Древнегреческо-русский словарь, Κ, лист 016

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Κ > 016
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Κ: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052

Лексика древнегреческого койнэ с буквы κ (часть 016) с русским переводом и комментариями.



κατακλείς

κατα-κλείς
εῖδος
1) задвижка, засов Arph.
2) чека
ex. (κατακλεῖδες τῶν ἀξόνων Diod. - v. l. κατακλίσεις)
3) стих. заключение (стиха), окончание
ex. (ἰαμβική)



κατάκλειστος

κατά-κλειστος
2
1) запертый
ex. (ἐν θύραις Luc.; οἴκοι Diog.L.)
2) живущий взаперти
ex. (γυνή Plut.)



κατακλείω

κατα-κλείω
ион. κατακληΐω, атт. κατακλῄω, дор. κατακλάζω (fut. κατακλείσω, aor. κατέκλεισα; pass.: aor. κατεκλείσθην - атт. κατεκλῄσθην, pf. κατακέκλεισμαι и κατακέκλειμαι)
1) запирать, затворять на замок
ex. (τὰς πυλίδας, τὰ ἱρά, τὸ ἐργαστήριον Her.; τὸν δίφρον Xen.)
2) запирать, заключать
ex. (ἑαυτοὺς εἰς ἔρυμα Xen.; τι εἰς τέν γῆν Arst.; τινὰ ἐν τῇ φυλακῇ NT.; κατακλεισάμενος ἐν τοῖς βασιλείοις Xen.)
κ. τοὺς γυμνῆτας εἴσω τῶν ὅπλων Xen. — заставить гимнетов укрыться за строем гоплитов
3) вкладывать в ножны
ex. (τὸ ξίφος Plut.)
4) включать
ex. οὐδ΄ εἰς πολιτείαν ἐμαυτὸν κατακλείω Xen. — я не принадлежу ни к одному (греческому) государству (слова Аристиппа)
5) запирать, блокировать
ex. (τοὺς Ἕλληνας ἐς τέν νῆσον, ἐς τὸ τεῖχος κατακλῄεσθαι Thuc.)
6) ставить, ввергать
ex. (εἰς κίνδυνον μέγιστον Dem.; εἰς σπάνιν Diod.)
7) рит. заканчивать, заключать
ex. (τὸν λόγον Diog.L.)
οὐ κατακλείει грам. — (фраза) не закончена
8) обязывать, принуждать
ex. (τινὰ νόμῳ ποιεῖν τι Dem.; τινὰ εἰς ἀρχέν μείζονα Plut.)
9) привязывать, сковывать
ex. (τέν δεξιάν Luc.)



κατακληροδοτέω

κατα-κληροδοτέω
NT. v. l. = κατακληρονομέω



κατακληρονομέω

κατα-κληρονομέω
распределять по жребию
ex. (τισι τέν γῆν τινος NT.)



κατακληρουχέω

κατα-κληρουχέω
1) (о завоеванных землях) распределять по жребию
ex. (τέν ἀρίστην χώραν τισί Diod.)
2) делить между собой или получать в виде доли
ex. (τέν γῆν, τὰς οὐσίας Polyb.)



κατακληρόω

κατα-κληρόω
1) разделять по жребию
ex. (σικελίαν Diod.)
2) med. получать по жребию
ex. (τὰ πάντα πράγματα Plut.)



κατακλινής

κατα-κλῐνής
2
1) лежащий в постели, т.е. больной
ex. (Polyb. - v. l. κατὰ κλίνην)
2) наклонный, крутой
ex. (ἀταρπός Anth.)



κατακλινοβατής

κατακλῑνο-βᾰτής
2
забирающийся в постель (больного), т.е. неотвязный
ex. (ποδάγρα Luc.)



κατακλίνω

κατα-κλίνω
(ῑ)
1) складывать (вниз), класть
ex. (δόρυ ἐπὴ γαίη Hom.)
2) сажать, усаживать
ex. (τινὰς κλισίας ἀνὰ πεντήκοντα NT.)
κ. τοὺς πέρσας εἰς λειμῶνα Her. — пригласить персов расположиться на лугу (для пира);
κ. τινὰ ἐν τῇ βασιλικῇ χώρᾳ Plut. — посадить кого-л. на трон
3) класть в постель, укладывать
ex. (παιδίον Arph.; γυναῖκα ὠδίνουσαν Plut.)
κ. τινὰ εἰς Ἀσκληπιοῦ Arph. — класть кого-л. в храм Асклепия (для излечения)
4) наклонять, нагибать
ex. (τοὺς φοίνικας Arst.)
5) med. ложиться
ex. (ἐπὴ ταῖς κοίταις Arph.; ἐπὴ στιβάδος Xen.)
κατεκλίθη ὕπτιος Plat. (Сократ) лег на спину
6) med. располагаться (за столом), возлечь
ex. (παρά τινα и τινί Plat.; εἰς τέν πρωτοκλισίαν NT.)
7) med. наклоняться
ex. κ. εἰς γόνατα Arst. — становиться на колени
8) отклонять в сторону
ex. ὀφθαλμοὴ κατακλινόμενοι Arst. — широко расставленные глаза



κατάκλισις

κατά-κλῐσις
-εως
1) возлежание за столом, трапеза, пиршество
ex. (κοινωνεῖν κατακλίσεως Arst.)
κ. τοῦ γάμου Her. — свадебный пир;
πολλοῦ τιμῶμαι τέν παρά σοι κατάκλισιν Plat. — я высоко ценю соседство с тобою за столом
2) лежачее положение, лежание Plut.
3) наклон
ex. (τῶν ἀξόνων Diod. - v. l. κατακλείς)



κατακλύζω

κατα-κλύζω
(дор. fut. κατακλύσσω)
1) наводнять, затоплять, заливать
ex. (χθόνα Pind.; τέν γῆν Her.; κόσμος ὕδατι κατακλισθείς NT.; του ποταμοῦ κατακλύζοντος Plut.)
2) перен. затоплять, делать изобильным
ex. κ. δίαιταν ἀφθονίᾳ Xen. — делать жизнь богатой;
κύματι φωτῶν κατακλυσθῆναι Aesch. — быть затопленным полчищами людей (т.е. неприятельских войск);
κ. δεινῶν πόνων Eur. — обрушить (на кого-л.) множество бедствий;
κατακεκλυσμένος χρυσίῳ Plut. — осыпанный золотом
3) смывать
ex. (τὰ ἴχνη τοῦ λαγώ Xen.)
4) наполнять до краев, наливать доверху
ex. (πύελον Arph.)
5) (о текучей воде) ворочать, уносить
ex. (ψᾶφον Pind.)



κατακλυσμός

κατα-κλῠσμός

1) разлив, наводнение Plat., Arst.
2) потоп Plat., Plut., NT.
3) гибель, уничтожение
ex. (τῶν πραγμάτων Dem.)



κατακλῶθες

κατα-κλῶθες
αἱ Пряхи, т.е. Мойры
ex. (Hom. - v. l. κακὰ или κατὰ κλῶθες). - см. μοῖρα



κατακνάω

κατα-κνάω
досл. сцарапывать, соскребать, перен. утаивать в свою пользу
ex. (τί τινι Arph.)



κατακνήθω

κατα-κνήθω
Arph. = κατακνάω



κατακνίζω

κατα-κνίζω
1) разрывать, кромсать
ex. (τοὺς λόγους τινός Isocr.)
2) язвить, колоть
ex. (τὰ τοῦ Ὁμήρου Luc.)
3) терзать
ex. κατακέκνισμαι Arph. — я истерзан(а) (страстью)



κατακοιμάω

κατα-κοιμάω
1) укладывать спать ex. (τινα Her., Luc.); pass. ложиться спать
ex. (παρά τινι Hom.; ἐν τῷ ἱρῷ Her.)
2) давать отдых
ex. κατακοιμῆσαι ὄμμα ἑαυτοῦ Soph. — вновь обрести (утраченный) сон
3) проводить во сне, просыпать
ex. (τέν φυλακήν Her.)
4) досл. усыплять, перен. предавать забвению (sc. νομους ὑψίποδας Soph.). - см. тж. κατακοιμίζω (который часто является v. l. к κατακοιμάω)



κατακοιμίζω

κατα-κοιμίζω
1) усыплять, убаюкивать
ex. (τὰ δυσυπνοῦντα τῶν παίδων Plat.)
κ. τοὺς πολεμίους Plut. — усыплять бдительность врагов
2) заставлять проспать
ex. (τῆς ἡμέρας τὸ χρησιμώτατον Xen.). - см. тж. κατακοιμάω



κατακοιμιστής

κατα-κοιμιστής
-οῦ слуга, служитель (преимущ. при дворах азиатских царей) Diod., Plut.



κατακοινωνέω

κατα-κοινωνέω
делать участником, приобщать
ex. κ. τὰ τῆς πόλεως ἰσχυρά Aeschin. — поделиться (с кем-л.) государственными ценностями;
κ. τινι Dem. — войти в сговор с кем-л.



κατακολλάω

κατα-κολλάω
склеивать(ся)
ex. (ᾠὰ κατακολλῶντα Arst.)



κατακολουθέω

κατ-ακολουθέω
1) следовать, идти вслед
ex. (τινι NT.)
2) следовать, сообразоваться
ex. (προῃρημένοις τινὸς περί τινος Polyb.; τῷ νόμῳ Plut.; τῇ διανοίᾳ τινός Sext.)
κ. ταῖς τῶν τόπον ὀχυρότησιν Polyb. — выбирать себе крепкие позиции



κατακολπίζω

κατα-κολπίζω
(fut. κατακολπιῶ) заплывать (внутрь), заходить
ex. (ἐς αἴγιναν Thuc.)



κατακολυμβάω

κατα-κολυμβάω
погружаться в воду, нырять
ex. (χῆνες κατακολυμβῶσιν Arst.)
κατακολυμβῶντες Thuc. — водолазы;
κατακολυμβῆσαι δεινός Luc. — отлично ныряющий пловец



κατακολυμβητής

κατα-κολυμβητής
-οῦ водолаз Arst.



κατακομιδή

κατα-κομῐδή

1) доставка (к морю), вывоз
ex. (τῶν ὡραίων Thuc.)
2) доставка, привоз
ex. (τοῦ σώματος τοῦ τετελευτηκότος Diod.)



κατακομίζω

κατα-κομίζω
1) доставлять (к побережью), вывозить ex. (σῖτον τῷ στρατεύματι Thuc.; ἁμάξας μεγάλας κρόκου Arst.; τα ἀπὸ τῆς χώρας εἰς τέν πόλιν Diod.; παῖδας και γυναῖκας ἐκ τῶν ἀγρῶν Dem.; ἐπὴ θάλασσάν τι Plut.); med. привозить себе
ex. (ὡραῖα πλοίοις Plat.)
2) доставлять в порт, приводить
ex. (ναῦν ἐκεῖσε или Ἀθήναζε Dem.; τριήρεις Aeschin.)



κατάκομος

κατά-κομος
2
с густыми волосами, т.е. с пышной гривой
ex. (κόρυς, sc. μόσχου Eur.)
πρόσωπον ἐχίδναις κατάκομον Luc. — змеевласый лик (Медузы на эгиде Афины)



κατακονά

κατᾰκονά
гибель, разрушение
ex. (βίου Eur.)



κατακονδυλίζω

κατα-κονδῠλίζω
избивать ударами кулаков, pass. быть избиваемым до полусмерти Aeschin.



κατακοντίζω

κατ-ᾰκοντίζω
поражать (насмерть) копьями
ex. (τινά Her., Thuc., Dem. etc.)



κατάκοπος

κατά-κοπος
2
разбитый (от усталости), измученный
ex. (κύων θηρευτικός Plut.; ὑπὸ τῆς μάχης Diod.)



κατακόπτω

κατα-κόπτω
1) разрубать на куски
ex. (χελώνην καὴ ὄρνα, παίδων ἕνα Her., κρέα Plat.)
2) разбивать на куски
ex. (κέραμον Polyb.; ἀγάλματα Diod.)
3) рвать на части
ex. (στεφάνους Dem.)
4) бить, ударять
ex. (ἑαυτὸν λίθοις NT.)
5) зарезывать, убивать
ex. (κριόν, τῶν προβάτων πολλά, τοὺς καταφυγόντας ἐκ τῆς μάχης Her.)
6) наносить поражение, разбивать
ex. (τέν μόραν Dem.)
κατακεκόψεσθαι Xen. — потерпеть поражение
7) точить, разъедать
ex. (ἔρια ὑπὸ τῶν σέων κατακοπτόμενα Arph.)
8) перен. подтачивать, надламывать
ex. (τέν ἀρχήν, τὸ τῆς ψυχῆς γαῦρον Plut.)
9) (тж. κ. εἰς νόμισμα Diod.) перечеканивать в монету
ex. (χρυσίον Her.; τὸν θρόνον ὄντα χρυσοῦν Xen.; τὰς χρυσᾶς πλίνθους Diod.)



κατακορής

κατα-κορής
2
1) густой, темный, насыщенный
ex. (χρῶμα Sext.)
μέλαν κατακορές Plat. — густо-черный цвет
2) чрезмерный, преувеличенный
ex. (τὰ ἐπίθετα Arst.; ἱερουργία Plut.)
3) неумеренный, излишний
ex. (παρρησία, συνουσία Plat.; ἡδοναι Plut.)
4) не знающий меры
ex. (γυναικῶν γένος Polyb.)



κατάκορος

κατά-κορος
2
Polyb., Plut. v. l. = κατακορής



κατακόρως

κατα-κόρως
1) вдоволь, вовсю
ex. (τῇ τύχῃ χρῆσθαι Dem.)
2) очень, весьма
ex. κ. τῇ κραυγῇ χρῆσθαι Polyb. — оглушительно кричать;
κ. ἐρυθρός Plut. — ярко-красный
3) чрезмерно, неумеренно
ex. κ. χρῆσθαί τινι Arst., Plut. — злоупотреблять чем-л.



κατακοσμέω

κατα-κοσμέω
1) прилаживать
ex. (ὀϊστὸν ἐπὴ νευρῇ Hom.)
2) med. приводить в порядок, убирать
ex. (δόμον Hom.)
3) устраивать, организовывать
ex. (πόλιν καὴ ἰδιώτας ἑκάστους Plat.)
κ. τέν διάνοιαν Plut. — владеть собой
4) убирать, украшать
ex. (τινα οἷον ἄγαλμα Plat.; τινα σεμνοτέροις πράγμασιν Arph.)
5) оснащать, вооружать
ex. (ὅπλοις τοῖς ἐκπαγλοτάτοις Xen.; σκύλοις πάντας Polyb.)
6) готовить, приучать
ex. (κατακοσμούμενος εἴς τι Plat.)
7) med. приспособляться, присоединяться
ex. (εἰς τέν γνώμην τινός Plut.)
8) призывать к порядку
ex. (τοὺς προστυγχάνοντας Plut.)
κ. ἑαυτόν Plut. — быть сдержанным



κατακόσμησις

κατα-κόσμησις
-εως
1) приведение в порядок, устроение, устройство Plat.
2) украшение Plut.



κατακοτταβίζω

κατα-κοττᾰβίζω
ex. κ. τινός Arph. (в игре в κότταβος, см.) — выплескивать остаток вина в честь кого-л.



κατακούω

κατ-ᾰκούω
(fut. κατακούσομαι)
1) воспринимать слухом, слышать
ex. (σύριγγος ἰάν Eur.; ἠχήν Plat.; οὐ κ. διὰ πάταγον Plut.)
2) слушать
ex. (αὐλοῦντος Arst.)
3) подслушивать
ex. ( θυρωρὸς κατήκουεν ἡμῶν Plat.)
4) слушаться, повиноваться
ex. (τῶν παραγγελλομένων καὴ τῶν κελευστῶν Thuc.)
5) находиться в подчинении, покоряться
ex. ἐπὴ δουλοσύνῃ τινὴ κ. Her. — быть в рабстве у кого-л.



κατακράζω

κατα-κράζω
заглушать криком
ex. κατακεκράξομαί σε κράζων Arph. — я перекричу тебя



κατάκρας

κατ-άκρας
ион. κατάκρης, чаще κατ΄ ἄκρας adv. сильно, весьма Hom., Soph.



κατάκρασις

κατά-κρᾱσις
-εως смешение Plut.



κατακρατέω

κατα-κρᾰτέω
1) одолевать, побеждать
ex. (τινος Arst., Polyb.)
τῷ οὐνόματι κ. Her. — получать перевес в имени (о римск. Пеней, которая одна сохраняет свое название после слияния с другими реками)
2) овладевать, владеть
ex. (τῆς Ἑλληνικῆς διαλέκτου Polyb.)
3) преодолевать, сдерживать, подавлять
ex. (διὰ βάρος τὸν τῆς ζέσεως ἐπιπολασμόν Arst.; ὀργῆς Plut.)
4) усваивать, переваривать
ex. (τὰς τῶν σίτων τροφὰς καὴ ποτῶν Plat.)



κατακρέμαμαι

κατα-κρέμᾰμαι
(только praes.) свисать
ex. (κώδωνες πολλοὴ κατακρέμανται τῆς ἐσθῆτος Plut.)



κατακρεμάννυμι

κατα-κρεμάννῡμι
(fut. κατακρεμάσω; aor. κατεκρέμασα) подвешивать, привешивать ex. (ἐκ πασσαλόφιν φόρμιγγα Hom. - in tmesi; τόξα καὴ ἰούς HH.; τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ τοῦ τεῖχεος Her.); pass. pf. быть подвешенным, висеть
ex. (διὰ κρίκων κατακεκρέμαστο στέμμα Diod.)



κατακρεουργέω

κατα-κρεουργέω
разрубать словно мясо
ex. ἀντεῖχε μαχόμενος ἐς ὃ κατεκρεουργήθη ἅπας Her. — он оказывал вооруженное сопротивление, пока весь не был изрублен в куски



κατάκρηθεν

см. κατακρῆθεν...



κατακρῆθεν...

κατάκρηθεν, κατα-κρῆθεν
чаще κατὰ κρῆθεν adv. <κρῆθεν = gen. κρατός к *ράς>
1) над головой, сверху
ex. (δένδρεα κ. χέε καρπόν Hom.)
κ. κεκαλλυμένη HH. — закутав голову (покрывалом)
2) полностью, глубоко
ex. (τρῶας κ. λάβε πένθος Hom.)



κατακρήμναμαι

κατα-κρήμνᾰμαι
(только praes.) свисать, нависать
ex. (νεφέλαι κατακρημνάμεναι Arph.)



κατακρημνάω

κατα-κρημνάω
(только 3 л. pl. impf. pass. κατεκρημνῶντο HH.) = κατακρεμάννυμι



κατακρημνίζω

κατα-κρημνίζω
1) сбрасывать, сталкивать
ex. (ἐκ τῶν τριήρων Xen.; ἀπὸ τῶν ἵππων Polyb.)
2) сталкивать со скалы, сбрасывать в пропасть
ex. (τινά Dem., Plut., NT.)
τῶν βοῶν κατακεκρημνισμένα Xen. — сорвавшиеся в пропасть быки



κατάκρημνος

κατά-κρημνος
2
обрывистый, крутой
ex. (χῶρος Batr.)



κατάκρης

adv. ион. = κατάκρας



κατακρίνω

κατα-κρίνω
(ῑ)
1) определять в виде наказания, назначать
ex. (θάνατόν τινος Isocr.)
κατακεκριμένων οἱ τούτον Her. — когда это было ему определено оракулом
2) выносить обвинительный приговор, осуждать
ex. (κατακεκριμένος κατὰ τὸν νόμον Xen.; τέν ἁμαρτίαν NT.)
ἢν κατακριθῇ μοι impers. Xen. — если я буду осужден
3) присуждать, приговаривать
ex. (τινὰ θανάτῳ и τινὰ εἶναι ἔνοχον θανάτου NT.)
κατακεκριμένος θανάτου Eur. и ἀποθνῄσκειν Xen. — осужденный на смерть;
κ. τῆς ὄψιος στερηθῆναι Her. — приговорить к лишению зрения;
βαδίζω, ἔνθα τύ μευ κατέκρινας Theocr. — я ухожу, куда ты указал мне
4) судить, полагать
ex. (ἐκ τῆς ὑπολήψεως ἢ τῆς ὑποψίας Arst.)



κατάκρισις

κατάκρῐσις
-εως NT. = κατάκριμα



κατάκριτος

κατάκρῐτος
2
осужденный
ex. (γραῦς Plut.; θανάτου Luc.)



κατακρουνίζομαι

κατα-κρουνίζομαι
быть смачиваемым водой из источника Diog.L.



κατάκρουσις

κατά-κρουσις
-εως отталкивание, оттеснение или противодействие
ex. ( ἄνωθεν κ. Arst.)



κατακρουστικός

κατα-κρουστικός
3
обладающий силой отталкивания, противодействующий
ex. οἶνος κ. Arst. — вино, уничтожающее действие другого вина



κατακρούω

κατα-κρούω
стуком сманивать к себе (чужих пчел) Plat.



κατακρύβω

Her., Plut. v. l. = καταχρύπτω



κατακρύπτω

κατα-κρύπτω
(part. praes. Hes. κακκρύπτων)
1) прятать, скрывать ex. (τι ὑπὸ κόλπῳ Hom.; πλοῦτον ἐν μεγάρῳ Pind.; ὑπὸ τέν θύρην, ἐς κυψέλην Her.); med.-pass. прятаться, скрываться
ex. (εἰς τέν ἄμμον, ὑπὸ γῆν Arst.)
2) закапывать, зарывать
ex. (τι εἰς τέν γῆν Xen.)
3) скрывать, окутывать
ex. (νυκτί τινα Hom.)
4) утаивать
ex. (μή τι κατακρύψειν, sc. τῶν κτημάτων Hom.)
5) окутывать, охватывать, погружать
ex. (ἄστυ πένθει δνοφερῷ Aesch.)
6) скрываться, прятаться, таиться
ex. (οὔ τι κατακρύπτουσιν, sc. οἱ θεοί Hom.)



κατακρυφή

κατα-κρυφή
скрывание, сокрытие, утайка
ex. οὐκ ἔχω κατακρυφάν Soph. — я не хочу (больше) скрываться



κατακρώζω

κατα-κρώζω
(о галках) преследовать своим криком
ex. (τινά Arph.)



κατάκρϊμα

κατά-κρϊμα
-ατος τό обвинительный приговор, осуждение NT.



κατακτάμενος

эп. part. aor. в знач. pass. к κατακτείνω



κατακτάμεν(αι)

эп. inf. к κατακτείνω



κατακτανέεσθε

эп. 2 л. pl. fut. med.-pass. к κατακτείνω



κατακτάομαι

κατα-κτάομαι
(fut. κατακτήσομαι, aor. κατεκτησάμην; aor. pass. κατεκτήθην) приобретать, завладевать ex. (τέν ἀρχήν Arst.; τέν οἰκουμένην Plut.); в истор. врем. обладать, владеть
ex. (κράτος, νοῦν τινα Soph.; πλούτους Isocr.; βίον διπλοῦν Plat.; χῶραν Polyb.; ἡγεμονίαν Plut.)



κατακτάς

Hom., Trag. part. aor. к κατακτείνω



κατακτείνω

κατα-κτείνω
(aor. 1 κατέκτεινα, aor. 2 κατέκτανον, κάκτανον Soph. и κατέκτᾰν Hom., pf. κατέκτονα, эп. imper. κάκτανε, эп. inf. κατακτάμεν и κατακτάμεναι, тж. κακτάμεναι Hes.) убивать, умерщвлять
ex. (τινά Hom., Hes., Trag., Her., Xen., Plut.)



κατάκτησις

κατά-κτησις
-εως приобретение, овладевание
ex. (πραγμάτων Polyb.; γῆς Plut.)



κατακτός

I.
3
<κατάγω> направленный вниз
ex. (κόττοιβος Arph.)
II.
3
<κατάγνυμι> ломкий, хрупкий Arst.



κατακυβεύω

κατα-κῠβεύω
проигрывать в (игре в) кости
ex. (τὰ ὄντα Lys.; ταῦτα κατεκεκύβευτο Aeschin.)



κατακυκλόομαι

κατα-κυκλόομαι
окружать
ex. κατακυκλωσάμενος τὸν Ἄσχαλιν ἐπολιόρκει Plut. — окружив (город) Аскалис, (Серторий) начал осаду



{*}κατακυλίνδω

κατα-κῠλίνδω
Her., Xen. = κατακυλίω



κατακυλίω

κατα-κῠλίω
(ῑ) (aor. pass. κατεκῠλίσθην, part. pf. κατακεκῠλισμένος)
1) катить вниз, скатывать; pass. скатываться, падать
ex. (κυνέη ἄνωθεν κατακυλισθεῖσα Her.; κατακεκυλισμένοι ἀπὸ τῶν ἵππων Xen.)
2) med.-pass. катить, ехать
ex. (ἐν ταῖς ἁμάξαις Plut.)



κατακύπτω

κατα-κύπτω
1) наклоняться, нагибаться
ex. (πρόσσω Hom.)
2) нагнувшись заглядывать, склонившись смотреть
ex. (εἴσω τοῦ χάσματος Luc.)
3) опускать голову
ex. (ἐς τέν γῆν Luc.)
κατακύψας φησί Anth. — опустив (в смущении) голову, он сказал



κατακυριεύω

κατα-κῡριεύω
овладевать, приобретать господство или господствовать
ex. (τινός Arst., Diod., NT.)



κατακυρόω

κατα-κῡρόω
определять, устанавливать, утверждать
ex. θαρσεῖν οὐδὲν παραμυθοῦμαι, μέ οὐ τάδε ταύτῃ κατακυροῦσθαι Soph. — я не берусь утешать (тебя тем), будто эти (мои указания) не будут приведены в исполнение;
ψήφῳ θανάτου κατακυρωθείς Eur. — приговоренный к смерти



κατακωλύω

κατα-κωλύω
препятствовать, мешать или удерживать
ex. (τινά Plut.; μή σε κατακωλύω ἀπιέναι βουλόμενον; Xen.)
δειπνεῖν κ. Arph. — задерживать (кого-л.) с обедом, т.е. опаздывать к обеду;
κ. τινὰ ἔξω Xen. — не впускать кого-л.;
κατεκωλύθη τοῦ ἐς σικελίαν πλοῦ Dem. — его путешествию в Сицилию помешали



κατακωμάζω

κατα-κωμάζω
бурно врываться, вторгаться, (злобно) обрушиваться
ex. (δώμασιν οἰδιπόδα Eur.)



κατακωχ-

v. l. = κατοκωχ-



καταλῃτουργέω

атт. = καταλειτουργέω



καταλαβή

κατα-λᾰβή
схватывание, улавливание
ex. (τοῦ βελτίστου Plat.)



καταλαζονεύομαι

κατ-ᾰλαζονεύομαι
хвалиться, хвастаться
ex. (κ. πρός τινα Dem.; κ. περί τινος Isocr. и τι Diog.L.)
καταλαζονευσάμενος, ὡς … Plut. — хвастливо заявив, что …



καταλαλέω

κατα-λᾰλέω
1) рассказывать, разбалтывать
ex. (τοῖς θύραζέ τι Arph.)
κ. πολλά τινος Luc. — рассказывать кому-л. всякую всячину
2) наговаривать, злословить, хулить
ex. (τινα и τι Polyb.; τινος Diod.; ἀλλήλων NT.)



καταλαλιά

κατα-λᾰλιά
злословие, клевета NT.



κατάλαλος

κατά-λᾰλος
клеветник NT.



καταλαμβάνω

κατα-λαμβάνω
(fut. καταλήψομαι - ион. καταλάμψομαι, aor. 2 κατέλαβον, pf. κατείληφα - ион. καταλελάβηκα; pass.: aor. κατελήφθην - ион. κατελάμφθην, pf. κατείλημμαι)
1) схватывать, охватывать
ex. (νῶτά τινος Hom. - in tmesi)
2) захватывать
ex. (τέν ἀκρόπολιν Thuc.; τὰ χρήματά τινος Arph.; πειραιεὺς κατειλημμένος Isocr.)
3) тж. med. занимать
ex. (στρατόπεδον Thuc.; ἕδρας Arph.; πόλιν Polyb.; θέαν Luc.; πάντα φυλακαῖς Plut.)
4) хватать, ловить
ex. (φεύγοντας Her.; καταληφθείς θανάτῳ δίδοται Plat.)
κατελήφθη πωλῶν τὰ σά Eur. — он был пойман, когда продавал твои вещи
5) зажимать, затыкать
ex. (τὰ ὦτα ταῖς χερσί Plut.)
6) сдерживать, задерживать, (при)останавливать
ex. (αὐξανομένην τέν δύναμιν κύρου Her.)
ἴσχε καὴ καταλάμβανε σεωυτόν Her. — смиряй и сдерживай себя;
κ. τὸ πῦρ Her. — потушить огонь
7) прекращать, улаживать
ex. (τὰς διαφοράς Her.)
8) унимать, примирять
ex. (τοὺς ἐρίζοντας Her.)
9) укреплять, закреплять
ex. (φρουραῖς, sc. τὰς πόλεις Plut.; τὰ μὲν νόμοις κατειλημμένα, τὰ δὲ ἔθεσιν Arst.)
ἐκ παλαιοῦ κατειλημμένος Arst. — издревле укоренившийся
10) обязывать, связывать
ex. (πίστι Her.; ὁρκίοις Her. и ὅρκοις τινὰ ποιεῖν τι Plut.)
τὰ ταῖς ζημίαις ὑπὸ νόμων κατειλημμένα Plat. — предписываемое законами под страхом наказаний;
εὗρε (τὰς σπονδάς) κατειλημμένας Thuc. — он нашел соглашение о перемирии утвержденным
11) реже med. постигать (умом), воспринимать, усваивать
ex. (τι διὰ τῆς αἰσθήσεως Plat.; θείῳ ὄμματι τὰ θεῖα Arst.; δικαιοσύνην NT.)
12) заставать, застигать, находить
ex. (τοὺς φύλακας ἀμφὴ πῦρ καθημένους Xen.; ἀνεῳγμένην τέν θύραν Plat.; γυνέ ἐπὴ μοιχείᾳ κατειλημμένη NT.)
καταλαβεῖν τινα ἔνδον Plat. — застать кого-л. дома;
κατέλαβε ὃν ἐβούλετο Arst. — он встретил, кого хотел
13) постигать, поражать
ex. (νοῦσος, ἥ μιν κατέλαβε Her.)
εἴ τινας ξυμφορὰ καταλαμβάνοι Plat. — если кого-л. постигнет несчастье
14) доходить, достигать
ex. (τὸν Ἀντώνιον ἀγγελίαι δύο καταλαμβάνουσιν Plut.)
καταλελάβηκέ με τοῦτο εἰς ὑμέας ἐκφῆναι Her. — я доведен до того, что должен открыть вам это
15) тж. med. замечать, обнаруживать
ex. (καταλαβέσθαι ἑαυτὸν ἀμαθέστερόν τινος ὄντα Plat.)
αὐτὸς ἑαυτὸν οὐ κατείληφε γεγονὼς σοφός Plut. — он незаметно для себя стал мудрецом
16) med. брать на себя, принимать
ex. (τὰ πρήγματα Her.)
τὰ δὲ ἄλλοι οὐ κατελάβοντο, τουτέων μνήμην ποιήσομαι Her. — то, чего другие не касались, о том я (и) упомяну
17) происходить, приключаться, случаться
ex. τὸν πατέρα κατέλαβε πρῆγμα τοιόνδε Her. — с отцом (Деифона) случилось следующее;
εἰ ὑμέας καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βωθέειν Her. — если у вас случится так, что вы не сможете прийти на помощь;
ἢν πόλεμος καταλαβῇ Thuc. — если возникнет война;
πρίν τι ἀνήκεστον ἡμᾶς καταλαβεῖν Thuc. — прежде, чем с нами произойдет нечто непоправимое;
στησαγόρεα κατέλαβε ἀποθανεῖν ἄπαιδα Her. — вышло так, что Стесагор умер бездетным;
τὰ καταλαβόντα Her. — происшествия, события, τῆς νυκτὸς καταλαβούσης Diod. с наступлением ночи



καταλαμπτέος

3
ион. = καταληπτέος



καταλάμπω

κατα-λάμπω
1) освещать (сверху), бросать свет
ex. (ὑπὸ τοῦ ἡλίου καταλαμπόμενος Xen.)
ὧν ἥλιος καταλάμπει Plat. (все то), что освещает солнце
2) светить, сиять, блистать
ex. (ἐν μέσῳ κατέλαμπε κύκλος ἀελίοιο Eur.; σελήνη κατέλαμπεν εἰς θάλατταν Plut.)
ἡμέρα κατέλαμψε Plut. — день воссиял, т.е. рассвело



καταλαμφθείς

part. aor. pass. к καταλαμβάνω



καταλάμψομαι

ион. fut. к καταλαμβάνω



καταλγέω

κατ-αλγέω
(pf. κατήλγηκα) тяжело страдать Soph., Polyb.



καταλεαίνω

κατα-λεαίνω
(aor. κατελέανα) сглаживать, счищать
ex. (ὄζους ἐν ξύλῳ Plut.)



καταλέγμενος

эп. part. aor. med. к καταλέγω II



καταλέγω

κατα-λέγω
I.
(fut. καταλέξω, aor. κατέλεξα, pf. κατείλοχα; pass.: aor. 1 κατελεχθην, aor. 2 κατελέγην) тж. med.
1) выбирать, избирать
ex. κ. τῶν ἀστῶν Her. — выбирать из среды граждан;
κ. τῶν χρησμῶν Her. — выбирать из числа прорицаний
2) перебирать по порядку, излагать, рассказывать
ex. (πᾶσαν ἀληθείην Hom.; τῶν σκυθέων τέν ἀπορίαν Her.)
ἀτρεκέως κατάλεξον Hom. — правдиво расскажи (мне);
τούτων τῶν καταλεχθέντων γίνεται Ἴστρος Her. — из (слияния) этих перечисленных (рек) рождается Истр
3) называть, перечислять
ex. (βασιλέων οὐνόματα Her.)
τὸν πλωτικὸν καταλεξώμεθα Plat. — назовем (т.е. не забудем упомянуть) и моряка
4) произносить вслух, читать, декламировать
ex. (τετράμετρα Xen.)
5) вносить (в списки), записывать
ex. (εἰς κατάλογον Lys.)
κ. τοὺς πλουσιωτάτους ἱπποφορεῖν Xen. — внести самых богатых (граждан) в списки поставщиков лошадей
6) причислять, зачислять, включать
ex. (τὸν Ἡρακλέα εἰς τοὺς δώδεκα θεούς Diod.; τινὰ τῶν τριηραρχῶν Isae.)
7) производить набор, набирать
ex. (ὁπλίτας Thuc.; στρατιώτας Arph.; στρατιάν Plat.)
στρατεύεσθαι καταλέγεσθαι Plat. — быть призванным в войска;
κατελέγην στρατιώτης Lys. — я был зачислен солдатом
8) считать, полагать
ex. (τινὰ πλούσιον Plat.)
II.
(только med.: fut. καταλέξομαι, 3 л. sing. aor. 1 κατελέξατο, эп. 3 л. sing. aor. 2 κατέλεκτο, part. καταλέγμενος, inf. pf. καταλέχθαι)
1) ложиться спать
ex. (ἔνθ΄ γέρων κατέλεκτο Hom.)
2) спать
ex. (εὐνῇ ἔνι μαλακῇ Hom.)


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика