



καταφλυαρέω

κατα-φλυᾱρέω
болтать
ex. (τι Luc.)
καταφλυαρῆσαί τινος Diog.L. — надоесть кому-л. своей болтовней



καταφοβέω

κατα-φοβέω
поражать страхом, повергать в ужас, пугать ex. (τινα Thuc., Luc.); pass. пугаться, бояться Arph.
ex. οὐ καταφοβηθεὴς ἐπισχήσω Thuc. — страх не заставит меня молчать



κατάφοβος

κατά-φοβος
2
1) боящийся, испугавшийся
ex. (τινα и τι Polyb.)
2) полный страха
ex. (βίος Plut.)



{*}καταφοιτάω

κατα-φοιτάω
ион. καταφοιτέω сходить вниз, спускаться
ex. (καταφοιτέοντες οἱ λέοντες τὰς νύκτας καὴ λείποντες τὰ σφέτερα ἤθεα Her.)



καταφονεύω

κατα-φονεύω
убивать, умерщвлять
ex. (τινά Her., Eur.)



καταφορά

κατα-φορά

1) падение, стремительность
ex. (ποταμοῦ Polyb.)
καταφοραὴ ὄμβρων Plat. — ливни
2) бессознательное состояние, обморок
ex. (κάρος ὑπνώδης καὴ κ. Plut.)
3) удар (мечом) сверху, рубящий удар
ex. (αἱ καταφοραὴ τῶν μαχαιρῶν Polyb.)
ἐκ καταφορᾶς Polyb., Plut. — с размаху;
τραῦμα ἐκ καταφορᾶς Plut. — рубленая, т.е. глубокая рана



καταφορέω

κατα-φορέω
1) уносить вниз, нести по течению
ex. (ψῆγμα χρυσοῦ Her.)
2) приносить, представлять
ex. ἀμήχανον λογισμὸν καταπεφόρηκας Plat. — ты привел замечательное доказательство



κατάφορος

κατά-φορος
2
стремительный, бурный, волнующийся
ex. τὸ κατάφορον τῆς θαλάττης Arst. — морское волнение



καταφράζω

κατα-φράζω
1) рассказывать, излагать
ex. (τὸ σαφανές Pind.)
2) med. размышлять, подвергать обсуждению, обдумывать
ex. (τένδε δίκην Hes.)
3) med. (с aor. pass.) замечать
ex. (τινὰ ποιοῦντά τι Her.)



κατάφρακτος

κατά-φρακτος
2
1) покрытый броней
ex. (ἵππος Polyb.; ἱππεῖς Plut.)
2) защищенный (толстыми досками)
ex. (πλοῖα Thuc.)
3) Soph. v. l. = κατάφαρκτος



καταφράσσω

κατα-φράσσω
атт. καταφράττω покрывать броней
ex. (ὅπλοις καταπεφραγμένοι ἵπποι Plut.)



καταφρονέω

κατα-φρονέω
1) относиться с презрением, презирать, пренебрегать
ex. (τῶν θεῶν Eur.; τοῦ κινδύνου, τοῦ μηχανοποιοῦ καὴ τῆς τέχνης τῆς ἐκείνου Plat.; μέ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων NT.)
τῶν μὲν παρόντων καταφρονῶν, τῶν δὲ ἀπόντων ἐπιθυμῶν Lys. — пренебрегая тем, что есть, и гоняясь за тем, чего нет;
τὸ κ. τοὺς ἐπιόντας Thuc. — презрительное отношение к нападающим;
κ. τῶν Ἀθηναίων ἀδυνασίαν Thuc. — с презрением думать о слабости афинян;
εἰς τὰ πολεμικὰ καταφρονούμενοι Xen. — считающиеся плохими воинами
2) самоуверенно полагать
ex. καταφρονήσαντες Ἀρκάδων κρέσσονες εἶναι Her. — считая, что они сильнее аркадцев
3) замышлять, иметь в виду
ex. (τέν τυραννίδα Her.)
καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον Her. — учитывая это, (персы) стали окружать их



καταφρόνημα

κατα-φρόνημα
-ατος τό презрение
ex. ἰέναι τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε μέ φρονήματι μόνον, ἀλλὰ καὴ καταφρονήματι Thuc. — идти на врагов не только с воодушевлением, но и с презрением (к ним)



καταφρόνησις

κατα-φρόνησις
-εως Thuc., Plat., Arst., Diod. = καταφρόνημα



καταφρονητής

κατα-φρονητής
-οῦ презиратель Plut., NT.



καταφρονητικός

κατα-φρονητικός
3
пренебрежительный, презрительный Arst., Plut.



καταφρονητικῶς

κατα-φρονητικῶς
с пренебрежением, презрительно Xen., Dem., Plut.



καταφροντίζω

κατα-φροντίζω
1) заботиться
ex. (ἰδία Polyb. - v. l. к φροντίζειν κατ΄ ἰδίαν)
2) шутл. расходовать на занятия
ex. διὰ ταῦτα δέ καὴ θοἰμάτιον ἀπώλεσας ; - Ἀλλ΄ οὐκ ἀπολώλεκ΄, ἀλλὰ καταπεφρόντικα Arph. — так вот ты из-за чего потерял свой плащ? - Да я не потерял его, а проучил, т.е. потратил на учителей



καταφρύγω

κατα-φρύγω
(ῡ) сжигать, испепелять
ex. (τινά Arph.)



καταφυγγάνω

κατα-φυγγάνω
Her., Aeschin. = καταφεύγω



καταφυγή

κατα-φῠγή

1) убежище, прибежище
ex. (ἔχει καταφυγέν θέρ μὲν πέτραν, δοῦλος δὲ βωμούς Eur.; κ. τὸ χωρίον ἐλάφοις Arst.)
κ. σωτηρίας Eur. — надежное убежище;
κ. κακῶν Eur. — спасение от бедствий;
καταφυγέν ἔχειν или ποιεῖσθαι εἴς τινα Eur. — искать убежища у кого-л.
2) уловка, увертка Dem.



καταφυλαδόν

κατα-φῡλᾰ-δόν
adv. по филам, филами Hom.



καταφυλάσσω

κατα-φῠλάσσω
атт. καταφυλάττω наблюдать, подсматривать
ex. (τι Arph.)



καταφυλλοροέω

κατα-φυλλοροέω
досл. ронять листья, лишаться листвы, перен. увядать, блекнуть, пропадать
ex. (τιμὰ κατεφυλλορόησε ποδῶν Pind.)



καταφύξιμος

κατα-φύξιμος
2
дающий убежище, служащий убежищем
ex. (ἄγαλμα Plut.)



καταφύομαι

κατα-φύομαι
(aor. 2 κατέφυν) вырастать, возникать
ex. (περὴ τὸ σῶμα Plut.)



καταφυσάω

κατα-φῡσάω
обдавать брызгами, обрызгивать
ex. (τὸ σμῆνος οἴνῳ Arst.)



καταφυτεύω

κατα-φῠτεύω
обсаживать
ex. (τέν ἀγορὰν πλατάνοις Plut.; πέλαγος δένδροις καταφυτευόμενον Luc.)



κατάφυτος

κατά-φῠτος
2
1) обсаженный деревьями, покрытый растительностью
ex. (τόποι Polyb.; περίπατος Plut.)
2) заросший
ex. (τῷ ἀσφοδέλῳ Luc.)



καταφωράω

κατα-φωράω
1) ловить на месте преступления, изобличать, уличать
ex. (τινας ἐπιβουλεύοντας Thuc.; τινα Luc.; μοιχείαν τινὸς ἔκ τινος Plut.)
2) устанавливать, обнаруживать
ex. (ψυχήν ὡς οὖσαν Xen.)



κατάφωρος

κατά-φωρος
2
1) пойманный на месте преступления, уличенный
ex. ( γλαυκία φοβουμένη κ. γενέσθαι, κατέφυγε Plut.)
2) явный, открытый
ex. τῆς γνώμης κ. γεγονέναι Plut. — открыть свои намерения



καταφωτίζω

κατα-φωτίζω
освещать, озарять
ex. (τινά Anth.)



καταχαίρω

κατα-χαίρω
злорадно насмехаться, злорадствовать
ex. (ἐπί τινι, κ. καὴ κατακερτομεῖν Her.)



καταχαλαζάω

κατα-χᾰλαζάω
сыпать градом
ex. κ. λίθους τινός Luc. — осыпать кого-л. градом камней



καταχαλκεύω

κατα-χαλκεύω
делать из меди
ex. (ἀνδριὰς καταχαλκευόμενος Plut.)



κατάχαλκος

κατά-χαλκος
2
1) украшенный или отделанный медью
ex. (ἰτέα Eur.)
2) покрытый сверкающей чешуей
ex. (δράκων Eur.)
3) блистающий доспехами войск
ex. (πεδίον Eur.)



καταχαλκόω

κατα-χαλκόω
покрывать медью
ex. (τὰ χέρεα Her.; τὰς στοάς Diod.)



καταχαρίζομαι

κατα-χᾰρίζομαι
1) дарить, приносить в дар, преподносить
ex. (τί τινι Plut.)
2) жертвовать, приносить в жертву
ex. (πολλὰ τῶν κοινῶν Arst.)
ῥᾷον ἄλλους τινὰς τὰ ὑμέτερα καταχαρίζεσθαι ἢ ὑμᾶς αὐτούς γε Lys. (они надеялись), что другие с большей легкостью пожертвуют вашими интересами, чем вы сами
3) оказывать снисхождение, прощать
ex. κ. τὰ δίκαια Plat. — оказывать несправедливое снисхождение;
κ. τινι Lys. — делать поблажку кому-л.



κατάχασμα

κατά-χασμα
-ατος τό пропасть, яма
ex. (Plut. - v. l. κατὰ χασμάτων)



καταχέζω

κατα-χέζω
обгаживать
ex. (τινός Arph.)



καταχειροτονέω

κατα-χειροτονέω
поднятием рук голосовать за осуждение, осуждать
ex. (τινος Dem.; πανδήμῳ φωνῇ καταχειροτονηθείς Diod.)
κ. τινος θάνατον Plat. — требовать для кого-л. смертной казни



καταχειροτονία

κατα-χειροτονία
осуждение поднятием рук
ex. (καταχειροτονίαν ποιεῖσθαι Dem.)



καταχεύομαι

κατα-χεύομαι
(только praes.) Hes. = καταχέω



καταχέω

κατα-χέω
(fut. κατεχεῶ, aor. κατέχεα - эп. κατέχευα; aor. pass. κατεχύθην), Hes. καταχεύομαι (только praes.) часто in tmesi
1) выливать, разливать, поливать
ex. (ὕδωρ и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her.; γάλα κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; μύρον ἐπὴ τέν κεφαλήν и κατὰ τῇς κεφαλῆς τινος NT.)
ὄρεος κορυφῇσι νότος κατέχευεν ὀμίχλην Hom. — Нот окутал горные вершины туманом;
βλέφορα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. — вежды, омоченные слезами
2) лить, струить ex. (αἱματοέσσας ψιάδας ἔραζε Hom.); med.-pass. литься вниз, стекать ex. (εἰς ὕδωρ Arst.), перен. стекаться
ex. (εἰς μίαν οὐσίαν Plut.)
3) сыпать в изобилии
ex. (νιφάδας ἐπὴ χθονί, χιόνα Hom.)
αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται Her. — наваленные во множестве остовы (змей)
4) перен. изливать, осыпать, обрушивать
ex. (χάριν τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.)
ὕπνον κ. Hom. — наводить сон, усыплять
5) сбрасывать, опрокидывать
ex. (τεῖχος εἰς ἅλα Hom.)
6) бросать, валить, кидать
ex. (θύσθλα χαμαί, ἡνία ἔραζε, ὅπλα εἰς ἄντλον Hom.)
7) тж. med. лить, расплавлять, переливать
ex. (χρυσὸν ἐς πίθους Her.)
8) опускать ex. (πέπλον ἐπ΄ οὔδει Hom.); pass. опускаться
ex. (κάτω Arst.)
9) распространять, распускать
ex. (δόξαν ἀνθρώπων Plat.)



καταχήνη

κατα-χήνη
насмешка, глумление Arph.



καταχηρεύω

κατα-χηρεύω
проводить во вдовстве
ex. (τὸν βίον Dem.)



καταχής

κατ-ᾱχής
2
дор. (= *κατηχής) шумящий, бурливый
ex. (ὕδωρ Theocr.)



καταχθόνιος

κατα-χθόνιος
2 и 3
1) подземный
ex. ζεὺς κ. Hom. = Ἀΐδης
2) преисподний
ex. (πᾶν γόνυ ἐπουρανίων καὴ ἐπιγείων καὴ καταχθονίων NT.)



καταχορδεύω

κατα-χορδεύω
разрезать, вспарывать
ex. (τέν γαστέρα Her.)



καταχορηγέω

κατα-χορηγέω
1) расходовать по обязанностям хорега, тратить на хорегии
ex. (πεντακισχιλίας δραχμάς Lys.)
2) растрачивать, расточать ex. (εἰς δεῖπνα καὴ θυσίας Plut.); проматывать
ex. (τὰ οἰκεῖα Plut.)



καταχραίνομαι

κατα-χραίνομαι
обрызгивать, окроплять
ex. (γάλακτι Anth.)



καταχράομαι

κατα-χράομαι
(в знач. pass.: aor. κατεχρήσθην, pf. κατακέχρημαι)
1) применять, употреблять, пользоваться
ex. (τινι εἴς τι Plat., Dem., Plut.; τινι ἐπί τι Plat., Arst.; τινι πρός τι Arst.; τι εἴς τι Plut. и τινι ἔν τινι NT.)
μάρτυσι κ. πρός τι Plat. — привлекать в качестве свидетелей для чего-л.
2) (тж. κ. προφάσει или λόγῳ Dem.) использовать в качестве предлога, утверждать
ex. (ὡς … и ὅτι … Dem.)
3) использовать по своему усмотрению, распоряжаться
ex. καταχρήσασθέ μοι Aeschin. — поступайте со мной, как вам угодно
4) расходовать полностью, растрачивать
ex. (τεσσαράκοντα μνᾶς Lys.)
5) злоупотреблять
ex. (τῇ τῶν προγόνων δόξῃ Plat.; sc. τὸν κόσμον τοῦτον NT.)
κ. ὀνόματι Arst. — употреблять слово в неправильном (или несобственном) смысле
6) лишать жизни, убивать
ex. (τὸν παῖδα, ἑωυτόν Her.)
7) брать взаймы, занимать
ex. (τι Dem.)



{*}καταχράω

κατα-χράω
(только 3 л. sing. impers.; impf. κατέχρᾱ, fut. καταχρήσει) быть достаточным
ex. καταχρᾷ Her. — достаточно;
ἀντὴ λόφον λοφιέ κατέχρα αὐτοῖς Her. — вместо султана они довольствовались (конской) гривой



καταχρειόομαι

κατ-αχρειόομαι
быть предметом дурного обращения, влачить жалкое существование
ex. (τετυμμένος καὴ κατηχρειωμένος Anth.)



καταχρέμπτομαι

κατα-χρέμπτομαι
оплевывать
ex. (τινος Arph.)



κατάχρεος

κατά-χρεος
2
обремененный долгами
ex. (κατάχρεοι καὴ ἄποροι Diod.)



καταχρήσασθαι

inf. aor. к καταχράομαι



κατάχρησις

κατά-χρησις
-εως катахрес(ис), употребление слова в неправильном или несобственном смысле Arst. ap. Cic., Plut. (напр., ἱππεύειν ἐπ΄ ὄνου Luc.)



καταχρηστέον

adj. verb. к καταχράομαι



καταχρίω

κατα-χρίω
(ῑ) намазывать, натирать
ex. (τέν τροφήν τινι Arst.; τὸ πρόσωπον πηλῷ Luc.)



κατάχρυσος

κατά-χρῡσος
2
отделанный золотом или позолоченный
ex. (διάζωμα Luc.)



καταχρυσόω

κατα-χρῡσόω
1) отделывать золотом или золотить
ex. (νόμισμα μολύβδου Her.; τὰ ὅπλα Plut.)
2) украшать золотом, делать пышным
ex. (τέν πόλιν Plut.)
3) ирон. золотить словно священную статую, т.е. превозносить до небес
ex. (εὐριπίδην Arph.)



καταχρώννυμι

κατα-χρώννῡμι
окрашивать, пачкать
ex. κατα δ΄ αἰθάλου κηλῖδ΄ κέχρωσαι (τροία) Eur. — копотью покрылась Троя



καταχύδην

καταχύ-δην
(ῠ) adv. наливая сверху, т.е. обильно
ex. (πίνειν Anacr.)



κατάχυσμα

κατά-χυσμα
-ατος τό
1) подливка, соус Arph.
2) pl. плоды (ореха, фиги и т.п.), которыми осыпались впервые вводимые в дом невеста или раб (обряд приветствия и пожелания благополучия) Arph., Dem.



καταχυτρίζω

κατα-χυτρίζω
Arph. = ἐγχυτρίζω



καταχωνεύω

κατα-χωνεύω
переплавлять, расплавлять
ex. (χρυσίδας Dem.; τοὺς ἀνδριάντας εἰς ἀμίδας Plut.)



καταχώννυμι

κατα-χώννῡμι
1) засыпать, заваливать ex. (τινά Her.); забрасывать
ex. (τινὰ λίθοις Arph.; πολλῇ γῇ τι Plut.; τινὰ τοῖς λόγοις Plat.)
σφέας κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες Her. — варвары засыпали их стрелами;
τὰ πρῶτα ὀνόματα τεθέντα κατακέχωσται ἤδη ὑπὸ τῶν βουλομένων τραγῳδεῖν αὐτά Plat. — первоначально установленные наименования затемнены теми, кто хотел сделать их выспренними
2) хоронить
ex. (γραῦν τινα ζῶσαν Plut.)



καταχωρέω

κατα-χωρέω
уступать
ex. (τινί τινος Diog.L.; τινί τι Plut.)



καταχωρίζω

κατα-χωρίζω
1) размещать, расставлять, выстраивать
ex. (τὸ στράτευμα, τοὺς λόχους Xen.)
2) вносить, заносить, записывать
ex. (ἐν τοῖς ποιήμασι Diod.)
3) предназначать, тж. употреблять, расходовать
ex. (μισθὸν εἴς τι Diod.)



καταψακάζω

Aesch. = καταψεκάζω



καταψάλλω

κατα-ψάλλω
услаждать (струнной) музыкой
ex. νῆσος κατηυλεῖτο καὴ κατεψάλλετο Plut. — остров оглашался звуками духовых и струнных инструментов



καταψάω

κατα-ψάω
гладить, поглаживать, ласкать
ex. (τέν κεφαλήν τινος Her., Plat.; πωλίον Arph.; sc. ἵππον Plut.)



καταψεκάζω

κατα-ψεκάζω
атт. καταψακάζω обрызгивать, окроплять, увлажнять
ex. (φαρμάκῳ Plut.; λειμώνιαι δρόσοι κατεψάκαζον, sc. Ἀχαιούς Aesch.)



καταψεύδομαι

κατα-ψεύδομαι
1) лгать, клеветать
ex. ἐτόλμησάν μου καταψεύσασθαι Lys. (мои противники) осмелились лгать на меня;
κ. τινος πρός τινα Plut. — клеветать на кого-л. перед кем-л.;
κ. τινος τοιοῦτο πρᾶγμα Plat. — взвести на кого-л. подобную небылицу
2) выдумывать, сочинять
ex. (τέν αἰτίαν Plut.)
3) нести вздор, представлять в ложном освещении
ex. (τὰ πεπολιτευμένα τινος Dem.)
κ. τινος Arst., Luc., Plut. — говорить вздор насчет чего-л.



καταψευδομαρτυρέω

κατα-ψευδομαρτῠρέω
давать ложное показание
ex. κ. τινος Xen. — лжесвидетельствовать против кого-л.;
καταψευδομαρτυρησάμενος Dem. — выставивший за себя лжесвидетелей;
pass. — становиться жертвой лжесвидетельства (ὑπό τινος Plat.)



καταψευστός

κατα-ψευστός
3
выдуманный, баснословный
ex. (θηρία Her. - v. l. ἀκατάψευστος)



καταψηλαφάω

κατα-ψηλᾰφάω
Luc. = καταψάω



καταψηφίζομαι

κατα-ψηφίζομαι
1) голосовать за осуждение
ex. κ. τινος Plat. — выносить обвинительный приговор кому-л.;
κ. τινος θάνατον Lys. — приговаривать кого-л. к смертной казни;
καταψηφισθῆναι θανάτου Plat. — быть приговоренным к смерти
2) объявлять виновным
ex. κ. κλοπέν τοῦ περικλέους Plat. — признать Перикла виновным в краже
3) (о приговоре) выноситься, объявляться
ex. δίκη ἤδη κατεψηφισμένη σφῶν Thuc. — уже произнесенный над ними приговор
4) выносить решение, решать Arst.



καταψήχω

κατα-ψήχω
1) скрести, чистить скребницей
ex. (ἵππους Eur.)
2) гладить, поглаживать
ex. (κόμην Luc.; γενείου ἄκρα Anth.)
3) растирать (в порошок), крошить, pass. рассыпаться в прах, распадаться Plat., Soph.



καταψιθυρίζω

κατα-ψῐθῠρίζω
шепотом наговаривать
ex. κ. τινὸς πρός τινα Plut. (клеветнически) нашептывать кому-л. про кого-л.


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика