|
Garshin.Ru |
|
Лексиконы |
|
Пишите |
|
English |
|
|
Лексика древнегреческого койнэ с буквы σ (часть 025) с русским переводом и комментариями.
συγκαταθνῄσκω
συγ-καταθνῄσκω
умирать одновременно
ex. Ἕκτορι τροίη συγκάτθανεν Anth. — вместе с Гектором погибла (и) Троя
συγκαταίθω
συγ-καταίθω
сжигать вместе
ex. (ὃ λέλειπτο Soph.)
συγκαταινέω
συγ-καταινέω
1) благоприятствовать, быть благосклонным
ex. (τινι Polyb.)
ἢν τὰ τῶν θεῶν ἡμῖν συγκαταινῇ Xen. — если боги будут к нам благосклонны
2) выражать одобрение, одобрять Polyb., Plut., Luc.
συγκάταινος
συγ-κάταινος
2
выражающий одобрение, одобряющий или дающий согласие
ex. (τινι Dem., Diod.)
συγκαταιρέω
ион. = συγκαθαιρέω
συγκαταίρω
συγ-καταίρω
(о кораблях) вместе причаливать, одновременно прибывать, приплывать
ex. (πρὸς τὸ στρατόπεδον Plut.)
συγκατακαίω
συγ-κατακαίω
атт. συγκατακάω (ᾱω) вместе или одновременно сжигать
ex. (τὰς ἁμάξας Xen.)
σ. τινά τινι Diod., Plut. — сжигать кого-л. с кем(чем)-л.;
συγκατακαῆναί τινι Her., Diod. — быть сожженным (сгореть) вместе с кем-л.
συγκατακαλύπτω
συγ-κατακᾰλύπτω
целиком закрывать
ex. (σῶμα τρίβωνι Diod.)
συγκατακάω
атт. = συγκατακαίω
συγκατάκειμαι
συγ-κατάκειμαι
(воз)лежать вместе или рядом Arph., Plat.
ex. οἱ συγκατακείμενοι Plut. — возлежащие рядом за столом, соседи-сотрапезники
συγκατακλείω
συγ-κατακλείω
ион. συγκατακληΐω запирать вместе
ex. (τινά τινι Luc.; συγκατακλεῖσθαι ἐν τῷ νηῷ Her.)
σ. τινὰ ἀπορία Luc. — повергать кого-л. в нищету
συγκατακλίνω
συγ-κατακλίνω
(ῑ) класть вместе, укладывать рядом
ex. (τινά τινι Plut.)
συγκατακλίνεσθαί τινι Arph. — ложиться рядом с кем-л., Plut. возлежать рядом с кем-л. (за столом)
συγκατάκλισις
συγκατάκλῐσις
-εως ἡ (воз)лежание рядом
ex. (ἀνδρὸς ἀλλοτρίου Plut.)
συγκατακόπτω
συγ-κατακόπτω
изрубать вместе
ex. (συγκατακοπῆναί τινι Plut.)
συγκατακοσμέω
συγ-κατακοσμέω
приводить в порядок, успокаивать
ex. ὁ ἀέρ συγκατακοσμούμενος Plut. — тихая погода
συγκατακτάομαι
συγ-κατακτάομαι
вместе приобретать или содействовать приобретению
ex. (σ. φιλίππῳ τέν τῶν Ἑλλένων ἀρχήν Dem.)
συγκατακτείνω
см. ξυγκατακτείνω
συγκαταλαμβάνω
см. ξυγκαταλαμβάνω
συγκαταλέγω
συγ-καταλέγω
I.
1) производить отбор, т.е. приводить в порядок, упорядочивать Arst.
2) совместно рассчитывать, исчислять, сопоставлять
ex. (τὰς περὴ οὐρανὸν περιόδους τινί Plut.)
3) производить отбор, отбирать, подбирать
ex. (τινάς Plut.)
II.
класть вместе, pass. возлежать рядом (за столом)
ex. (τινι Luc.)
συγκαταλείπω
см. ξυγκαταλείπω
συγκαταλύω
см. ξυγκαταλύω
συγκαταμίγνυμι
см. συγκαταμιγνύω...
συγκαταμιγνύω...
συγκαταμίγνυμι, συγκαταμιγνύω
(fut. συγκαταμίξω) смешивать, соединять, сочетать
ex. (τὰς χάριτας μούσαις Eur.)
συγκαταμιγνύναι εἴς τι Plat. или τινί Arst. — смешиваться с чем-л.;
ᾠδαῖς τέν ψυχέν συγκαταμιγνύναι Xen. — отдаться всей душой песням
συγκαταμύω
συγ-καταμύω
закрываться наглухо, зарастать Anth.
συγκαταναυμαχέω
συγ-καταναυμᾰχέω
одновременно или совместно побеждать в морском сражении Diod.
ex. μετά τινος σ. τινα Aeschin. — вместе с кем-л. побеждать кого-л. в морском сражении
συγκατανέμομαι
см. ξυγκατανέμομαι
συγκατανεύω
συγ-κατανεύω
1) давать знак согласия
ex. (ὄμματι Anth.)
2) соглашаться
ex. (τοῖς λεγομένοις Polyb.)
σ. τινὴ ἅπαντα Polyb. — соглашаться с кем-л. во всем
συγκαταπατέω
συγ-καταπᾰτέω
(сообща) топтать
ex. (ἀλλήλους Diod.)
συγκαταπλέκω
συγ-καταπλέκω
досл. вплетать, приплетать, перен. вставлять, примешивать
ex. (τί τινι Arst., Plut.)
συγκαταπολεμέω
συγ-καταπολεμέω
1) совместно побеждать
ex. (τοὺς Ἀθηναίους Diod.)
2) помогать завоевать
ex. (Ἀλεξάνδρῳ τέν Ἀσίαν Diod.)
συγκαταποντόω
συγ-καταποντόω
вместе погружаться в море
ex. (περὴ τά κοῖλα τῆς εὐβοίας Sext.)
συγκαταπράσσω
συγ-καταπράσσω
атт. συγκαταπράττω тж. med. совместно осуществлять, помогать совершать
ex. (τινί τι Dem.)
συγκαταριθμέω
συγκατᾰριθμέω
тж. med. сопричислять
ex. (τι πρός τι Arst.; τινά τισι Plut.)
συγκαταρριπτέω
συγ-καταρριπτέω
досл. свергаться вниз, перен. опускаться, снисходить, унижаться
ex. (τινι Diod.)
συγκαταρρίπτω
συγ-καταρρίπτω
вместе свергать, сбрасывать
ex. συγκαταρριφθέντες τινί Luc. — свалившиеся вместе с кем-л.
συγκατασβέννυμι
συγ-κατασβέννῡμι
досл. одновременно гасить, перен. ослаблять
ex. (τὸν ἄκρατον Plut.)
συγκατεσβέσθαι Plut. — (о слухе или голосе) одновременно замереть, прекратиться
συγκατασκάπτω
συγ-κατασκάπτω
1) одновременно или совместно разрушать
ex. (τείχη Eur.)
2) одновременно уничтожать, губить
ex. (τινά Eur.)
συγκατασκεδάννυμαι
συγ-κατασκεδάννῠμαι
до конца разливать
ex. σ. τὸ κέρας Xen. — выливать остатки из чаши
συγκατασκευάζω
см. ξυγκατασκευάζω
συγκατασκηνόω
συγ-κατασκηνόω
помещать в одном и том же шатре, размещать вместе
ex. (τινας Xen.)
συγκατασκήπτω
συγ-κατασκήπτω
вместе обрушиваться, низвергаться
ex. ἐπί τι συγκατασκῆψαι Plut. (об — орлах) слететь стрелой (и усесться) на что-л.
συγκατασπάω
см. ξυγκατασπάω
συγκαταστασιάζω
συγ-καταστᾰσιάζω
совместно побуждать к восстанию
ex. (τέν πόλιν Plut.)
συγκατάστασις
συγ-κατάστᾰσις
-εως ἡ вступление в битву
ex. ἡ τῶν θηρίων σ. Polyb. — схватка со зверями
συγκαταστρέφω
см. ξυγκαταστρέφω
συγκατασχηματίζω
συγ-κατασχημᾰτίζω
приводить в соответствие, приспособлять
ex. (τινί Plut.)
συγκατατάσσω
συγ-κατατάσσω
атт. συγκατατάττω совместно строить, размещать
ex. (τέν χιλιοστὺν εἰς τέν φάλαγγα Xen.)
σ. τί τινι εἰς τὸ πρόβλημα Plut. — включать что-л. вместе с чем-л. в рассмотрение вопроса
συγκατατίθεμαι
συγ-κατατίθεμαι
(τῐ)
1) присоединяться
ex. σ. τινι τέν αὐτέν δόξαν περί τινος Plat. — присоединяться к чьему-л. мнению о чем-л.
2) соглашаться
ex. (τινι Dem.)
σ. τινί τινι Polyb. — соглашаться с кем-л. в чем-л.
3) участвовать
ex. (τῇ βουλῇ τε καὴ πράξει τινός NT.)
συγκατατρέχω
συγ-κατατρέχω
сбегаться вместе, встречаться Leucippus ap. Diog.L.
συγκατατρίβω
συγ-κατατρίβω
(ῑ) истреблять, уничтожать Plut.
συγκατατρώγω
συγ-κατατρώγω
вместе съедать
ex. (μήλου Plut.)
συγκαταφαγεῖν
συγκαταφᾰγεῖν
inf. aor. 2 к συγκατεσθίω
συγκαταφέρω
συγ-καταφέρω
вместе уносить, увлекать
ex. (συγκαταφέρεσθαι ὑπὸ τῶν ποταμῶν Arst.)
σ. τι τῇ ῥύμῃ τῆς φορᾶς Plut. — стремительно нести с собою;
συγκαταφερόμενος τῇ καθωμιλημένῃ δόξῃ Polyb. — увлеченный всеобщим мнением;
συγκατηνέχθη τῷ βάρει τῆς πληγῆς Diod. — он упал под тяжестью удара
συγκαταφθείρω
συγ-καταφθείρω
одновременно губить, уничтожать
ex. (τοὺς ἰδίους στρατιώτας Polyb.)
συγκαταφλέγω
συγ-καταφλέγω
сжигать вместе
ex. (τί τινι Luc., Plut.)
συγκαταψεύδομαι
συγ-καταψεύδομαι
сообща (с кем-л.) клеветать, клеветнически обвинять
ex. συγκατεψεύσατο ἐμοῦ Aeschin. — он участвовал в клевете на меня
συγκαταψηφίζομαι
συγ-καταψηφίζομαι
1) med. подавать (и) свой голос против, участвовать в осуждении
ex. συγκαταψηφισαμένου τοῦ θεμιστοκλέους Plut. — причем за осуждение высказался и Фемистокл
2) pass. быть (дополнительно) избираемым по жребию
ex. (συγκαταψηφισθῆναι μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων NT.)
συγκατέδω
συγ-κατέδω
съедать сообща
ex. (τῶν ἁλῶν μέδιμνον συγκατεδηδοκώς Plut.)
συγκάτειμι
συγ-κάτειμι
сходить вниз, спускаться Arst., Luc.
συγκατεξανίστημι
συγ-κατεξανίστημι
Plut. v. l. = συνεξανίστημι
συγκατεργάζομαι
см. ξυγκατεργάζομαι
συγκατέρχομαι
συγ-κατέρχομαι
1) вместе нисходить, спускаться вниз
ex. αἱ κινήσεις συγκατέρχονται Arst. — движения направляются вниз
2) вместе возвращаться
ex. σ. τινι Lys. и μετά τινος Plut. — вместе возвращаться (на родину);
συγκατελθεῖν κατεργασάμενός τι τῶν συμφερόντων Lys. — вернуться вместе с другими, сделав нечто полезное
συγκατεσθίω
συγ-κατεσθίω
(inf. aor. 2 συγκαταφαγεῖν) съедать вместе или сообща
ex. (ἀλλήλοις Plut.)
συγκατευθύνω
συγ-κατευθύνω
(θῡ) совместно направлять
ex. (γνώμην ἐπί τι Plut.)
συγκατεύχομαι
συγ-κατεύχομαι
1) одновременно просить, вымаливать
ex. (τι Soph.)
2) одновременно призывать в молитвах (Геракла и Иолая) Plut.
συγκατέχω
συγ-κατέχω
сдерживать, удерживать
ex. (αὑτῷ, sc. τινα Plat.)
συγκατηγορέω
συγ-κατηγορέω
совместно обвинять
ex. τῷ γραψαμένῳ σ. Dem. — поддерживать обвинение истца;
σ. τινος μετά τινος Dem. — совместно с кем-л. обвинять кого-л.
συγκάτημαι
ион. = συγκάθημαι
συγκατοικέω
συγ-κατοικέω
обитать вместе, жить рядом
ex. (τινι Plut.)
σ. γέροντι Soph. — быть неразлучным со стариком, т.е. сопутствовать старости
συγκατοικίζω
см. ξυγκατοικίζω
συγκατοικτίζομαι
συγ-κατοικτίζομαι
совместно сетовать, оплакивать
ex. (τὰ δ΄ οἷα πάσχω Soph.)
συγκατολισθαίνω
συγ-κατολισθαίνω
или συγκατολισθάνω соскальзывать, оползать
ex. συγκατολισθαινούσης τῆς ἄμμου Diod. — так как песок осыпается
συγκατορθόω
συγ-κατορθόω
помогать правильно поступать Plut. или делать
ex. (τι Isocr.)
συγκατορύσσω
συγ-κατορύσσω
атт. συγκατορύττω зарывать или хоронить вместе
ex. (τινά τινι Luc., Plut. и τί τινι Plut.)
συγκαττύω
συγ-καττύω
сшивать (из лоскутьев)
ex. (αἱ ἐσθῆτες ἐκ ῥακῶν συγκεκαττυμέναι Luc.)
σύγκαυσις
σύγ-καυσις
-εως ἡ обжигание, опаливание Plat., Arst.
συγκάω
атт. = συγκαίω
σύγκειμαι
см. ξύγκειμαι
συγκέκλῃμαι
pf. pass. к συγκλείω
συγκέκλημαι
pf. pass. к συγκαλέω
συγκεκροτημένως
см. ξυγκεκροτημένως
συγκελεύω
см. ξυγκελεύω
συγκεντέω
συγ-κεντέω
совместно прокалывать, пронзать, закалывать
ex. (τινα Her., Polyb.)
συγκεράννυμι
см. ξυγκεράννυμι
συγκεραυνόω
συγ-κεραυνόω
досл. разбивать молнией, перен. отламывать
ex. (δρυΐνους κλάδους Eur.)
συγκερκίζω
συγ-κερκίζω
досл. ткать вместе, сплетать воедино, перен. сочетать, соединять
ex. (τὰ σώφρονα ἤθη τιμαῖς Plat.)
συγκεφαλαιοίω
συγ-κεφᾰλαιοίω
тж. med.
1) подытоживать, суммировать, сводить воедино или к основному
ex. (τὰ λεχθέντα Arst.)
ὡς εἰπεῖν συγκεφαλαιωσαμένους Arst. — подведя итог всему (нами) сказанному
2) сосредоточивать, объединять
ex. (συγκεφαλαιοῦνται πολλαὴ πράξεις ὀλίγοις ἐπιστάταις Xen.)
συνεκεφαλαιώσατο τὰς οἰκονομικὰς πράξεις Xen. — (Кир) сосредоточил в своих руках все хозяйственные вопросы
συγκεφαλαίωσις
συγ-κεφᾰλαίωσις
-εως ἡ подведение итога, сводка
ex. ἡ σ. τῶν ὑπαρχόντων δικαίων Polyb. — кодификация действующих законов;
ἡ σ. τῶν ἐπὴ μέρους εἰς τὸ καθόλου Sext. — сведение частного к общему
συγκέχυμαι
συγκέχῠμαι
pf. pass. к συγχέω
συγκεχυμένως
συγκεχῠμένως
спутанно, беспорядочно, неясно Arst., Plut., Sext.
συγκηδεστής
συγ-κηδεστής
-οῦ ὁ
1) свояк Diod.
2) зять Dem.
συγκηδεύω
συγ-κηδεύω
хоронить вместе
ex. (τινί Plut.)
συγκινδυνεύω
см. ξυγκινδυνεύω
συγκινέω
συγ-κῑνέω
1) вместе двигать, толкать, возбуждать
ex. (τινα Polyb.; τὸν λαόν NT.)
ἰδίᾳ ὁρμῇ συγκινεῖσθαι Plut. — двигаться по собственному побуждению;
συγκινεῖσθαί τινι Plut. — следовать чьему-л. движению;
συγκινούμενος Luc. — размеренный, мерный
2) (sc. ἑαυτόν) двигаться Arst.
συγκίνημα
συγ-κίνημα
-ατος (ῑ) ἡ совместное движение или возбуждение Sext.
συγκίνησις
συγ-κίνησις
-εως ἡ общее движение
ex. (τοῦ θερμοῦ Arst.)
συγκιρνάω
см. συγκίρνημι...
συγκίρνημι...
συγκιρνάω, συγκίρνημι
Plat. etc. = συγκεράννυμι
συγκλῃ-
см. ξυγκλῃ-
συγκλαίω
συγ-κλαίω
вместе плакать
ex. (τινί Luc., Anth.)
)
с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
