Древнегреческо-русский словарь, Ε, лист 028

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Ε > 028
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Ε: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052 | 053 | 054 | 055 | 056 | 057 | 058 | 059 | 060 | 061 | 062 | 063 | 064 | 065 | 066 | 067 | 068 | 069 | 070 | 071 | 072 | 073 | 074 | 075 | 076 | 077 | 078 | 079 | 080 | 081 | 082 | 083 | 084 | 085 | 086 | 087 | 088 | 089 | 090 | 091 | 092 | 093 | 094 | 095 | 096 | 097 | 098 | 099

Лексика древнегреческого койнэ с буквы ε (часть 028) с русским переводом и комментариями.



ἐμβάδιον

(ᾰ) το башмачок Arph.



ἐμβαδόν

ἐμ-βᾰδόν
I.
τό площадь, поверхность
ex. (τετράπλεθρον Polyb.)
II.
adv. пешком, т.е. сухим путем
ex. (ἵξεσθαι πατρίδα γαῖαν Hom.)



ἐμβαθύνω

ἐμ-βᾰθύνω
досл. углублять, перен. глубоко внедрять
ex. (τέν κακίαν ἑαυτῷ Plut.)



ἐμβαίνω

ἐμ-βαίνω
(fut. ἐμβήσομαι, aor. 2 ἐνέβην, pf. ἐμβέβηκα, pf. 2 ἐμβέβαα; к 9-11 aor. 2 ἐνέβησα)
1) входить, вступать
ex. (γῆς ὅρων Soph.; ἄξενον στέγην Eur.)
2) входить, погружаться
ex. (εἰς ποταμόν Plat. и τῷ ποταμῷ Heracl. ap. Arst.)
3) всходить, садиться
ex. (νηΐ и ἐν νηΐ Hom.; ἐς νέας Her. и εἰς ναῦς Lys., Plat.; τὸν λέμβον Polyb.; εἰς τὸ πλοῖον - v. l. τὸ πλοῖον Plut.)
ἵπποισιν καὴ ἅρμασιν ἐμβεβαώς Hom. — стоя на запряженной колеснице:
κατά τι ἐμβεβαώς Hom. — прикрепленный к чему-л.
4) садиться на корабль
ex. (ποῖ ποτ΄ ἐ. με χρή; Eur.; ταχέως ἔμβαινε Arph.)
5) идти дальше или вперед, продвигаться
ex. (ἔμβητον ὅττι τάχιστα Hom.; ἔμβα, χώρει Arph.)
6) перен. входить, тж. начинать, пускаться
ex. (εἴς τι, реже τινί Plat.)
εἰς τέν θάλασσαν ἐ. Lys. — отправляться в морское плавание;
εἰς τὸν κίνδυνον ἐ. Xen. — бросаться в опасность;
ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὴ φοβεροῖς ἐμβεβηκώς Dem. — подвергшись тем же страшным опасностям;
εἴς τινα σκέψιν ἱκανέν ἐμβεβηκέναι Plat. — заняться рассмотрением одного важного вопроса;
ἐμβῆναι εἰς τέν ἁρμονίαν καὴ εἰς τὸν ῥυθμόν Plat. — пуститься в пляс под музыку
7) ступать, ходить
ex. (ἴχνεσι πατρός Pind.; ἁλουργέσιν Aesch.)
8) наступать ногой, попирать
ex. (ἐλάφῳ Hom.; перен. περσῶν γενεᾷ Aesch.; δυστυχοῦντι Men.)
9) вводить на корабль, грузить
ex. (μῆλα Hom. - in tmesi)
10) сажать
ex. (τινὰ δίφρον Eur.)
11) ввергать, повергать
ex. (τινά ἐς φροντίδα Her.)



ἐμβάλλω

ἐμ-βάλλω
(fut. ἐμβαλῶ, aor. 2 ἐνέβαλον, pf. ἐμβέβληκα)
1) (во что-л) бросать, кидать, сбрасывать
ex. (τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)
πῦρ ἐμβαλεῖν Thuc. — поджечь;
ἐ. ψῆφον Xen., Dem.; — опускать вотивный камень (в урну);
ἐμβαλεῖν ἐαυτὸν εἰς τόπους γλίσχρους Plut. — попасть в бесплодные местности;
εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐμβαλεῖν ἑαυτόν Plut. — смешаться с толпой гуляющих
2) вкладывать
ex. σκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;
τέν χεῖρα ἐ. τινί Arph. — подавать кому-л. руку;
ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν. - Ἐμβάλλω μενεῖν Soph. — дай руку в знак клятвы. - Даю слово, что остаюсь
3) давать, предлагать
ex. ἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;
ἐ. τοῖς ἵπποις τὸν χιλόν Xen. — задать лошадям корм:
ἐμβάλλεσθαι τῶν λαγῴων ирон. Arph. — объедаться заячьим мясом
4) med. (тж. ἐ. εἰς τὸν ἐχῖνον Dem.) предоставлять, давать
ex. (μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)
5) обрушивать
ex. (οἰκίας τισί Arph.)
6) посылагь, насылать
ex. (λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)
7) вставлять
ex. (τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)
ἐ. λόγον περί τινος Xen., Plat., Plut.; — заводить разговор о чем-л.;
τῶν πολέμων μέσην ἐμβαλεῖν τέν εἰρήνην Plut. — устроить мирную передышку между (двумя) войнами
8) ставить, устанавливать
ex. (πύλην Plut.)
9) проводить, прокапывать
ex. (τάφρον ἐπὴ σταδίους τετρακοσίους Plut.)
10) проводить, чертить
ex. αἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.
11) (тж. ἐ. κώπησι Hom. и κώπαισι Pind.) налегать на весла, усиленно грести Arph., Xen.
12) вводить, включать (в состав), причислять
ex. (τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)
ἐμβαλεῖν ἑαυτὸν εἰς τέν ἑταιρείαν Plut. — войти в содружество
13) ввергать, сажать
ex. (τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)
14) вдвигать, всовывать, задвигать
ex. (μόχλον Xen.)
15) загонять
ex. (τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)
16) отбрасывать, оттеснять
ex. (τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)
17) сажать, грузить
ex. (τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)
ἐμβαλέσθαι τινά Luc. — посадить кого-л. на свой корабль
18) набрасывать, накладывать, надевать
ex. (χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)
19) наносить
ex. (πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)
ἐ. (sc. πληγὰς) ὡς ἰσχυρότατα Xen. — стегать изо всех сил
20) делать прививку, прививать
ex. (φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)
21) повергать
ex. (τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)
ἐ. τινὰ εἰς ἀπορίαν Plat. — ставить кого-л. в затруднительное положение;
ἐμβαλεῖν τινὰ εἰς ὑποψίαν Plut. — внушить кому-л. подозрение;
ἐμβαλεῖν εἰς τὸν πόλεμον τέν Ἑλλάδα Plut. — вовлечь Грецию в войну;
ἐμβαλεῖν τινα ἐς γραφάς Arph. — втянуть кого-л. в судебные процессы;
εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν τινα Dem. — навлечь на кого-л. ненависть;
εἰς γέλωτα ἐμβαλεῖν τι Dem. — осмеять что-л.
22) набрасывать (на ложе), стлать
ex. (ῥήγεα πορφύρεα Hom.)
23) распространять
ex. (λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)
24) внушать
ex. (τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)
θεοῦ τινος εἰς νοῦν ἐμβαλόντος Plut. — по наитию свыше;
εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι τι Dem. — забрать себе в голову, придумать что-л.;
ἐμβάλλεσθαι θυμῷ τι Hom. — замышлять что-л.
25) устремляться, впадать
ex. ( μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)
26) врываться, вторгаться
ex. (εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)
27) набрасываться, нападать
ex. (ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐν τῷ ἀεὴ ἀπαντῶντι ἐ. Plat. — набрасываться на каждого встречного;
ξυνετύγχανε τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δ΄ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι Thuc. — приходилось то совершать нападения на других, то самим подвергаться нападениям
28) (о воде) набегать
ex. (ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι οὔρεσι Her.)



ἔμβαμμα

-ατος τό <ἐμβάπτω> подливка, соус Xen.



ἐμβαπτίζω

ἐμ-βαπτίζω
(= ἐμβάπτω) погружать, med. погружаться, тонуть
ex. (μάχαιραι ἐμβεβαπτισμέναι τοῖς τέλμασιν Plut.)



ἐμβάπτω

ἐμ-βάπτω
погружать, окунать, обмакивать ex. (τι ἔς τι Arph. и τι ἔν τινι NT.); med. погружаться Luc.



ἔμβαρος

ἔμ-βᾰρος
2
досл. увесистый, весомый, перен. веский Men.



ἐμβάς

I.
-άδος <ἐμβαίνω> башмак Her., Arph. etc.
II.
part. m aor. 2 к ἐμβαίνω



ἐμβασιλεύω

ἐμ-βᾰσιλεύω
(где-л. или над чем-л.) царствовать
ex. (πόλεσι Hom.; μολοσσίᾳ Pind.; οὐρανῷ Hes.; τῶν πάντων Theocr.)



ἔμβασις

ἔμ-βᾰσις
-εως
1) вхождение
ex. ἔ. εἰς τὰ:
ναῦς Polyb. — посадка на корабли
2) въезд, вход
ex. (τοῦ ποταμοῦ Polyb.)
3) купанье
ex. (ἐκ τῆς ἐμβάσεως ἀναδυομένη, sc. Ἀφροδίτη Anth.; ἐπανελθειν ἀπὸ τῶν ἐμβάσεων Arst.)
4) обувь
ex. (πρόδουλος ἔ. ποδός Aesch.)
5) копыто
ex. (δίχηλος ἔ. Eur.)



Ἐμβασίχυτρος

Ἐμβᾰσί-χυτρος
«Горшколаз» (имя мыши) Batr.



ἐμβαστάζω

(в чём-л.) носить
ex. πᾶσι θρίαμβος ἐμβεβάστακται φίλοις Luc. — все друзья несут его как триумфатора



ἐμβατεύω

ἐμ-βᾰτεύω
(= ἐμβαίνω)
1) входить, вступать, приходить
ex. (νῆσον Aesch.; ναόν, πόλιν Eur.; πατρίδος Soph.)
2) вступать во владение
ex. (κλήρους χθονός Eur.; εἰς τὸ χωρίον Isae.; εἰς τέν οὐσίαν Dem.)



ἐμβατέω

ἐμ-βᾰτέω
(о животных) покрывать Anth.



ἐμβατηριον

ἐμ-βᾰτηριον
τό походный марш Polyb.



ἐμβατήριος

ἐμ-βᾰτήριος
2
походный, маршевый
ex. (ῥυθμοί Plut.)



ἐμβάτης

ἐμ-βάτης
-ου (ᾰ) башмак, сапог Xen., Luc.



Ἔμβατον

Ἔμβᾰτον
τό Эмбат (пролив между г. Ἐρυθραί в Мал. Азии и о-вом Хиос) Thuc.



ἐμβατός

см. ἔμβατος...



ἔμβατος...

ἐμβατός, ἔμβᾰτος
2
доступный
ex. ( βρεττανική - v. l. ἐμβαδόν Polyb.; χώρα τινί Diod.)



ἐμβάφιον

ἐμ-βάφιον
(ᾰ) τό плошка Her.



ἐμβέβαα

pf. 2 к ἐμβαίνω



ἐμβεβαώς

эп. part. pf. к ἐμβαίνω



ἔμβη

эп. 3 л. sing. aor. 2 к ἐμβαίνω



ἔμβηθι

imper. aor. 2 к βαίνω



ἐμβιβάζω

ἐμ-βῐβάζω
<causat. к ἐμβαίνω> (fut. ἐμβιβάσω - атт. ἐμβιβῶ)
1) сажать, грузить
ex. (τινὰ ἐς κελήτιον Thuc.; εἰς πλοῖον, med. εἰς τὰς ναῦς Xen.; εἰς ὄχημα Plat.; ἐλέφαντας εἴκοσι Plut.)
2) приводить
ex. (εἰς τὸ λῷστον ἴχνος τινά Eur.; τινὰ εἰς δικαιοσύνην Xen.; τινὰς εἰς ἀπέχθειαν Polyb.)
εἰς τοὺς ὑπὲρ τῶν πεπραγμένων λόγους ἐ. τινά Dem. — заставить кого-л. говорить о своих поступках



ἐμβιόω

ἐμ-βιόω
(где-л.) жить
ex. (ἐν τῇ νήσῳ Diod.)
πέντε αὐτοκρατόρων ἡγεμονίαις ἐμβιώσας Plat. — переживший царствование пяти императоров;
ἐμβεβιωκὼς πολιτικαῖς πράξεσι Plut. — проведший свой век в политической деятельности



ἐμβίωσις

ἐμ-βίωσις
-εως (о растениях) жизнедеятельность, жизнь Plut.



ἐμβιωτήριον

ἐμ-βιωτήριον
τό жилище, обиталище
ex. (θεῶν Diod.)



ἔμβλεμμα

ἔμ-βλεμμα
-ατος τό взгляд
ex. τὰ ἀναβλέμματα καὴ ἐμβλέμματα τὰ ἐπί τι Xen. — взгляды, бросаемые то назад, то (снова) на что-л.



ἐμβλέπω

ἐμ-βλέπω
(во или на что-л.) глядеть, всматриваться
ex. (εἴς τι Eur., Plat., Men., τινί Plat., Plut. и τινά Anth.; ἐμβλέψαι εἰς τὸ κάτοπτρον Arst.)
κατὰ τέν ὄψιν ἐ. Arst. — пристально созерцать;
ἐ. δεινόν Plat. — смотреть испуганно, Plut. смотреть страшным взглядом



ἔμβλημα

ἔμ-βλημα
-ατος τό
1) вставка
ex. τὸ εἰς τὸν σίδηρον ἔ. τοῦ ξὐλου Plut. = τὸ δόρυ
2) выпуклое украшение, инкрустация Cic.



ἐμβλητέος

adj. verb. к ἐμβάλλω



ἐμβοάω

ἐμ-βοάω
1) кричать
ex. (τινι Xen.)
2) издавать боевой клич
ex. (ἐμβοήσαντες ὥρμησαν, sc. ἐπὴ τοὺς πολεμίους Thuc., Plut.)



ἐμβολάς

ἐμ-βολάς
-άδος adj. f прививная
ex. (ἄπιοι Arst.; σῦκαι Plut.)



ἐμβολεύς

ἐμ-βολεύς
-εως adj. m с.-х. сажальный, служащий для приготовления ямок при посадке
ex. (πάσσαλος Anth.)



ἐμβολή

ἐμ-βολή

1) вставка
ex. (τέν ἐμβολέν ποιήσασθαι Plat.)
2) вторжение, нападение, набег
ex. (τέν εἴς τινα ἐμβολέν ποιεῖσθαι Xen.; θηβαίων Arst.; εἰς ἐμβολέν ἐπιστρέφειν Plut.)
ταῦρος ὣς ἐς ἐμβολήν Eur. — словно готовый броситься бык
3) напор
ex. (αἱ τῶν κυμάτων ἐμβολαί Plut.)
4) мор. удар носовой частью, морской таран
ex. (στρατὸς δαμασθεὴς ναΐοισιν ἐμβολαῖς Aesch.; ἐ. τῶν νεῶν Thuc.)
ἐμβολὰς δοῦναι Polyb. — применить морской таран
5) пробоина от морского тарана
ex. (ἐμβολὰς ἔχουσα τριήρης Xen.)
6) удар
ex. (φυλάσσεσθαι ἐμβολάς Eur. - ср. 8, λίθων καὴ δοκῶν ἐμβολαί Polyb.)
ἐν ἐμβολαῖς ὑσσῶν γενέσθαι Plut. — оказаться под обстрелом метательных копий
7) голова стенобитной машины, таран
ex. (τὸ προέχον τῆς ἐμβολῆς Thuc.)
8) вход, проход
ex. (τέν πρὸς θεσπιῶν ἐμβολέν φυλάττειν Xen. - ср. 6, τῆς λακωνικῆς Plut.)
9) место впадения; устье
ex. (τοῦ ποταμοῦ Her., Plut.)



ἐμβόλιμα

ἐμ-βόλιμα
τά вставные стихи, интерполяции Arst.



ἐμβόλιμος

ἐμ-βόλῐμος
2
вставной
ex. (μήν Her., Diod., Plut.)



ἐμβόλιον

ἐμ-βόλιον
τό
1) метательное копье, дротик Diod.,
2) вставная пантомима, интермедия Cic.



ἔμβολον

ἔμ-βολον
τό и ἔμβολος
1) клин, pl. засовы, запоры
ex. (ἔμβολα ὀργάνοις τείχεος ἥρμοσται Eur.)
2) корабельный нос
ex. (χαλκόστομος Aesch.; παίειν τοῖς ἐμβόλοις Thuc.)
αἱ νῆες ἀπεστράφατο τοὺς ἐμβόλους Her. — у кораблей были сворочены (на сторону) носы;
τὰ ἔμβολα или οἱ ἔμβολοι Polyb., Diod., Plut. (в Риме;
лат.
rostra) — ростральная трибуна
3) клинообразный боевой порядок
ex. (τὸ ἔμβολον ποιήσασθαι Xen.; τὸ σχῆμα τῆς τάξεως ἔ. Polyb.)
4) клинообразная полоса, коса
ex. (τῆς χώρης Her.)
5) архит. поперечный брус, антаблемент
ex. (λάϊνα κίοσιν ἔμβολα Eur.)



ἐμβραδύνω

ἐμ-βρᾰδύνω
(при или в чем-л.) медлить, задерживаться
ex. (τοῖς ὑστάτοις τῶν λόγων Luc.)



ἔμβραχυ

ἔμ-βρᾰχυ
adv. коротко говоря, (одним) словом Arph., Plat., Plut.



ἐμβρέμομαι

ἐμ-βρέμομαι
(в чём-л.) дрожать, гудеть
ex. (ἀνέμοιο ἀήτης ἱστίῳ ἐμβρέμεται Hom.)



ἔμβρεφος

ἔμ-βρεφος
2
младенческий Anth.



ἐμβρέχω

ἐμ-βρέχω
увлажнять, размачивать Plut.



ἐμβριθής

ἐμ-βρῑθής
2
1) тяжелый, тяжеловесный
ex. (ἐ. καὴ βαρύς Plat.; θυρεοί Plut.)
2) густой, плотный
ex. (ἀναθυμίασις Plut.)
3) плотный, крепкий
ex. (λίνεα ὅπλα Her.)
4) тяжелый, сильный
ex. (πληγή Arst.)
5) трудный (sc. ὄνομα Plat.)
6) тяжелый, тягостный
ex. (κακόν Aesch.; τῆς ἀνάγκης οὐδὲν ἐμβριθέστερον Soph.)
7) серьезный, основательный
ex. (ἀνήρ, φρόνημα, λογισμοί Plut.)
8) надежный, прочный
ex. (φιλία Plut.)



ἐμβρίθω

ἐμ-βρίθω
(ῑ) тяжело обрушиваться
ex. (ἐμβρίσαντος ἀήματος Anth.)



ἐμβριθῶς

ἐμβρῑθῶς
стойко, терпеливо
ex. (φέρειν ἄχθος τι Plat.)



ἐμβριμάομαι

ἐμ-βρῑμάομαι
1) (в чём-л.) храпеть, фыркать
ex. (ἵπποι ἐν ἀμπυκτῆρσιν ἐμβριμώμεναι Aesch.)
2) рычать, реветь
ex. (ἐνεβριμήσατο βριμώ Luc.)
3) обращаться со строгостью
ex. ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς λέγων NT. — он строго сказал им
4) волноваться, скорбеть
ex. (ἐν ἑαυτῷ NT.)



ἐμβρονταῖον

ἐμ-βρονταῖον
τό (лат. bidental) пораженное молнией место Diod.



ἐμβροντάομαι

ἐμ-βροντάομαι
1) быть поражаемым молнией
ex. (ἐμβροντηθέντες ἀπέθανον Xen.)
2) приходить в изумление
ex. (ὑπὸ τῆς μεγαλοφωνίας Luc.)
ἐμβεβροντῆσθαι Dem., Plut. — быть ошеломленным, сбитым с толку



ἐμβροντησία

ἐμ-βροντησία
ошеломленность Men., Plut.



ἐμβρόντητος

ἐμ-βρόντητος
2
1) пораженный молнией
ex. (ζεὺς ἐμβροντήτους ποιεῖ τοὺς ἐνοικοῦντας Xen. - v. l. βροντῇ κατέπληξε)
2) обезумевший, одуревший Arph., Plat., Dem.



ἐμβροχή

I.
<ἐμβρέχω> примочка, припарка
ex. (ἐ. καὴ κατάπλασμα Plut.)
II.
<βρόχος> веревка с петлей Luc.



ἐμβρύειον

ἐμ-βρύειον
τό недоношенный зародыш или плод Arph.



ἐμβρυοδόχος

ἐμβρυο-δόχος
2
принимающий в себя плод
ex. (ἔντερον Luc.)



ἐμβρύοικος

ἐμ-βρύ-οικος
2
<βρύον> живущий среди (морских) мхов
ex. (ἄγκυρα Anth.)



ἔμβρυον

ἔμ-βρυον
τό
1) новорожденный детеныш (преимущ. ягненок) Hom.
2) утробный плод, зародыш Aesch., Arst., Luc., Plut.



ἐμβυθίζομαι

ἐμ-βῠθίζομαι
погружаться, тонуть
ex. (λίθος ἐμβεβυθισμένος Plut.)



ἐμβύθιος

ἐμ-βύθιος
2 и 3
(ῠ) находящийся в глубине (воды), подводный
ex. (πέτρα Anth.)



ἐμβυρσόω

ἐμ-βυρσόω
зашивать в кожаный мешок
ex. (ῥίπτειν τὸν ἐμβεβυρσωμένον εἰς τὸ στόμιον τῶν ἀσεβῶν Plut.)



ἐμβύω

ἐμ-βύω
затыкать
ex. (τὰ τετρημένα ῥακίοισι Arph.)



ἐμέ

эол. Theocr. ἔμε acc. к ἐγώ



ἐμέγε

acc. к ἔγωγε



ἐμέθεν

эол. Hom., Eur. gen. к ἐγώ



ἔμεινα

aor. к μένω



ἐμεῖο

эп. gen. к ἐγώ



ἔμελλον...

ἤμελλον, ἔμελλον
атт. impf. к μέλλω



ἐμέμηκον

эп. impf. к μηκάομαι



ἐμεμνήμην

ppf. med. к μιμνῄσκω



ἐμέν

Soph. v. l. = ἐσμέν



ἔμεν(αι)

эп. inf. praes. к εἰμί



ἕμεν(αι)

эп. inf. aor. 2 к ἵημι



ἐμέο

эп.-ион. gen. к ἐγώ



ἑμέρα

Plat. γςατωμ. 418 ε. арх. предполож. f = ἡμέρα



ἐμετιάω

<desiderat. к ἐμέω> испытывать тошноту Arst.



ἐμετικός

I.
3
1) вызывающий рвоту, рвотный
ex. (φάρμακον Arst.)
2) подверженный частой рвоте
ex. (ζῷα Arst.; γυνή Plut.)
II.
гурман, обжора (искусственно вызываемой рвотой опоражнивающий себе желудок для новых пиршеств)
ex. (ἐ. ἐκ πεινατικοῦ γενόμενος Plut.)



ἔμετος

тж. pl.
1) рвота Her., Arst., Plut.
ex. ἔμετον ποιεῖσθαι Arst. — вызывать у себя рвоту
2) рвотное средство
ex. (ἐμέτοις χρῆσθαι Arst.)



ἐμεῦ

эп. = ἐμεῖο



ἐμέω

(impf. ἤμουν, атт. fut. ἐμῶ, aor. ἤμεσα, pf. ἐμήμεκα; pass.: pf. ἠμήμεσμαι, inf. aor. ἐμεθῆναι)
1) извергать, изрыгать, выплевывать
ex. (αἷμα Hom.; θρόμβους φόνου, ἰὸν βαρύν Aesch.; μέλι Arst.)
2) страдать рвотой
ex. ἄφρονες ἐγίγνοντο καὴ ἤμουν Xen. — они бредили, и их рвало



ἐμεωυτοῦ

ион. = ἐμαυτοῦ



ἔμηνα

aor. к μαίνω



ἐμηνάμην

aor. 1 к μαίνομαι



ἐμησάμην

aor. к μήδομαι



ἐμίανα

ἐμίᾱνα
aor. к μιαίνω



ἔμιγεν

см. μίγεν...



ἐμίγην

aor. 2 pass. к μίγνυμι



ἐμίηνα

эп.-ион. aor. к μιαίνω



ἐμίν

(ῑ) дор. dat. к ἐγώ



ἔμιξα

aor. к μίγνυμι



ἐμίχθην

aor. 1 pass. к μίγνυμι



ἔμμαθον

эп. = ἔμαθον



ἐμμαίνομαι

ἐμ-μαίνομαι
неистовствовать
ex. (τινι NT.)



ἔμμαλλος

ἔμ-μαλλος
2
шерстистый, мохнатый
ex. (πρόβατα Luc.)



ἐμμανης

ἐμ-μᾰνης
2
охваченный безумием, неистовствующий
ex. (ἐ. καὴ οὐ φρενήρης Her.; σκίρτημα Aesch.; βάκχαι Eur.; ψυχή Plat.; ἐλέφας ἐ. περὴ τέν ὀχείαν Arst.; ἐ. καὴ ἀλαζών Plut.)



ἐμμανῶς

ἐμ-μᾰνῶς
(superl. ἐμμανέστατα) безумно, неистово Luc.



ἐμμαπέως

ἐμ-μᾰπέως
<μάρπτω> быстро, немедленно, тотчас же Hom., HH., Hes.


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика