Древнегреческо-русский словарь, Α, лист 080

Главная > Словари языков древности > Древние языки на Д > Древнегреческий > Слова на Α > 080
Палеобалканские словари: Албанский | Древнегреческий | Древнемакедонский | Иллирийский | Фракийский | Фригийский (от ИЕ) (от индоевропейской лексики)
Древнегреческо-русский словарь: Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | др.
Древнегреческий на Α: 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 051 | 052 | 053 | 054 | 055 | 056 | 057 | 058 | 059 | 060 | 061 | 062 | 063 | 064 | 065 | 066 | 067 | 068 | 069 | 070 | 071 | 072 | 073 | 074 | 075 | 076 | 077 | 078 | 079 | 080 | 081 | 082 | 083 | 084 | 085 | 086 | 087 | 088 | 089 | 090 | 091 | 092 | 093 | 094 | 095 | 096 | 097 | 098 | 099 | 100 | 101 | 102 | 103 | 104 | 105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 | 111 | 112 | 113 | 114

Лексика древнегреческого койнэ с буквы α (часть 080) с русским переводом и комментариями.



ἀποκλάω

ἀπο-κλάω
I.

1) отламывать, ломать ex. (Anacr.; med. Anth.; ἄρμενα ἀποκλασθέντα Theocr.; φοίνιξ ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἀποκλασθείς Plut.),
2) подрезывать виноградные лозы Arph.
II.
атт. = ἀποκλαίω



ἀπόκλεισις

ἀπό-κλεισις
атт. ἀπόκλῃσις -εως запирание, преграждение
ex. ἀ. τινός τῶν πυλῶν Thuc. — запирание ворот перед кем-л. или от кого-л.



ἀποκλείω

ἀπο-κλείω
атт. ἀποκλῄω, ион. ἀποκληΐω, дор. ἀποκλᾴω
1) запирать
ex. (τὰς πύλας Her., Plut.; τέν οἰκίαν Plut.; τινὰ ἔνδον Dem.; ἀπεκλείσθην ἐν τῷ δωματίῳ Lys.)
2) преграждать, перерезывать
ex. (τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείων Xen.; τέν ὁδόν Babr.)
ἀ. τινά τινος Her., Aesch., τινά τινι и τινὰ ἀπό τινος Arph. — закрывать кому-л. доступ к чему-л.;
ἀ. τινα τῆς σπαρτης Plut. — отрезать кого-л. от Спарты;
ἀπεκεκλέατο ὑπὸ τῆς ἵππου Her. — их путь был прегражден конницей;
ἀποκλεῖσθαι τῶν σιτίων Dem. — отворачиваться (отказываться) от пищи;
ἀ. τέν βλάστην τινός Plat. — мешать росту чего-л.
3) застилать, закрывать
ex. (τέν ὄψιν Her.; τὸ φῶς ἀποκέκλεισται Arst.)
ἀ. τὰ ὦτα Plut. — затыкать уши
4) юр. делать отвод или оговорку Dem.



ἀποκλέπτω

ἀπο-κλέπτω
похищать
ex. (τι HH.)



ἀποκληΐω

ион. = ἀποκλείω



ἀπόκληρος

ἀπό-κληρος
дор. ἀπόκλᾱρος 2
1) непричастный, не знающий
ex. (πόνων Pind.)
2) лишенный наследства, обездоленный Arst.



ἀποκληρόω

ἀπο-κληρόω
1) выбирать по жребию
ex. (ἕνα ἐκ δεκάδος Her.; βουλήν Thuc.; σιτοφύλακας Lys.; τοὺς τρεῖς Plat.)
2) присуждать по жребию
ex. (χώραν τινί Plut.)
τοῦτο σοι ἀποκεκλήρωται Luc. — так выпало тебе на долю
3) исключать из числа участников жеребьевки
ex. (τινα Arst.)



ἀποκλήρωσις

ἀπο-κλήρωσις
-εως жребий, жеребьевка Plut., Sext.



ἀποκληρωτικός

ἀπο-κληρωτικός
3
зависящий от жребия, случайный Sext.



ἀπόκλητος

ἀπό-κλητος
2
призванный, избранный
ex. οἱ ἀποκλητοι Polyb. — апоклеты (члены высшего совета у этолян)



ἀπόκλιμα

ἀπό-κλῐμα
-ατος τό астр. наклон, склонение
ex. (τῶν κέντρων Sext.)



ἀποκλίνω

ἀπο-κλίνω
(ῑ) (aor. pass. ἀπεκλίθην - Theocr. ἀπεκλίνθην)
1) отклонять, смещать, поворачивать(ся)
ex. (εἰς αὗλιν HH.; ἐπ΄ ἀριστερά Theocr.; τὰ πρὸς τέν γέλαν ἀποκεκλιμένα τῆς χώρας μἐρη Diod.)
2) перен. перетолковывать
ex. (ὄνειρον ἄλλῃ Hom.)
3) опрокидывать
ex. (ἀποκλινθέντος τοῦ φορείου Plut.)
4) pass. склоняться к закату
ex. (ἡμέρας ἀποκλινομένης Her.)
5) (о местности) быть обращенным
ex. (πρὸς τέν ἠῶ Her.; πρὸς τὰς ἄρκτους Polyb.)
6) быть склонным, склоняться
ex. (πρός τι Plat., Arst., Plut., εἴς τι Plat., Plut. и ἐπί τι Isocr., Dem.)
7) быть благосклонным
ex. (πρός τινα Dem.)
8) кончаться, пропадать Soph.



ἀπόκλισις

ἀπό-κλῐσις
-εως
1) наклон, крен
ex. (ὥσπερ ἐν σκάφει Plut.)
2) отклонение, поворот (sc. τῶν τῆς τύχης τροπῶν Plut.)
3) закат, заход
ex. (τοῦ φωτός Plut.)



ἀπόκλιτος

ἀπό-κλῐτος
2
склоняющийся к закату
ex. (ἡμέρα Plut.)



ἀποκλύζω

ἀπο-κλύζω
1) смывать, омывать
ex. (ὄμβροις ἀποκλύζεσθαι Arst.)
2) перен. отвращать искупительными обрядами
ex. (θεῖον ὄνειρον Arph.)
3) med. смывать с себя, очищаться
ex. (ποτίμῳ λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοήν Plat., Plut.)
πᾶν τὸ σῶμα τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις ἀπέκλυζεν Diod. (Пелий) смыл со всего (своего) тела эти снадобья



ἀποκμητέον

adj. verb. к ἀποκάμνω



ἀποκναίω

см. ἀποκνάω...



ἀποκνάω...

ἀποκναίω, ἀποκνάω
досл. растирать до крови, расцарапывать, перен. донимать, удручать, терзать, мучить
ex. (τινα Arph., Plat., Men.; τὰ ὦτα Plut.; τινὰ ἀηδίᾳ Dem., λαλιᾷ Plut.; χρημάτων εἰσφοραῖς καὴ λῃστείαις ἀποκναιόμενοι Xen.)



ἀποκνέω

1) отступать (перед чем-л.) в страхе, пугаться
ex. (τι Thuc.)
2) бояться, не решаться, колебаться
ex. (Thuc.; ποιεῖν τι Plat.)



ἀπόκνησις

ἀπ-όκνησις
-εως боязнь, нерешительность
ex. (στρατειῶν Thuc.; πρός τι Plut.)



ἀποκνίζω

ἀπο-κνίζω
отщипывать, откусывать
ex. (ἀπό τινος Diod. и τινος Plut.)



ἀπόκνισμα

ἀπό-κνισμα
-ατος τό щепотка, кусочек Arph.



ἀποκοιμάομαι

ἀπο-κοιμάομαι
1) подкрепляться сном, дремать Xen., Arph., Polyb., Plut.
ex. οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες Her. — не сомкнув глаз
2) спать вне дома Plat., Plut.



ἀποκοιτέω

ἀπο-κοιτέω
уходить со своего поста спать Dem.



ἀπόκοιτος

ἀπό-κοιτος
2
спящий вдали или отдельно
ex. (τινος Aeschin. и παρά τινος Luc.)



ἀποκολπόομαι

ἀπο-κολπόομαι
образовывать залив
ex. ( Ὠκεανὸς ἀποκολπούμενος τρία ποιεῖ πελάγη Arst.)



ἀποκολυμβάω

ἀπο-κολυμβάω
спасаться вплавь Thuc.



ἀποκομάω

ἀπο-κομάω
лысеть, плешиветь Luc.



ἀποκομιδή

ἀπο-κομῐδή

1) возвращение Thuc.
2) увод, увоз
ex. (πλοίων Polyb.)



ἀποκομίζω

ἀπο-κομίζω
1) отводить, увозить, отвозить
ex. (Thuc., Xen., Polyb., ταῖς ναυσὴν εἰς Ἀσίαν ἀποκομισθείς Plut.)
2) pass. уходить, отступать, тж. возвращаться
ex. (ὀπίσω Her.; ἐπ΄ οἴκου Thuc.)



ἀπόκομμα

ἀπό-κομμα
-ατος τό обломок, кусок Theocr., Luc.



ἀποκομπάζω

ἀπο-κομπάζω
лопаться с треском
ex. (λύρας ἀπεκόμπασε χορδά Anth.)



ἀποκοπή

ἀπο-κοπή

1) отсечение, отрубание
ex. (κρατός Aesch.)
2) отмена или уменьшение
ex. (χρεῶν Dem., Plut.)
3) обрывистый край
ex. (ἀποκοπαὴ πεδίων Plut.)
4) грам. усечение (окончания) Arst.



ἀποκόπτω

ἀπο-κόπτω
1) отрубать, отсекать, отрезывать
ex. (κάρη Hom.; χεῖρας Her.; τινὴ τὸν τράχηλον Plut.)
ἀποκοπῆναι τέν χεῖρα Her. — лишиться руки;
ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plut. — утратить надежду;
ἀποκεκομμένης αὐτῷ τῆς φωνῆς Plut. — когда у него пропал голос
2) выбивать, вытеснять (sc. τοὺς πολεμίους Xen.)
3) med. оплакивать, нанося себе удары
ex. (νεκρόν Eur.)



ἀποκορυφόω

ἀπο-κορῠφόω
1) придавать остроконечную форму, заострять
ex. (τὸ σχῆμά τινος Polyb.)
2) сжато отвечать
ex. (τινί τι Her.)



ἀποκοσμέω

ἀπο-κοσμέω
уносить, убирать
ex. (ἔντεα δαιτός Hom.)



ἀποκοτταβίζω

ἀπο-κοττᾰβίζω
(ср. κότταβος) с шумом выплескивать остаток вина из чаши Xen.



ἀποκουφίζω

ἀπο-κουφίζω
1) облегчать, освобождать
ex. (τινά τινος Eur. и ἔκ τινος Anth.)
2) оказывать помощь, выручать
ex. (τινά Plut.)



ἀποκράδιος

ἀπο-κράδιος
2
(ρᾰ) сорванный со смоковницы
ex. (σῦκον Anth.)



ἀποκραιπαλάω

ἀπο-κραιπᾰλάω
протрезвляться Plut.



ἀποκρανίζω

ἀπο-κρᾱνίζω
сбивать с головы
ex. (ῥοπάλῳ κέρας Anth.)



ἀποκρατέω

ἀπο-κρᾰτέω
1) превосходить
ex. (τινά τινι Her.)
2) задерживать
ex. (τέν τροφέν τῷ στόματι Plut.)



ἀποκρέμαμαι

ἀπο-κρέμαμαι
висеть, свисать Arst.



ἀποκρεμάννυμι

ἀπο-κρεμάννῡμι
1) свешивать ex. (αὐχένα Hom.); pass. свешиваться, отвисать
ex. (τὸ χεῖλος ἀποκρεμάννυται Arst.)
2) обрывать
ex. (χορδὰν πλᾶκτρον ἀπεκρέμασε Anth.)
3) подвешивать, вешать
ex. (τὸν φαρετρεῶνα Her.)
ἀποκρεμασθείς Luc. — уцепившись



ἀποκρεμάω

1) атт. fut. к ἀποκρεμάννυμι Arst.
2) поздн. praes. к ἀποκρεμάννυμι Luc.



ἀποκρῆθεν

ἀπο-κρῆθεν
Hes. v. l. = ἀπὸ κρῆθεν



ἀπόκρημνος

ἀπό-κρημνος
2
1) обрывистый, крутой
ex. (ὄρος Her.; χωρίον Thuc.: τόπος Xen.; πέτραι Arst.)
2) трудный
ex. (πάντα ἀπόκρημνα Dem.)



ἀπόκριμα

ἀπό-κρῐμα
-ατος τό
1) ответ Polyb.
2) решение, приговор NT.



ἀποκρίνω

ἀπο-κρίνω
(ῑ)
1) отделять, обособлять
ex. (ἐκ τοῦ πλήθους Plat.; χωρίς τινας Plut.)
νόσημα ἀποκεκριμένον Plat. — местное заболевание;
med.-pass. — отделяться, обособляться (ἀπο τινος Arst., τινος Plut.)
2) отличать, различать
ex. ἀ. πρύμναν Her. — придавать корме особую форму (по друг. расширять кормовую часть);
pass. — отличаться (τινος Her.)
3) выбирать, отбирать
ex. (τοῦ στρατοῦ πέντε μυριάδας Her.)
ἐς τοῦτο πάντα ἀπεκρίθη Thuc. — все свелось к этому;
εἰς ἓν ὄνομα ἀποκεκρίσθαι Thuc. — отделиться (и объединиться) под одним названием
4) предоставлять на выбор
ex. (δυοῖν κακοῖν Soph.)
5) исключать, отвергать, отклонять
ex. (κρίνειν καὴ ἀ. τινάς Plat.)
ἀ. τινὰ τῆς νίκης Arst. — не признавать за кем-л. честь победы
6) med. отвечать
ex. (τινι Arph. и πρός τινα Thuc., πρός τι Plat.; τὸ ἐρωτηθέν Thuc. или τὸ ἐρωτώμενον Xen.; τινί τι Xen., Eur., Luc.)
7) med. быть ответчиком на суде
ex. (πρός τινα Arph.)



ἀπόκρισις

ἀπό-κρῐσις
-εως
1) отбор, отделение
ex. (χειρόνων ἀπὸ βελτιόνων Plat.)
2) ответ Her., Eur., Thuc., Xen.
3) физиол. выделение
ex.
(τοῦ γάλακτος Arst.)



ἀπόκροτος

ἀπό-κροτος
2
твердый, плотный
ex. (γῆ Thuc., Plat.; χωρίον Xen.; ὁπλαί Plut.)



ἀποκρουνίζω

ἀπο-κρουνίζω
бить струей
ex. (τὸ ὑγρὸν ἀποκρουνίζον Plut.)



ἀποκρούω

ἀπο-κρούω
1) отбивать, отламывать
ex. κοτυλίσκιον τὸ χεῖλος ἀποκεκρουμένον Arph. — чашка с отбитым краем
2) преимущ. med. отбивать, отражать, отталкивать
ex. (φύλακας τοῦ περιτετειχισμένου κύκλου Xen.; τινὰ ἐν τῇ μάχῃ, τρεῖς προσβολάς Plut.)
3) pass. терпеть крушение, неудачу
ex. τοῦ ἵππου ἀποκρούεσθαι Xen. — быть опрокинутым лошадью;
ἀποκρούεσθαι τῆς πείρας Thuc., Polyb. — терпеть неудачу в своей попытке



ἀποκρύπτω

ἀπο-κρύπτω
1) тж. med. скрывать, прятать, утаивать
ex. (τινί τι Hom., Plut. и τινά τινος Hom.)
ἀποκρύψασθαι πρός τινα Isocr. и τινα Xen. — скрыться от кого-л.
2) закрывать, затмевать ex. (τὸν ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀϊστῶν Her.; χιὼν ἀπέκρυψε τοὺς ἀνθρώπους Xen.; ἀπεκρύπτετο ζόφῳ τὸ πεδίον Plut.); перен. заслонять, затемнять
ex. (τέν σοφίαν Plat.)
3) терять из виду
ex. (γῆν Plat.; τινά Luc.)
4) (sc. ἑαυτόν) скрываться из виду
ex. (ἀναχωροῦντες ἀπέκρυψαν Thuc.)



ἀπόκρυφος

ἀπό-κρῠφος
2
скрытый, сокровенный, тайный
ex. ἐν ἀποκρυφῳ Her. — втайне, скрыто;
ἀπόκρυφον δέμας κρύψαι Eur. — скрыться, спрятаться:
ἀπόκρυφόν τινος Xen. — втайне от кого-л.;
οὐδὲν ἀπόκρυφον Xen. — совершенно очевидно



ἀπόκρυψις

ἀπό-κρυψις
-εως сокрытие
ex. ( ἥλιος τέν ἀπόκρυψιν ποιεῖται ὑπὸ τῆς γῆς Arst.)



ἀποκτάμε(ν)αι

эп. inf. aor. к ἀποκτείνω



ἀποκτείνω

ἀπο-κτείνω
(fut. ἀποκτενῶ - ион. ἀποκτενέω, pf. ἀπέκτονα - поздн. ἀπεκτόνηκα, ἀπέκταγκα и ἀπέκτακα)
1) умерщвлять, убивать
ex. (τινά Hom., Her., Aesch., Eur., Xen., Plat., Aeschin.)
2) приговаривать к смертной казни, казнить Xen., Plat.
3) мучить, пытать, терзать Eur.



ἀποκτείν(ν)υμι

= ἀποκτείνω



ἀποκτέννω

(только praes.) NT., Anth. = ἀποκτείνω



ἀποκτίννυμι

ἀποκτίννῡμι
ἀποκτιννύω Xen., Plat. = ἀποκτείνω



ἀποκυβεύω

ἀπο-κῡβεύω
бросать жребий, пытать счастья
ex. (περί τινος Diod.)



ἀποκυέω

ἀπο-κυέω
рож(д)ать Arst., Plut., Luc.



ἀποκύησις

ἀπο-κύησις
-εως рождение, роды Plut., Diog.L.



ἀποκυλίω

ἀπο-κῠλίω
1) откатывать, отваливать
ex. (τὸν λίθον NT.)
2) pass. катиться, лететь кувырком
ex. (ἐπὴ κεφαλήν Luc.)



ἀποκυματίζω

ἀπο-κῡμᾰτίζω
поднимать волнами, перен. волновать, возбуждать
ex. (τὸ πνεῦμα, ψυχάς Plut.)



ἀποκύπτω

ἀπο-κύπτω
нагибаться, наклоняться Arph.



ἀποκωκύω

ἀπο-κωκύω
громко вопить, рыдать, оплакивать
ex. (τινά Aesch.)



ἀποκώλυσις

ἀπο-κώλῡσις
-εως помеха Xen.



ἀποκωλύω

ἀπο-κωλύω
мешать, препятствовать, тж. запрещать
ex. (τινά Her. и τινά τινος Xen.; ποιεῖν τι Eur., Plat. и μέ ποιεῖν τι Xen.; οὐδὲν ἀποκωλύει Plat.)



ἀπολαγχάνω

ἀπο-λαγχάνω
(fut. ἀπολήξομαι, aor. 2 ἀπέλᾰχον)
1) получать по жребию
ex. (τῶν κτημάτων τὸ μέρος Her.)
ἀπολαχεῖν κριτήν Lys. — быть избранным по жребию в судьи
2) получать
ex. (οἴκων πατρός τι Eur.)
3) терпеть неудачу, оставаться ни с чем Eur., Plut.



ἀπολάζυμαι

ἀπο-λάζυμαι
Eur. = ἀπολαμβάνω



ἀπολακτίζω

ἀπο-λακτίζω
1) брыкаться
ex. (ἀμφοτέροις Luc.)
2) отбрасывать с презрением, отвергать
ex. (λέχος τὸ ζηνός Aesch.; τὰ καλὰ πάντα Plut.)
3) отгонять, стряхивать с себя
ex. (ὕπνον Aesch.)



ἀπολακτισμός

ἀπο-λακτισμός
отвергание
ex. ἀ. βίου Aesch., Plut. — самоубийство



ἀπολαλέω

ἀπο-λᾰλέω
болтать вздор Luc.



ἀπολαμβάνω

ἀπο-λαμβάνω
(fut. ἀπολήψομαι - ион. ἀπολάμψομαι, aor. 2 ἀπέλαβον, pf. ἀπείληφα)
1) получать взамен
ex. (μισθόν Her., Xen., Plut.; χάριν Xen., Plut.; ὅρκους Aeschin.; ἔπαινον Plut.)
τὸ κάλλιστον τέλος ἀπολαβεῖν Plut. — умереть прекраснейшей смертью
2) получать обратно, отвоевывать
ex. (τέν τυραννίδα Her.; τέν ἡγεμονίαν Isocr.; πόλεις Polyb.)
3) отводить в сторону
ex. (τινὰ μόνον Arph.; med. NT.)
οὐ κατὰ ὅλον, ἀλλ΄ ἀπολαβὼν μέρος Plat. — не в целом, а в отдельно взятой части;
ὑπ΄ ἀνέμων ἀπολαμφθέντες Her. — занесенные ветрами
4) брать, захватывать
ex. (τι Thuc., Polyb.)
5) охватывать, окружать
ex. (τείχει Thuc.; ἀπολαμφθέντες πάντοθεν Her.)
6) задерживать
ex. (ἀπολαμφθέντες ὑπ΄ ἀπλοίας Thuc.)
ἀ. τέν ἀναπνοήν τινος Plut. — душить кого-л.;
χειμῶνι ἀποληφθείς Dem. — застигнутый непогодой



ἀπολαμπρύνομαι

ἀπο-λαμπρύνομαι
становиться славным, прославляться
ex. (ἔργοισι καὴ γνώμῃσι Her.)



ἀπολάμπω

ἀπο-λάμπω
1) тж. med. светить(ся), блестеть, сиять
ex. (ἀστέρ ὥς Hom.; νηὸς χρυσοῦ ἀπολάμπεται Luc.; χάρις ἀπελάμπετο Hes.)
αἰχμῆς ἀπέλαμπε impers. Hom. — сверкание шло от копья
2) излучать
ex. (αὐγήν Luc.)



ἀπολάπτω

ἀπο-λάπτω
жадно лакать, глотать Arph.



ἀπόλαυσις

ἀπό-λαυσις
-εως
1) (ис)пользование, потребление (sc. τῶν ἀγαθῶν Thuc., Isocr.); вкушение
ex. (σίτων καὴ ποτῶν Xen.)
2) наслаждение, удовольствие
ex. (ἀπολαύσεις σωματικαί Arst.)
3) воздаяние
ex. (ἀδικημάτων Luc.)
ἀπόλαυσίν τινος Eur. — в воздаяние за что-л.



ἀπόλαυσμα

ἀπό-λαυσμα
-ατος τό вкушение, наслаждение Plut.
ex. δορκάδων ἀπολαύσματα Aeschin. — чудесное мясо газелей



ἀπολαυστικός

ἀπο-λαυστικός
3
1) дающий наслаждение, приятный Arst., Polyb., Plut.
2) преданный наслаждениям Arst., Plut.



ἀπολαυστικῶς

в наслаждениях, приятно
ex. (ζῆν Arst.)



ἀπολαυστός

3
могущий дать наслаждение Plut., Epicur. ap. Diog.L.



ἀπολαύω

ἀπο-λαύω
1) вкушать, наслаждаться
ex. (ποτῶν Xen.; μετρίως τινός Plat.)
ἀπολελαυκότες ὕπνου Plut. — хорошо поспавшие
2) пользоваться, извлекать пользу
ex. (τινός Her., Dem.; τί τινος Thuc., Xen., Plut.; τι ἀπό τινος Plat. и τι ἔκ τινος Isocr.)
ἀντὴ πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀ. Plat. — из многих трудов извлечь ничтожную выгоду
3) изведывать, испытывать
ex. (φλαῦρόν τι Isocr.; πληγῶν Plut.)
ἀπολαῦσαι κακῶν Eur. — стать несчастным
4) заражаться
ex. (ὀφθαλμία: ἀπό τινος Plat.)
5) насмехаться
ex. (τινός Plut.)



ἀπολεαίνω

ἀπο-λεαίνω
1) сглаживать, полировать
ex. (τι ὥσπερ κάτοπτρον Plut.)
2) гладко брить
ex. (τὰς παρειάς Diod.)



ἀπολέγω

ἀπο-λέγω
<λέγω II>
1) выбирать, отбирать
ex. (τὸ ἄριστον Her.; ἐκ πάντων Thuc.; ῥῆσιν τέν καλλίστην Arph.; med. τριήκοντα μυριάδας τοῦ στρατοῦ Her.)
ἀπολελεγμένος Her. и ἀπειλεγμένος Xen. — избранный, отборный
2) отбирать, отнимать, тж. удалять
ex. (τοὺς τριβόλους Arph.)
3) отвергать, отклонять
ex. (τινά и τι Plut., περί τινος и ποιεῖν τι Polyb.)
4) med. отказываться, отступаться
ex. ἀ. νίκην Plut. — оставить надежду на победу;
ἀπολεγόμενοι καὴ παρακεχωρικότες Plut. — прекратившие сопротивление;
ἀ. βίον Plut. — покончить с собой



ἀπολείβω

ἀπο-λείβω
1) источать по каплям ex. (μέλι Diod.); med. струиться по каплям, капать Hom., Hes.
2) совершать возлияние Hes.



ἀπόλειμμα

ἀπό-λειμμα
-ατος τό остаток Diod.



ἀπολείπω

ἀπο-λείπω
1) оставлять нетронутым
ex. (σάρκας Hom.)
ἀπολείπεται λέγειν Diog.L. — остается сказать
2) тж. med. оставлять после себя
ex. (πυραμίδα Her.)
3) оставлять, покидать, бросать
ex. (δόμον Hom.; ξυμμαχίαν Thuc.; ἄνδρα Dem., Plut.)
ὅθεν ἀπέλιπες ἀποκρίνου Plat. — продолжай отвечать с того места, на котором ты остановился
4) расставаться (с чем-л.), терять ex. (ψυχάν Pind.; βίον Soph.; νέαν ἁμέραν Eur.); pass. не иметь, быть лишенным
ex. (τινος Soph., Plat.)
τῶν πρὴν ἀπολειφθεὴς φρενῶν Eur. — впавший в безумие;
μεγάλης ἡδονῆς ἀπολελεῖφθαι Plut. — лишиться большого удовольствия
5) оставлять в стороне, обходить молчанием
ex. (συχνά Plat.)
ἀπολειφθῆναί τινος Dem. — быть в неведении относительно чего-л.
6) тж. med. оставлять позади, обгонять
ex. (τινα Lys., Xen.)
ἀ. τινὰ περί τι Isocr. — превосходить кого-л. в чем-л.;
pass. — уступать (ἔν τινι Isocr.) и отставать Xen., Plat.πολὺ ἀπολείπεσθαι τῆς ἀληθείας Her., Polyb.; — быть далеким от истины
7) отстоять, не достигать
ex. ἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀ. τρεῖς δακτύλους Her. — быть размером в четыре пехия без трех дактилей;
βραχὺ ἀπέλιπον διακόσιοι γενέσθαι Thuc. — их было почти двести;
ἐφέπεσθαι ἀπολιπόντες ὡς πλέθρον Xen. — следовать на дистанции приблизительно в плетр;
πόλις μικρὸν ἀπέλιπεν ἔρημος εἶναι Plut. — город чуть не обезлюдел;
ἀπολείπεσθαι καιροῦ Isocr., Dem.; — упускать благоприятный момент
8) уходить, удаляться
ex. (ἐκ τῶν συρακουσῶν Thuc.)
9) уменьшаться, убывать
ex. ( νεῖλος ἀπολείπει Her.; σελήνη ἀπολείπει Arst.)
καρπὸς οὐκ ἀπολείπει Hom. — плоды не переводятся
10) увядать
ex. (ἄνθος ἀπολείπει Xen.)
11) падать духом
ex. (ἀθύμως ἔχειν καὴ ἀ. Xen.)



ἀπολειτουργέω

ἀπο-λειτουργέω
выполнять общественные обязанности (литургии) Diog.L.



ἀπολείχω

ἀπο-λείχω
слизывать, облизывать
ex. (τὰ ἕλκη NT. - v. l. ἐπιλείχω)



ἀπόλειψις

ἀπό-λειψις
-εως
1) оставление, уход
ex. (τοῦ στρατοπέδου Thuc.)
2) расторжение брака, развод
ex. (ἀπὁλειψιν ἀπογράφεσθαι Dem. или γράφειν Plut.)
3) побег из армии, дезертирство Xen., Dem.
4) убывание
ex. (τοῦ ποταμοῦ, τῆς σελήνης Arst.)
5) кончина, смерть
ex. (θνητῶν γένεσις καὴ ἀ. Emped.)



ἀπόλεκτος

ἀπό-λεκτος
2
избранный, отборный Thuc., Xen.



ἀπολελεπτυσμένος

part. pf. pass. к ἀπολεπτύνω



ἀπολελυμένως

ἀπο-λελῠμένως
абсолютно Sext.



ἀπολέμητος

ἀ-πολέμητος
2
не охваченный войной Polyb., Luc.



ἀπόλεμος

ἀ-πόλεμος
эп. ἀπτόλεμος 2
1) невоинственный, миролюбивый
ex. (εὐνομία Pind.; εὐναί Eur.; γεωργός Plut.)
2) не умеющий воевать, слабый
ex. (ἀ. καὴ ἄναλκις Hom.; ἀνήρ Xen.)
3) непобедимый, неодолимый
ex. (δαίμων Aesch.)
4) (о войне) злополучный, безнадежный
ex. (πόλεμος ἀ. Aesch., Eur.)



ἀπολέμως

без войн, миролюбиво, мирно
ex. (ἀ. ἔχειν Xen., Plat.; διάγειν τέν ἀρχήν Plut.)



ἀπολεπτύνω

ἀπο-λεπτύνω
1) делать тонким, заострять
ex. (τὸ πλάτος ἀπολελεπτυσμένον Arst.)
2) разбавлять, ослаблять
ex. (τὸ πικρὸν ἀπολεπτυνθέν Plat.)
3) убавлять
ex. (τὸ θερμόν Plut.)


© «lexicons.ru», 2012. Автор и владелец - Игорь Константинович Гаршин (см. резюме).
Дочерний веб-проект Сайта Игоря Гаршина
Присылайте, пожалуйста, письма ( Письмо Игорю Константиновичу Гаршину) с советами, отзывами, замечаниями и предложениями.
[an error occurred while processing this directive]
Страница обновлена 26.09.2022
Яндекс.Метрика