Древнегреческо-русский словарь, Ε, лист 007

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Ε > 007
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Ε: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052 | 053 | 054 | 055 | 056 | 057 | 058 | 059 | 060 | 061 | 062 | 063 | 064 | 065 | 066 | 067 | 068 | 069 | 070 | 071 | 072 | 073 | 074 | 075 | 076 | 077 | 078 | 079 | 080 | 081 | 082 | 083 | 084 | 085 | 086 | 087 | 088 | 089 | 090 | 091 | 092 | 093 | 094 | 095 | 096 | 097 | 098 | 099

Лексика древнегреческого койнэ с буквы ε (часть 007) с русским переводом и комментариями.



ἐεδν-

эп. = ἑδν-



ἐείδομαι

дор. Pind., Theocr. med. к *εἴδω



ἐεικοσάβοια

ἐεικοσά-βοια
τά цена двадцати быков Hom.



ἐεικοσάβοιος

ἐεικοσά-βοιος
2
равный двадцати быкам
ex. (τιμή Hom.)



ἐείκοσι

эп. = εἴκοσι(ν)



ἐεικόσορος

эп. = εἰκόσορος I



ἐεικοστός

эп. = εἰκοστός



ἐείλεον

см. εἴλεον...



ἐείλεον...

εἴλεον, ἐείλεον
эп. impf. к εἰλέω и εἱλέω



ἐειπ-

эп. = εἰπ-



ἐειργ-

эп. = εἰργ-



ἕεις

эп. Hes., Anth. = εἷς



ἐεισάμην

I.
эп. aor. med. к *εἴδω
II.
эп. aor. med. к εἶμι



ἐεισάσθην

эп. 3 л. dual. med. к εἶμι



ἐελδ-

эп. = ἐλδ-



ἔελμαι

pf. pass. к εἴλω



ἐέλπομαι

эп. med. к ἔλπω



ἔελσα

= ἔλσα



ἐέλσαι

см. ἔλσαι...



ἔελσα...

ἔλσα, ἔελσα
aor. к εἴλλω



ἐέργαθε

ἐέργᾰθε
= ἔργαθε



ἐέργαθε...

ἔργαθε, ἐέργᾰθε
эп. 3 л. sing. aor. 2 к *εἰργάθω



ἐέργνυμι

= εἴργω



ἐερμένος

эп. pf. pass. к εἴρω I



ἐέρσα

дор. и ἐέρση эп. = ἕρση



ἐερσήεις

эп. = ἑρσήεις



ἐερσήεις...

ἑρσήεις, ἐερσήεις
-ήεσσα -ῆεν, gen. εντος
1) покрытый росой, росистый
ex. (λωτός Hom.; κύπειρος HH.; λειμών Anth.)
2) словно умытый росой, т.е. свежий, не подвергшийся тлению
ex. (ἐ. καὴ πρόσφατος χεῖται Hom. - о теле убитого Гектора)



ἔερτο

эп. 3 л. sing. ppf. к εἴρω I



ἐέρχατο

см. ἔρχατο...



ἐέσσατο

I.
эп. 3 л. sing. aor. med. к *ἕζω
II.
эп. 3 л. sing. aor. med. к ἕννομι



ἕεστο

эп. 3 л. sing. ppf. к ἕννυμι



ἕζεο

2 л. sing. imper. med. к *ἕζω



ἑζέσθην

эп. 3 л. dual. impf. med. к *ἕζω



ἔζευγμαι

pf. pass. к ζεύγνυμι



ἔζηκα

Arst. pf. к ζάω



ἔζησα

Anth. aor. к ζάω



ἕζομαι

med. к *ἕζω



ἐζύγην

(ῠ) aor. 2 pass. к ζεύγνυμι



{*}ἕζω

(в act. только aor. εἷσα с imper. εἷσον, inf. ἕσσαι и part. ἕσας или εἵσας)
1) сажать, усаживать
ex. (τινὰ ἐν κλισμοῖσι, ἐπὴ θρόνου или κατὰ θρόνους Hom. и ἐς θρόνον Hom., Her.)
2) помещать ex. (ἐν Ἀθήνης νηῷ Hom.); ставить ex. (τινὰ λόχον Hom.); устраивать ex. (πυκινὸν λόχον Hom.); селить
ex. (φαίακας ἐν σχερίῃ Hom.)
3) (fut. εἵσομαι, aor. εἱσάμην) воздвигать, строить
ex. (ἕσσαι πόλιν Pind.; ἱρὸν εἱσάμενος Her.; ἱερὰ ἑσσάμενοι Thuc.)
4) med. (impf. ἑζόμην, aor. pass. ἥσθην) садиться
ex. (εἰνὴ θρόνῳ, ἐπὴ δίφρῳ и κατὰ κλισμούς Hom.; ἐπὴ βάθρον Soph.; ἀμφὴ κλάδοις Eur.)
εἰρεσίας ζυγὸν {. Soph. — садиться на весла;
{. τὸ μαντεῖον Aesch. — сидеть в прорицалище, т.е. быть жрицей;
ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε Her. — уходите прочь от нас
5) med. приседать, наклоняться ex. (Ἕκτωρ ἕζετο Hom.); опускаться
ex. (αἱ κῆρες ἐπὴ χθονὴ ἑζέσθην Hom.)



ἔζων

impf. к ζάω



ἐή

I.
Trag. (= ) ох!, увы!
II.
(= ) эп. f к ἑός



ἕηκα

эп. = ἧκα I



ἔην

эп. = ἦν



ἑήνδανον

ἑήνδᾰνον
эп. impf. к ἁνδάνω



ἑῆος

см. ἐῆος...



ἐῆος...

ἑῆος, ἐῆος
gen. к ἐΰς



ἕης

эп. (= ἥς) gen. f к ὅς



ἑῆς

gen. к ἑός



ἔησθα

см. ἦσθα...



ἔθ΄

in elisione (перед придых.) = ἔτι



ἔθανον

ἔθᾰνον
aor. 2 к θνῄσκω



ἐθάς

-άδος adj. привыкший, приученный
ex. (τινος Thuc., Plut.)
πολλῶν ἀγώνων ἐθάδες Plut. — закаленные в многих битвах



ἔθειρα

преимущ. pl.
1) волосы, кудри HH., Pind., Aesch., Eur.
2) грива
ex. (ἵππω χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε Hom.; πυρσαὴ ἔθειραι, sc. λέοντος Theocr.)
3) шерсть
ex. (ἁπαλαὴ ἔθειραι, sc. μυός Batr.)
4) султан (на шлеме)
ex. (ἔθειραι λόφον ἀμφὴ Hom.)



ἐθειράζω

иметь длинные волосы, быть кудрявым
ex. (ἄνδρες καλὸν ἐθειράζοντες Theocr.)



ἐθείρω

досл. расчесывать, перен. вспахивать, возделывать
ex. (ἀλωήν Hom.)



ἐθέλῃσθα

эп. 2 л. sing. praes. conjct. к ἐθέλω



ἐθέλεσκον

эп. impf. iter. к ἐθέλω



ἐθελέχθρως

ἐθελ-έχθρως
враждебно
ex. (ἔχειν πρός τινα Dem.)



ἐθελημός

2
добровольный
ex. ἐθελημοὴ ἔργ΄ ἐνέμοντο Hes. — они распределяли между собой свой труд по собственному желанию



ἐθελήμων

2, gen. ονος Plat. = ἐθελημός



ἐθέλησθα

дор. Theocr. 2 л. sing. praes. к ἐθέλω



ἐθελητός

3
добровольный
ex. (Soph. - v. l. к αὐθαίρετος)



ἐθελοδουλεία

ἐθελο-δουλεία
добровольное рабство Plat., Luc.



ἐθελόδουλος

ἐθελό-δουλος
добровольный раб
ex. (ἐθελόδουλοι καὴ οὐδὲν ὄντες Plat.)



ἐθελοδούλως

ἐθελο-δούλως
в порядке добровольного рабства
ex. ἐ. ἔχειν Plat. — добровольно сносить рабство



ἐθελοθρησκεία

ἐθελο-θρησκεία
добровольное служение NT.



ἐθελοκακέω

ἐθελο-κᾰκέω
1) действовать со злым умыслом Polyb., Luc.
2) уклоняться от исполнения воинского долга, не желать сражаться, поступать изменнически Her., Polyb.



ἐθελοκάκησις

ἐθελο-κάκησις
-εως нарушение воинского долга, измена, дезертирство Polyb.



ἐθελοκωφέω

ἐθελο-κωφέω
притворяться глухим, не желать слышать Diod.



ἐθελοντηδόν

adv. по своей воле, добровольно Thuc., Polyb.



ἐθελοντήν

adv. Her. = ἐθελοντηδόν



ἐθελοντήρ

-ῆρος adj. m Hom. = ἐθελοντής I



ἐθελοντής

I.
-οῦ adj. m добровольный Xen., Dem., Thuc., Men.
ex. κύπριοι ἐθελονταί σφι προσεγένοντο Her. — кипряне добровольно присоединились к ним
II.
-οῦ доброволец Her., Thuc., Arst., Plut.



ἐθελοντί

Thuc., Diod. = ἐθελοντηδόν



ἐθελοπονία

ἐθελο-πονία
охота к труду, трудолюбие Xen.



ἐθελόπονος

ἐθελό-πονος
2
охотно работающий, трудолюбивый Xen.



ἐθελόπορνος

ἐθελό-πορνος
2
склонный к разврату Anacr.



ἐθελοπρόξενος

ἐθελο-πρόξενος
добровольно принимающий на себя обязанности проксена Thuc.



ἐθελουργός

2
Xen. = ἐθελόπονος



ἐθελούσιος

2
действующий по собственной воле, добровольный
ex. ἄλλαι πόλεις ἐθελούσιαι συνετείχισαν Xen. — остальные города добровольно приняли участие в сооружении укреплений;
ἐθελούσιόν ἐστι Xen. (это) - дело доброй воли, т.е. зависит от личного выбора



ἐθελουσίως

Xen. = ἐθελοντηδόν



ἐθέλω

см. θέλω...



ἔθεμεν

1 л. pl. aor. 2 к τίθημι



ἐθέμην

1 л. sing. aor. 2 med. к τίθημι



ἕθεν

Hom., Aesch. = οὗ и ἕο



ἔθετο

3 л. sing. aor. 2 med. к τίθημι



ἔθευ

ион. (= ἔθου) 2 л. sing. aor. 2 med. к τίθημι



ἐθηεῖτο

ион. 3 л. sing. impf. к θεάομαι



ἐθηεῦντο...

θηεῦντο, ἐθηεῦντο
эп. 3 л. pl. impf. к θηέομαι



ἔθηκα

aor. 2 к τίθημι



ἔθην

aor. 1 (употр. только в pl.) к τίθημι



ἕθην

см. εἵθην...



ἐθίζω

(fut. ἐθίσω - атт. ἐθιῶ, aor. εἴθισα, pf. εἴθικα; pass.: aor. εἰθίσθην, pf. εἴθισμαι)
1) приучать
ex. (τινά τι Xen., τινὰ πρός τι Luc. и τινὰ ποιεῖν τι Isocr., Plat., Arst.)
τοῦτο τὸ ἔθος ὑμᾶς εἴθικεν ἀφόβως ἀποκρίνεσθαι Plat. — он привил вам привычку бесстрашно отвечать
2) преимущ. pass. приучаться, привыкать, свыкаться
ex. (τι Xen., Plat., Arst., πρός τι Arst., σύν τινι Xen. и ποιεῖν τι Xen., Plat., Arst., Plut.)
παλαιὰ καὴ εἰθισμένα καὴ ἔννομα Xen. — старое, привычное и узаконенное;
τὸ εἰθισμένον ὥσπερ πεφυκὸς ἤδη γίγνεται Arst. — привычка становится как бы природой;
νότος εἴθισται εἰς τὰ ἐναντία μεταβάλλειν Arst. — нот (южный ветер) обыкновенно меняет свое направление на противоположное



ἐθικός

3
привычный, являющийся результатом навыка
ex. (ἠθικὰς ἀρετὰς ἐθικὰς λέγειν Plut.)



ἔθισμα

-ατος τό привычка, обыкновение, обычай Xen., Plat.



ἐθισμός

Arst., Plut. = ἔθισμα



ἐθιστός

3
1) приобретаемый привычкой
ex. ( ἀρετέ πότερον ἐθιστὸν ἢ μαθητόν; Arst.)
2) вошедший в привычку, привычный
ex. (συνηθές καὴ ἐ. Arst.)



ἐθνάρχης

ἐθν-άρχης
-ου этнарх, начальник области, правитель Luc.



ἐθνικός

I.
3
1) племенной, народный
ex. (συστάσεις Polyb.; χρεῖαι Diod.)
2) языческий NT.
II.
(лат. gentilis) язычник NT.



ἐθνικῶς

1) в духе племени или народном духе, по-народному
ex. (λέξις κεχαραγμένη ἐ. Diog.L.)
2) по-язычески, подобно язычникам
ex. (ζῆν NT.)


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика