Древнегреческо-русский словарь, Ε, лист 003

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Ε > 003
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Ε: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052 | 053 | 054 | 055 | 056 | 057 | 058 | 059 | 060 | 061 | 062 | 063 | 064 | 065 | 066 | 067 | 068 | 069 | 070 | 071 | 072 | 073 | 074 | 075 | 076 | 077 | 078 | 079 | 080 | 081 | 082 | 083 | 084 | 085 | 086 | 087 | 088 | 089 | 090 | 091 | 092 | 093 | 094 | 095 | 096 | 097 | 098 | 099

Лексика древнегреческого койнэ с буквы ε (часть 003) с русским переводом и комментариями.



ἐγκαθίζω

ἐγ-καθίζω
ион. ἐγκατίζω
1) сажать ex. (τινὰ εἰς θρόνον Eur.); med. садиться
ex. (ἐς τοῦτον τὸν θρόνον Her.)
2) помещать, располагать
ex. (στρατιὰν ἐν τῷ τόπῳ Polyb.)
3) med. воздвигать, строить
ex. (ναὸν κύπριδος Eur.)
4) сидеть
ex. (θρόνῳ Pind.)



ἐγκαθίημι

ἐγ-καθίημι
(fut. ἐγκαθήσω)
1) всовывать, всаживать, вкладывать
ex. (τὸν φανὸν εἰς τέν χύτραν Arph.)
2) посылать, направлять
ex. (τοὺς αὐλικοὺς εἰς τὰς πόλεις Polyb.)
3) тайно подсылать
ex. (τινά Plut.)
4) внушать, подсказывать
ex. (θεσπίσματά τινι Aesch.)



ἐγκαθίστημι

ἐγ-καθίστημι
(fut. ἐγκαταστήσω)
1) ставить, размещать
ex. (φρουράς Isocr.; στρατιώτας Dem.; ἄνδρας Plut.)
2) назначать
ex. (ἡγεμόνα τινά Thuc.; φρουράρχους Plut.)
3) возвращать
ex. (τινὰ μυκήνας πάλιν Eur.)
4) (в aor., pf. и ppf.) обосноваться, утвердиться
ex. (τύραννοι ἐγκαθεστᾶσιν Lys.)
τύραννον ἐᾶν τινα ἐγκαθεστάναι Thuc. — позволить кому-л. захватить самодержавную власть



ἐγκαθοράω

ἐγ-καθοράω
(fut. ἐγκατόψομαι, aor. 2 ἐγκατεῖδον)
1) вглядываться, всматриваться
ex. (τῷ προσώπῳ τινός Plat.)
2) замечать, узнавать
ex. (τι τῷ σχήματί τινος Plut.)
3) наблюдать
ex. (ἐ. καὴ διανοεῖσθαι Plat.)



ἐγκαθορμίζομαι

ἐγ-καθορμίζομαι
входить в порт, становиться на якорь
ex. (ἐγκαθορμισάμεναι αὐτόσε αἱ νῆες Thuc.)



ἐγκαθυβρίζω

ἐγ-καθυβρίζω
неумеренно предаваться, утопать
ex. (ταῖς τρυφαῖς Eur.)



ἐγκαίνια

ἐγ-καίνια
τά праздник обновления (храма) NT.



ἐγκαινίζω

ἐγ-καινίζω
1) заново прокладывать или открывать
ex. (ὁδόν NT.)
2) впервые (заново) вводить, освящать
ex. ( διαθήκη ἐγκεκαίνισται NT.)



ἐγκαιρία

ἐγ-καιρία
подходящее время, удобный момент
ex. (ἐγκαιρίαι καὴ ἀκαιρίαι Plat.)



ἔγκαιρος

ἔγ-καιρος
2
подходящий, уместный, удобный Plat.



ἐγκαίω

ἐγ-καίω
(aor. ἐνέκαυσα)
1) нагревать, раскалять
ex. (ὀβελοὴ ἐγκεκαυμένοι πυρί Eur.)
2) разжигать, разводить
ex. (πῦρ πολύ Plut.)
3) отапливать
ex. (οἶκοι κινναμώμῳ ἐγκαιόμενοι Luc.)
4) выжигать энкаустическим способом (Elasippus picturae suae inscripsit ἐνέκαυεν Plin.)



ἐγκακέω

ἐγ-κᾰκέω
из низости или по злобе воздерживаться (от чего-л.)
ex. τὸ πέμπειν τὰς βοηθείας ἐνεκάκησαν Polyb. (лакедемоняне) умышленно не прислали помощи



ἐγκαλέω

ἐγ-κᾰλέω
(fut. ἐγκαλέσω, pf. ἐγκέκληκα; fut. pass. ἐγκληθήσομαι)
1) заявлять претензию, требовать
ex. (τι Xen.)
2) требовать по суду, искать в судебном порядке
ex. (χρέος Isocr.; τὰς ὀγδοήκοντα μνᾶς Dem.)
3) упрекать, порицать, винить
ex. (τινί τι Soph., Plat., Luc., Plut. и τινί τινος Plut., τινι Arst.; τι Thuc., Plat.)
χόλον ἐ. κατά τινος, Soph. — гневно порицать кого-л.;
τὸ νεῖκος ἐ. Soph. — винить в ссоре;
ἐγκαλεῖται τῇ τύχῃ impers. Arst. — вину сваливают (обычно) на судьбу
4) юр. привлекать к ответственности, обвинять
ex. (τινι ἀδίκημά τι Plat.; τινι περί τινος Isocr.)
ἐ. δίκην или δίκας τινί Dem. — подавать на кого-л. жалобу;
οἱ ἐγκαλέσαντες Arst. — обвинители;
τὰ ἐγκαλούμενα Polyb. — обвинения



ἐγκαλλωπίζομαι

ἐγ-καλλωπίζομαι
чваниться, красоваться
ex. ἐ. τινι Plut. — рисоваться чем-л. или перед кем-л.



ἐγκαλλώπισμα

ἐγ-καλλώπισμα
-ατος τό украшение, предмет гордости
ex. (πλούτου Thuc.)



ἐγκαλυμμός

ἐγ-κᾰλυμμός
закутанность Arph.



ἐγκαλύπτω

ἐγ-κᾰλύπτω
1) закутывать, окутывать, обматывать, закрывать ex. (ἐγκαλύψας τὸ πρόσωπον οὐχὴ δεικνύς Arph.; τῷ σώματι ψυχέ ἐγκεκαλυμμένη Plut.); med. закутываться, закрываться
ex. (τέν κεφαλέν ἐγκαλυψάμενος Plut.)
2) med. закрываться, прятаться, отворачиваться (от стыда, страха и т.п.)
ex. (φοβουμένους Arst.)
ἐγκαλύψασθαι ἐπί τινι Aeschin. — закрыться от стыда за что-л.;
πορεόεται φίλιππος εἰς πύλας ; Ἐγὼ δὲ ἐγκαλύπτομαι Aeschin. — Филипп отправляется в Фермопилы? - Что же, я тут ни при чем



ἐγκάλυψις

ἐγ-κάλυψις
-εως закутывание
ex. (ἐ. καὴ ἀπόκρυψις Plut.)



ἐγκάμπτω

ἐγ-κάμπτω
гнуть внутрь, т.е. втягивать
ex. (οὐκ ἐ. ἀλλ΄ ἐκτείνειν τέν κεφαλήν Xen.)



ἐγκανάζω

ἐγ-κᾰνάζω
или ἐγκανάσσω (imper. aor. ἐγκάναξον) вливать, наливать
ex. (ἄκρατόν τινι Arph.)



ἐγκαναχάομαι

ἐγ-κᾰνᾰχάομαι
дуть, трубить
ex. ( δ΄ ἐγκαγχάοατο - v. l. ἐγκαναχησατο - κόχλῳ Theocr.)



ἐγκάπτω

ἐγ-κάπτω
(только aor. ἐνέκαψα и pf. ἐγκέκαφα)
ex. (жадно) проглатывать (μᾶζαν Arph.; ἀχράδας Anth.)
ἐ. αἰθέρα γνάθοις Eur. — затаить дыхание



ἐγκάρδιος

ἐγ-κάρδιος
2
запавший (глубоко) в сердце, сердечный
ex. (ἔρως Anth.)
ἐγκάρδιον γενέσθαι τινί Diod. — быть близким чьему-л. сердцу



ἔγκαρος

ἔγ-κᾰρος
Anth. = ἐγκέφαλος



ἔγκαρπος

ἔγ-καρπος
2
1) плодоносный
ex. (κάλυκες Soph.; σπέρματα Plat.; δένδρα Plut.)
2) плодотворный
ex. (φιλία Plut.)
3) состоящий из плодов
ex. (τέλη Soph.)



ἐγκάρσιος

ἐγ-κάρσιος
3
1) поперечный
ex. (ὁδός Her.; τεῖχος Thuc.)
2) косой, наклонный
ex. ( ζῳοφόρος κύκλος Arst.)
3) косвенный, непрямой
ex. (ἀποδείξεις ἐγκάρσιαι καὴ οὐ βέβαιοι Plut.)



ἐγκαρτερέω

ἐγ-καρτερέω
1) стойко выдерживать, мужественно переносить
ex. (τι Eur., τινι Xen., Plut. и πρός τι Plut.)
ἐ. θάνατον Eur. и ἐ. ἀποθανεῖν Plut. — стойко встречать смерть
2) твердо держаться, упорно настаивать
ex. (τοῖς ἐλέγχοις Plut.)
ταπεινέ ὑμῶν διάνοια ἐ. ἃ ἔγνωτε Thuc. — у вас не хватает (уже) духу оставаться при своих решениях;
ἐ. μέ ποιεῖν τι Plut. — стойко воздерживаться от чего-л.
3) воздерживаться от пищи, aor. уморить себя голодом
ex. (ἐγκαρτερήσασα κατέστρεψε τὸν βίον, sc. δαρείου μήτηρ Diod.)



ἔγκασι

эп. dat. pl. к ἔγκατον



ἐγκαταβαίνω

ἐγ-καταβαίνω
спускаться, входить
ex. (σπάργανον Pind.; κατὰ κλιμάκων ταῖς οἰκίαις Diod.)



ἐγκαταβιόω

ἐγ-καταβιόω
(среди чего-л. или в чем-л.) проводить жизнь, жить
ex. (ταῖς συμφοραῖς Plut.)



ἐγκαταβυσσόομαι

ἐγ-καταβυσσόομαι
глубоко проникать
ex. (διὰ τῶν πόρων εἰς τὰ σώματα Plut.)



ἐγκαταγέλαστος

ἐγ-καταγέλαστος
2
смехотворный, смешной
ex. (ἐγκαταγέλαστον ποιεῖν τι Aeschin. - v. l. καταγέλαστος)



ἐγκαταγηράσκω

ἐγ-καταγηράσκω
(среди чего-л. или в чем-л.) стариться, доживать до старости
ex. (ἐγκαταγηράσαι ἐν τῇ πενίᾳ Plut.)



ἐγκαταδαρθάνω

ἐγ-καταδαρθάνω
(среди чего-л. или в чем-л.) засыпать, спать
ex. ἐ. τῷ διψῆν Plut. — засыпать, не утолив жажды



ἐγκαταδέω

ἐγ-καταδέω
привязывать (sc. ἑαυτοῦ ταῖς ἡδοναῖς καὴ λύπαις Plat.)



ἐγκαταδύομαι

ἐγ-καταδύομαι
(aor. 2 ἐγκατέδυν) погружаться, нырять
ex. (ὕδασι Anth.)



ἐγκαταζεύγνυμι

ἐγ-καταζεύγνῡμι
досл. впрягать, перен. сочетать, соединять
ex. (νέας βουλάς νέοισι τρόποις Soph.)



ἐγκατακαίω

ἐγ-κατακαίω
выжигать клеймо, клеймить
ex. (στεφανοῦν ἢ ἐ. Luc.)



ἐγκατάκειμαι

ἐγ-κατάκειμαι
лежать в постели или спать
ex. (παρά τινι Arph.; τὰ ἐπίπεδα Arst.)



ἐγκατακλείω

ἐγ-κατακλείω
замыкать, запирать
ex. (ἐ. τι καὴ κωλύειν ἐξιέναι Arst.)
ἐγκατακλεισθείς Plut. — будучи заперт



ἐγκατακλίνω

ἐγ-κατακλίνω
(ῑ) класть в постель, укладывать Arph.; pass. Arph., Arst. и med. ложиться
ex. (μαλθακῷ πηλῷ Plut.)



ἐγκατακοιμάομαι

ἐγ-κατακοιμάομαι
(в чём-л) спать, ночевать
ex. (ἐγκατακοιμηθῆναι αὐτόθι, sc. ἐν τῷ ἱρῷ Her.)



ἐγκατακρούω

ἐγ-κατακρούω
(среди кого-л.) отбивать такт, топать
ex. ἐ. χορείαν ποδί τισι Arph. — плясать в чьём-л. кругу



ἐγκαταλαμβάνω

ἐγ-καταλαμβάνω
(fut. ἐγκαταλήψομαι)
1) схватывать, захватывать
ex. (αἱ νῆες ἐγκαταληφθεῖσαι Thuc.; ἐγκαταλαμβανόμενοι παρέδωκαν ἑαυτούς Plut.)
2) связывать, обязывать
ex. (κατ΄ ἀνάγκην ὅρκοις τινά Thuc.)
3) ставить в безвыходное положение, припирать к стене, т.е. изобличать
ex. (τινά Aeschin.)



ἐγκαταλέγω

ἐγ-καταλέγω
1) собирать, складывать, нагромождать
ex. (λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν Thuc.)
2) причислять, относить
ex. (τέχνην τινὰ ταῖς ἄλλαις τέχναις Luc.)
3) призывать на военную службу, зачислять в армию
ex. (τινά Anth.)



ἐγκατάλειμμα

ἐγ-κατάλειμμα
-ατος τό остаток, след
ex. (τοῦ εἰδώλου Epicur. ap. Diog.L.)
ἐγκαταλείμματα περισωθέντα Arst. — сохранившиеся отрывки



ἐγκαταλείπω

ἐγ-καταλείπω
(aor. 2 ἐγκατέλιπον, pf. ἐγκαταλέλοιπα)
1) (в чём-л.) оставлять
ex. (μουνογενῆ παῖδα Hom.; φρουρὰν ἐν τῇ νήσῳ Thuc.; τὸ κέντρον ὥσπερ μέλιττα Plat.)
ἐ. τὸ κέντρον τοῖς ἀκούουσι Luc. — оставлять жало (своих речей) в слушателях, т.е. производить на них сильное и длительное впечатление;
ἐ. τινὰ ὅμηρον Xen. — оставлять кого-л. в качестве заложника
2) оставлять, покидать, бросать
ex. (τινά Her., Thuc., Plut. и τι Xen., Arst.)
ἐγκαταλιπεῖν τέν πίστιν Plut. — не сдержать обещания, нарушить слово
3) оставлять позади себя, т.е. перегонять, pass. отставать
ex. (οἱ ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται Her.)



ἐγκατάληψις

ἐγ-κατάληψις
-εως захват(ывание), пленение Thuc.



ἐγκαταλιμπάνω

ἐγ-καταλιμπάνω
оставлять, покидать, бросать
ex. (τοὺς συγκινδυνεύοντας Arst.)



ἐγκαταλογίζομαι

ἐγ-καταλογίζομαι
причислять, относить (к числу кого-л.) Isae.



ἐγκαταμίγνυμι

ἐγ-καταμίγνῡμι
1) примешивать, смешивать
ex. (τὰ πάλαι γεγραμμένα ἐγκαταμεμιγμένα τοῖς νῦν λεγομένοις Isocr.; τὸ θῆλυ τῷ ἄρρενι Luc.)
2) med. вмешиваться
ex. (ἐ. καὴ ποιεῖν Arst.)



ἐγκαταμιγνύω

Luc. = ἐγκαταμίγνυμι I



ἐγκαταπήγνυμι

ἐγ-καταπήγνῡμι
(aor. ἐγκατέπηξα)
1) всовывать, вкладывать
ex. (ξίφος κουλεῷ Hom.)
2) вонзать (в тело)
ex. (τὸ ξίφος Plut.)



ἐγκαταπίπτω

ἐγ-καταπίπτω
впадать, падать
ex. (ὅρμῳ ἐνικάππεσεν Anth.)



ἐγκαταπλέκω

ἐγ-καταπλέκω
вплетать, втыкать
ex. (ἧλοι ἐγκαταπεπλεγμένοι ἐν τῷ πλοκάμῳ Xen.; τὰς ἀκάνθας δι΄ ἀλλήλων Plut.)



ἐγκαταριθμέω

ἐγ-κατᾰριθμέω
Arst. = ἐγκαταλογίζομαι



ἐγκαταρράπτω

ἐγ-καταρράπτω
вшивать, зашивать внутрь
ex. (ἐγκατερραμμέναι ἐγκεντρίδες Xen.)



ἐγκατασβέννυμαι

ἐγ-κατασβέννῠμαι
(в чём-л.) гаснуть, угасать
ex. (τὸ λογικὸν ἐγκατέσβεσται τῆς ψυχῆς Plut.)



ἐγκατασκευάζω

ἐγ-κατασκευάζω
1) устраивать, устанавливать
ex. (φιλίαν πρός τινα Diod.)
2) приобретать, обзаводиться, заводить
ex. (ἐν ταῖς πόλεσι προδότας Diod.)



ἐγκατασκεύως

ἐγ-κατασκεύως
искусно, надлежащим образом
ex. (δηλοῦσά τι λέξις Sext.)



ἐγκατασκήπτω

ἐγ-κατασκήπτω
1) бросать, метать
ex. (βέλος κεραυνοῦ Soph.)
2) обрушивать
ex. (κακὰ πέρσαις Aesch.)
3) (об эпидемии) поражать, вспыхивать
ex. (ἐγκατασκῆψαι περὴ λῆμνον καὴ ἐν ἄλλοις χωρίοις Thuc.)



ἐγκατασπείρω

ἐγ-κατασπείρω
1) (внутрь чего-л.) сеять, т.е. вводить, внедрять
ex. (τέν ζῳότητα τῇ ὕλῃ Plut.)
2) рассеивать, распределять
ex. (στρατιῶται ἐγκατεσπαρμένοι πόλεσιν Plut.)



ἐγκαταστοιχειόω

ἐγ-καταστοιχειόω
(в качестве начал или принципов) насаждать, вводить, внедрять
ex. (τὰ ἐν τοῖς ἤθεσιν ἐγκατεστοιχειωμένα Plut.)



ἐγκατασφάζω

ἐγ-κατασφάζω
или ἐγκατασφάττω (aor. ἐγκατέσφαξα)
ex. (в или на чем-л.) закалывать, убивать (τῷ κόλπῳ τινὸς τὸν υἱόν Plut.)



ἐγκαταταράσσω

ἐγ-καταταράσσω
приводить в смятение, расстраивать, делать беспорядочным
ex. ( κίνησις ἐγκατατεταραγμένη Plut.)



ἐγκατατέμνω

ἐγ-κατατέμνω
(в смеси с чем-л.) разрезать
ex. (τὸ ἀνθρώπινον σπλάγχνον ἔν τινι ἐγκατατετμημένον Plat.)



ἐγκατατίθημι

ἐγ-κατατίθημι
1) (в чем-л., на что-л.) класть или ставить, устанавливать
ex. (τέρματα ἐν πτολιέθρῳ Plut.)
2) преимущ. med. вкладывать, прятать
ex. (τὸν ἱμάντα κόλπῳ Hom.)
ἑῇ τέχνῃ ἐγκαταθέσθαι τι Hom. — вложить что-л. в свое искусство, т.е. создать что-л. своим искусством
3) преимущ. med. складывать
ex. (ὅπλα οἴκῳ Hes.)
4) преимущ. med. обсуждать про себя, обдумывать
ex. (τι θυμῷ Hom., Hes. и τι φρεσίν Theocr.)



ἐγκαταχεύω

см. ἐγκαταχέω...



ἐγκαταχέω...

ἐγκαταχεύω, ἐγ-καταχέω
(в чём-л.) разливать, проливать
ex. (πολὺν ἀντιπάλων φόνον Plut.)



ἐγκατεῖδον

aor. 2 к ἐγκαθοράω



ἐγκατειλέομαι

ἐγ-κατειλέομαι
собираться, накапливаться
ex. (τοῖς τῆς γῆς κοιλώμασι Arst.)



ἐγκατέχω

ἐγ-κατέχω
сдерживать, задерживать
ex. (τὸ ψυχρὸν ἐγκατέχεται τῷ ἱματίῳ Plut.)



ἐγκάτθεο

Hom. и ἐνικάτθεο Hes. 2 л. sing. imper. med. к ἐγκατατίθημι



ἐγκάτθετο

эп. 3 л. sing. aor. 2 med. к ἐγκατατίθημι



ἐγκατίζω

ион. = ἐγκαθίζω



ἐγκατιλλώπτω

ἐγ-κατιλλώπτω
насмешливо подмигивать, подсмеиваться, насмехаться
ex. (τινί Aesch.)



ἐγκατοικέω

ἐγ-κατοικέω
(в чём-л.) жить, проживать, обитать
ex. (δόμοις Eur.; перен. ἐν ταῖς ψυχαῖς Polyb. - v. l. κατοικέω)
δοῦναί τινι κώμην ἐγκατοικῆσαι Her. — отвести кому-л. деревню для поселения



ἐγκατοικίζω

ἐγ-κατοικίζω
1) помещать, сажать
ex. (τινὰ τῷ ὄνῳ Luc.)
2) pass. обитать, находиться, тж. содержаться
ex. (τινί Plut.)



ἐγκατοικοδομέω

ἐγ-κατοικοδομέω
1) (в чём-л.) строить, пристраивать
ex. (φρούρια ἐπὴ τῶν καρτερῶν ἐγκατῳκοδόμηται Thuc.)
2) досл. застраивать, преграждать постройками, перен. лишать свободного выхода, запирать
ex. ( ἀέρ ἐν τοῖς ὠσὴν ἐγκατῳκοδόμηται Arst.; τρυφέ ὁδὸν οὐκ ἔχουσα, ἀλλὰ ἐγκατῳκοδομημένη Plut.)



ἔγκατον

ἔγκᾰτον
τό преимущ. pl. внутренности Hom., Hes., Luc.



ἐγκαυλέω

ἐγ-καυλέω
расти в стебель
ex. (τὰ σκόροδα ἐγκαυλοῦντα Arst.)



ἔγκαυμα

ἔγ-καυμα
-ατος τό
1) выжженный знак
ex. (ἐγκαύματα ἔμμονα Plat.; αἱ εἰκόνες ἐν ἐγκαύμασι γραφόμεναι Plut.)
2) ожог Luc.



ἔγκαυσις

ἔγ-καυσις
-εως перегревание (организма)
ex. (ἑγκαύσεις καὴ περιψύξεις Plut.)



ἐγκαυστής

ἐγ-καυστής
-οῦ энкаустик, мастер энкаустической живописи
ex. (ἀγαλμάτων Plut.)



ἐγκαυστική

ἐγ-καυστική
(sc. τέχνη) искусство энкаустики Plin.



ἔγκαυστον

ἔγ-καυστον
τό энкаустика, энкаустическое изображение Plin.



ἔγκαυστος

ἔγ-καυστος
2
изображенный энкаустическим способом Mart.



ἐγκαψικίδαλος

ἐγκαψι-κίδαλος
(κῐ) пожиратель луковиц Luc.



ἔγκειμαι

ἔγ-κειμαι
1) (в или на чем-л.) лежать, находиться
ex. (ὀφθαλμὸς ἕεις ἐνέκειτο μετώπῳ, sc. τῶν κυκλώπων Hes.; βέλος ἐγκείμενον, sc. τῷ σώματι Plut.)
ἔ. τοῖς εἵμασι Hom. — быть окутанным одеждами;
τὸ «ε» ἔγκειται Plat. вставлена буква «ε»
2) перен. находиться, быть погруженным или отягощенным
ex. (πολλαῖς ξυμφοραῖς Eur.; κακοπαθείαις Polyb.)
ἑκουσίοισιν ἔ. βλάβαις Soph. — самому навлечь на себя бедствия
3) нажимать, напирать, теснить, тж. досаждать
ex. (τινι Thuc., Plut.; νότος τοῖς πρὸς μεσημβρίαν οἰκοῦσιν ἔγκειται Arst.)
πολλὸς ἐνεκέετο Her. или πολὺς ἐνέκειτο Thuc. — он вспылил;
ἔ. τῇ διώξει Plut. — преследовать неотступно (по пятам)
4) настаивать, подчеркивать
ex. (τοῖς συμβεβηκόσιν Dem.)
5) быть влюбленным
ex. (τὴν ὅλος ἔγκειμαι Theocr.)



ἐγκείρω

ἐγ-κείρω
коротко стричь
ex. ἐγκεκαρμένῳ (v. l. ἐν и ἐπὴ κεκαρμένῳ) κάρᾳ Eur. — на коротко остриженной голове



ἐγκέκαυμαι

pf. pass. к ἐγκαίω



ἐγκεκλῃμένος...

ἐγκεκλεισμένος, ἐγκεκλῃμένος
part. pf. pass. к ἐγκλείω



ἐγκεκλεισμένος

см. ἐγκεκλῃμένος...



Ἐγκέλαδος

Ἐγκέλᾰδος
Энкелад (один из сторуких гигантов) Batr., Eur.



ἐγκέλευσμα

ἐγ-κέλευσμα
-ατος τό увещевание, призыв или приказание Xen.



ἐγκέλευστος

ἐγ-κέλευστος
2
повинующийся (действующий по) приказанию, побуждаемый
ex. (ὑπό τινος Xen.)



ἐγκελεύω

ἐγ-κελεύω
1) преимущ. med. указывать, приказывать
ex. (τοῖς κυσίν Xen.; med. τοῖς στρατιώταις Arst.)
μηδὲν ἐγκέλευ΄ ἄγαν Aesch. — не нужно лишних приказаний;
ἐγκελεύεσθαι τὸν πολεμικόν Plut. — давать сигнал к атаке
2) med. призывать, побуждать
ex. (πρὸς τέν σύστασιν Plut.)



ἐγκεντρίζω

ἐγ-κεντρίζω
досл. подстрекать, побуждать, перен. прививать
ex. (δένδρα ἐγκεντριζόμενα Arst.)



ἐγκεντρίς

ἐγ-κεντρίς
-ίδος
1) жало Arph.
2) острие, шип Xen., Arst.



ἐγκεντρισμός

ἐγ-κεντρισμός
прививка
ex. (ὁμοίων δένδρων εἰς ὅμοια Arst.)


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика